3
/gemene
ergaderin
Algemene Vergadering
(Vervolg van pagina 11
'Voor outsiders lijkt deze constructie wel
licht erg ingewikkeld. Ik kan mij indenken
dat bij hen de vraag opkomt of in zo 'n struc
tuur en metzo'n werkwijze, de verantwoor
delijkheden van de Raad van Beheer aan de
ene kant en van de Hoofddirectie aan de an
dere kant wel voldoende uit elkaar worden
gehouden. Ook wordt wel eens de vraag ge
steld of de Hoofddirectie, die min of meer te
vergelijken is met de Raad van Bestuur van
een NV, wel in staat is de onderneming
krachtig en doeltreffend te besturen. Ik
meen er op te mogen wijzen dat onze erva
ringen bewezen hebben, dat deze structuur
bevredigend kan werken. Natuurlijk hangt
er veel af van persoonlijke inzichten en ver
houdingen, maar dat geldt voor iedere orga
nisatie, welke structuur men ook kiest.
'Ik heb in de loop der jaren ervaring opge
daan bij grote coöperaties en ook bij struc-
tuur-NV's. Daarbij ben ik tot de conclusie ge
komen dat voor onze Rabobankorganisatie
de huidige bestuursstructuur de voorkeur
verdient boven het in ons land gangbare
commissarissenmodel en ook beter voldoet
dan de bestuursvorm, zoals die algemeen
voorkomt bij grote coöperaties. De Raad van
Commissarissen blijkt in de praktijk weinig
reële invloed te kunnen uitoefenen op de
gang van zaken in de onderneming. Veelal
wordt achteraf kennisgenomen van de feite
lijke situatie. Het is daarom ook niet zo
vreemd dat de laatste tijd, wellicht mede
doordat er zovele bedrijven in moeilijkheden
zijn geraakt, veel kritiek wordt uitgeoefend
op de Raden van Commissarissen. Bij onze
structuur is het uitgesloten, dat de Raad van
Beheer, en zeker diens voorzitter, niet of te
laat wordt geïnformeerd.
'Men moet mij goed begrijpen; ik wil niet be
weren dat wat ik in dit verband het Rabo-
bankmodel zou willen noemen, de voorkeur
verdient... Onze structuur is duidelijk op
maat gesneden.Maar misschien zijn er
elementen in te ontdekken die een positieve
bijdrage zouden kunnen leveren aan de dis
cussies over het instituut van commissaris
sen, waarover in ons land een kritische, 'bre
de maatschappelijke'discussie aan de gang
is.
Vervolgens sprak Mertens de hoop uit dat
hij zijn werk, om met een bekend Nederlan
der te spreken, enigermate in de 'luwte'
kan blijven doen als lid van de Raad van Be
heer. 'Ik ben bijzonder blij dat de Raad van
Beheer de heer Van Verschuer tot mijn op
volger heeft benoemd en dat hij die benoe
ming heeft aanvaard.
'U bent, mijnheer Van Verschuer, geen
vreemde in onze organisatie. U hebt vrijwel
alle bestuurlijke functies daarin doorlopen,
zowel bij de plaatselijke a/s de centrale
bank.Ik heb u zojuist geluk gewenst met
deze benoeming. Ik wens ook onze organi
satie geluk met deze voorzitter. Ik draag dan
ook met groot genoegen de hamer aan u
over en daarmede het voorzitterschap van
de Raad van Beheer. Ik wit in mijn geluk
wens ook graag uw echtgenote laten delen
door haar een bloemenhulde aan te bieden.
Wens van zijn hart
De heer Van Verschuer accepteerde de
voorzittershamer met zichtbaar genoegen.
Hij zei dat hij de wens van zijn hart was ge
volgd. Hij stipte in zijn speech een aantal
belangrijke zaken aan zoals de vraag of on
ze leden meetbare financiële voordelen
moeten krijgen vanwege hun lidmaat
schap en de verhouding tussen kapitaal en
arbeid in een coöperatie. 'De werkers in ra
den van toezicht en besturen.' aldus Van
Verschuer, 'én de medewerkers staan naar
mijn gevoel veel dichter bij elkaar dan in an
dere instellingen.
Vervolgens wendde hij zich tot zijn voor
ganger. Na te hebben gememoreerd dat
het neerleggen van diens functie 'gelukkig
niet betekent dat je ook het lidmaatschap
van de Raad van Beheer neerlegt, 'zei hij, 'Je
gezin heeft je thuisgeftoten, opdat je voor je
vrouw, je kinderen en je kleinkinderen wat
meer tijd gaat krijgen. Ik wens je van harte
toe een tijd van liefde, veel warmte en ge
luk. Na eerst mevrouw Mertens in de bloe
men gezet te hebben speldde Van Ver
schuer de scheidende voorzitter de onder
scheiding in 'goud met briljant' van onze
organisatie op.
Liever eigen dialect
De volgende spreker was voorzitter Toon
Linssen van Mertens' 'eigen' fanfare, De
Echo, uit Hout-Blerick, die voor de muzika
le opluistering van deze feestelijke Alge
mene Vergadering zorgde. 'Hij heeft het
woord gevraagd en ik heb het hem graag
gegeven, 'aldus de kersverse voorzitter Van
Verschuer.
We hebben op een verzoek om hier te ko
men spontaan gereageerd,aldus Linssen.
'Ik denk.trouwens dat niet alleen uw schei
dende voorzitter, maaralle aanwezigen hier
verrast waren dat in deze zware vergadering
nog een muzikale noot zou worden inge
bracht. Voor mij is dit overigens niet het
makkelijkste moment. Ik had hem liever in
Hout-Blerick en in ons eigen dialect toege
sproken.
Linssen omschreef het beschermheer
schap van Mertens, waarvan deze zelf ove
rigens vindt dat het een beetje uit de tijd is,
als volgt: 'Voor ons was het een grote ge
ruststelling zijn hand in de rug te voelen, on
der meer om stroeve deuren wat makkelij
ker open te krijgen, die wellicht anders ge
sloten zouden blijven.Vervolgens bood hij
Mertens als geschenk een fraaie glas in
loodvoorstelling aan.
Tussen centraal geleid en autonoom
Voorzitter G. A. Knaap van de Rabobank De
Dongemond sprak namens alle aangeslo
ten banken over Mertens' rol in de organi
satie. 'Wij als plaatselijke banken hebben
erg veel waardering voor uw manier van op
treden en leidinggeven en voor de voortrek
kersrol welke u vervuld heeft, 'aldus Knaap.
'Na de fusie bent u er naar ons aller mening
voortreffelijk in geslaagd, om in het bekende
spanningsveld dat ligt tussen het creëren
van een gezonde economische instelling en
het maken van een hechte organisatie op
coöperatieve basis de gulden middenweg,
en dat is de goede weg, te vinden. De mid
denweg, die ligt tussen, laat ik maar bij onze
eigen terminologie blijven, het centraal ge
leide en de autonomie van onze plaatselijke
banken.
'U hebt in de afgelopen jaren, waarin maat
schappelijke, economische en technische
ontwikkelingen ook de plaatselijke banken
niet voorbijgingen, zowel op lokaal, natio
naal als internationaal niveau de tijd ver
staan en de mogelijkheden gegrepen om dit
alles in overlegstructuren te vertalen, naar
en van de plaatselijke banken en de centrale
bank, en dit mede gestalte gegeven. In die
vele vergaderingen en overlegcommissies
hebt u steeds zo gefunctioneerd, dat we in u
nooit zagen de vertegenwoordiger van de
centrale bank, maar de hoeder en de spreek
buis van de totale organisatie.
Een grote organisatie als de onze, met zo
veel maatschappelijke en economische
belangen, aldus Knaap, en met zoveel
rechtstreeks en indirect betrokkenen, mag
het binnen de genoemde autonomie niet
aan regels en structuren ontbreken. En
soms, zo vervolgde hij, knellen die regels
wel eens.
'Toch hebben wij dat knellende bijna nooit
zo aangevoeld, omdat wij als plaatselijke