3 /gemene ergaderin Algemene Vergadering (Vervolg van pagina 11 'Voor outsiders lijkt deze constructie wel licht erg ingewikkeld. Ik kan mij indenken dat bij hen de vraag opkomt of in zo 'n struc tuur en metzo'n werkwijze, de verantwoor delijkheden van de Raad van Beheer aan de ene kant en van de Hoofddirectie aan de an dere kant wel voldoende uit elkaar worden gehouden. Ook wordt wel eens de vraag ge steld of de Hoofddirectie, die min of meer te vergelijken is met de Raad van Bestuur van een NV, wel in staat is de onderneming krachtig en doeltreffend te besturen. Ik meen er op te mogen wijzen dat onze erva ringen bewezen hebben, dat deze structuur bevredigend kan werken. Natuurlijk hangt er veel af van persoonlijke inzichten en ver houdingen, maar dat geldt voor iedere orga nisatie, welke structuur men ook kiest. 'Ik heb in de loop der jaren ervaring opge daan bij grote coöperaties en ook bij struc- tuur-NV's. Daarbij ben ik tot de conclusie ge komen dat voor onze Rabobankorganisatie de huidige bestuursstructuur de voorkeur verdient boven het in ons land gangbare commissarissenmodel en ook beter voldoet dan de bestuursvorm, zoals die algemeen voorkomt bij grote coöperaties. De Raad van Commissarissen blijkt in de praktijk weinig reële invloed te kunnen uitoefenen op de gang van zaken in de onderneming. Veelal wordt achteraf kennisgenomen van de feite lijke situatie. Het is daarom ook niet zo vreemd dat de laatste tijd, wellicht mede doordat er zovele bedrijven in moeilijkheden zijn geraakt, veel kritiek wordt uitgeoefend op de Raden van Commissarissen. Bij onze structuur is het uitgesloten, dat de Raad van Beheer, en zeker diens voorzitter, niet of te laat wordt geïnformeerd. 'Men moet mij goed begrijpen; ik wil niet be weren dat wat ik in dit verband het Rabo- bankmodel zou willen noemen, de voorkeur verdient... Onze structuur is duidelijk op maat gesneden.Maar misschien zijn er elementen in te ontdekken die een positieve bijdrage zouden kunnen leveren aan de dis cussies over het instituut van commissaris sen, waarover in ons land een kritische, 'bre de maatschappelijke'discussie aan de gang is. Vervolgens sprak Mertens de hoop uit dat hij zijn werk, om met een bekend Nederlan der te spreken, enigermate in de 'luwte' kan blijven doen als lid van de Raad van Be heer. 'Ik ben bijzonder blij dat de Raad van Beheer de heer Van Verschuer tot mijn op volger heeft benoemd en dat hij die benoe ming heeft aanvaard. 'U bent, mijnheer Van Verschuer, geen vreemde in onze organisatie. U hebt vrijwel alle bestuurlijke functies daarin doorlopen, zowel bij de plaatselijke a/s de centrale bank.Ik heb u zojuist geluk gewenst met deze benoeming. Ik wens ook onze organi satie geluk met deze voorzitter. Ik draag dan ook met groot genoegen de hamer aan u over en daarmede het voorzitterschap van de Raad van Beheer. Ik wit in mijn geluk wens ook graag uw echtgenote laten delen door haar een bloemenhulde aan te bieden. Wens van zijn hart De heer Van Verschuer accepteerde de voorzittershamer met zichtbaar genoegen. Hij zei dat hij de wens van zijn hart was ge volgd. Hij stipte in zijn speech een aantal belangrijke zaken aan zoals de vraag of on ze leden meetbare financiële voordelen moeten krijgen vanwege hun lidmaat schap en de verhouding tussen kapitaal en arbeid in een coöperatie. 'De werkers in ra den van toezicht en besturen.' aldus Van Verschuer, 'én de medewerkers staan naar mijn gevoel veel dichter bij elkaar dan in an dere instellingen. Vervolgens wendde hij zich tot zijn voor ganger. Na te hebben gememoreerd dat het neerleggen van diens functie 'gelukkig niet betekent dat je ook het lidmaatschap van de Raad van Beheer neerlegt, 'zei hij, 'Je gezin heeft je thuisgeftoten, opdat je voor je vrouw, je kinderen en je kleinkinderen wat meer tijd gaat krijgen. Ik wens je van harte toe een tijd van liefde, veel warmte en ge luk. Na eerst mevrouw Mertens in de bloe men gezet te hebben speldde Van Ver schuer de scheidende voorzitter de onder scheiding in 'goud met briljant' van onze organisatie op. Liever eigen dialect De volgende spreker was voorzitter Toon Linssen van Mertens' 'eigen' fanfare, De Echo, uit Hout-Blerick, die voor de muzika le opluistering van deze feestelijke Alge mene Vergadering zorgde. 'Hij heeft het woord gevraagd en ik heb het hem graag gegeven, 'aldus de kersverse voorzitter Van Verschuer. We hebben op een verzoek om hier te ko men spontaan gereageerd,aldus Linssen. 'Ik denk.trouwens dat niet alleen uw schei dende voorzitter, maaralle aanwezigen hier verrast waren dat in deze zware vergadering nog een muzikale noot zou worden inge bracht. Voor mij is dit overigens niet het makkelijkste moment. Ik had hem liever in Hout-Blerick en in ons eigen dialect toege sproken. Linssen omschreef het beschermheer schap van Mertens, waarvan deze zelf ove rigens vindt dat het een beetje uit de tijd is, als volgt: 'Voor ons was het een grote ge ruststelling zijn hand in de rug te voelen, on der meer om stroeve deuren wat makkelij ker open te krijgen, die wellicht anders ge sloten zouden blijven.Vervolgens bood hij Mertens als geschenk een fraaie glas in loodvoorstelling aan. Tussen centraal geleid en autonoom Voorzitter G. A. Knaap van de Rabobank De Dongemond sprak namens alle aangeslo ten banken over Mertens' rol in de organi satie. 'Wij als plaatselijke banken hebben erg veel waardering voor uw manier van op treden en leidinggeven en voor de voortrek kersrol welke u vervuld heeft, 'aldus Knaap. 'Na de fusie bent u er naar ons aller mening voortreffelijk in geslaagd, om in het bekende spanningsveld dat ligt tussen het creëren van een gezonde economische instelling en het maken van een hechte organisatie op coöperatieve basis de gulden middenweg, en dat is de goede weg, te vinden. De mid denweg, die ligt tussen, laat ik maar bij onze eigen terminologie blijven, het centraal ge leide en de autonomie van onze plaatselijke banken. 'U hebt in de afgelopen jaren, waarin maat schappelijke, economische en technische ontwikkelingen ook de plaatselijke banken niet voorbijgingen, zowel op lokaal, natio naal als internationaal niveau de tijd ver staan en de mogelijkheden gegrepen om dit alles in overlegstructuren te vertalen, naar en van de plaatselijke banken en de centrale bank, en dit mede gestalte gegeven. In die vele vergaderingen en overlegcommissies hebt u steeds zo gefunctioneerd, dat we in u nooit zagen de vertegenwoordiger van de centrale bank, maar de hoeder en de spreek buis van de totale organisatie. Een grote organisatie als de onze, met zo veel maatschappelijke en economische belangen, aldus Knaap, en met zoveel rechtstreeks en indirect betrokkenen, mag het binnen de genoemde autonomie niet aan regels en structuren ontbreken. En soms, zo vervolgde hij, knellen die regels wel eens. 'Toch hebben wij dat knellende bijna nooit zo aangevoeld, omdat wij als plaatselijke

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1983 | | pagina 22