Onze organisatie: eigentijds
en bij de tijd!
De kracht en uitdaging van
het coöperatieve
voor het geheel én de delen nodig zijn. Ik
noem u de vorig jaar tot stand gekomen
Kruislingse garantieregeling en Vereve
ningsregelingen. Zij bewerken, dat risico's
van de een worden verspreid over allen en
dat binnen de organisatie allen zonodig
voor elkaar instaan. Dat is trouwens een
karaktertrek van onze organisatie die reeds
op een zeer ver verleden teruggaat. Wij
mogen ons gelukkig prijzen, dat wij thans
de solidariteit tussen onze banken en hun
Centrale Bank eigentijds en onmiskenbaar
hebben vastgelegd. Zij komt zeer concreet
en praktisch tot uitting in de totstandge-
voren trekken. Zoals ik reeds eerderzei: wij
hébben in dit opzicht een stevige positie.
Die zullen we trachten te behouden. Van
groot belang voor al onze relaties, bedrij
ven en particulieren! Maar we hebben
meer, iets dat van ten minste even grote
waarde is. In uw midden wil ik dit graag
met nadruk noemen: wij Rabomensen vor
men samen een pracht van een dienstver
lenend apparaat. Deskundigheid, ervaring,
begrip en interesse zijn activa, die in het
werk van onze bestuursleden, directeuren
en personeelsleden als vanouds naar voren
komen. Dat moet ook, want ook op die
waarde is de Rabobankorganisatie ge
bouwd. Noch ik, noch iemand onzer twij
felt aan die waarde. Ik zeg alleen: tracht die
activa voortdurend te vergroten, want we
blijven ze hard nodig hebben.
Dames en heren, terecht plegen wij onder
scheid te maken tussen een individuele
Rabobank en de Rabobankorganisatie.
Buitenstaanders verliezen dit soms uit het
oog en het onderscheid vereist dan ook
enig inzicht in onze structuur. Ik heb wel
eens gezegd: wij zijn de enige bankinstel
ling in ons land, die zich een organisatie
noemt. Dat is al vijf en tachtig jaar lang het
geval, want het begon in 1 898 met de op
richting door de aangesloten banken van
hun 'Centrale Bank'. Die kennen we thans
ook als 'Rabobank Nederland'. Dit organi
satie-element betekent, dat wij bepaalde
dingen samen doen en ons aan bepaalde
regels en afspraken houden. Het is een sa
men doen en het zijn afspraken, die het ge
volg zijn van intensief overleg binnen de
door aangesloten banken met Rabobank
Nederland gevormde Rabobankorganisa
tie.
Ook in onze dagen, d.w.z. onder de mo
dernste omstandigheden die men zich
denken kan, blijkt onze organisatie telkens
weer de regelingen te kunnen treffen, die
schien slechts een bescheiden middel,
maar het is m.i. ook beslist niet uitgesloten,
dat het echt succesvol zal blijken te zijn. Ik
heb er vertrouwen in. Voorwaarde is, dat
wij, banken en personeel, die interne markt
willen gebruiken. Dwang is er niet, iedere
bank blijft vrij in zijn personeelsbeleid, ie
der personeelslid is vrij te beslissen al of
niet een nieuwe baan te aanvaarden. Geen
dwang dus, maar wel moet de drang, de
bereidheid tot loyaal meewerken bij ons
zelf zijn. Als we dat als organisatie met 960
banken opbrengen en de betrokken perso
neelsleden blijven niet te star aan hun
NU U WIC VOLGT
brachte regelingen. Dit gaan we duidelijk
merken, nu de toepassing van de solidari
teit ook 'voelbaar' wordt.
Ik denk aan de Vereveningsregelingen, die
onder invloed van de huidige omstandig
heden grotere lasten meebrengen, dan we
graag hadden gewild. Lasten die trouwens
minstens zo zwaar onder het oude stelsel
van onderling verzekeren gewogen zouden
hebben. Die lasten moeten we waar moge
lijk voorkomen, maar gegeven het feit, dat
we ze hébben, is het voor ons van uiterma
te groot belang, dat we ze in alle redelijk
heid kunnen verevenen. En, wat het 'voel
bare' daarvan betreft, bedenk dit: een or
ganisatie als de onze schénkt solidariteit,
maar vraagt ze ook! Terecht, want we ma
ken er allemaal deel van uit.
Ditzelfde stramien vind ik ook toepasselijk
op een heel nieuw, actueel terrein. Ik doel
hier op de interne arbeidsmarkt, die we
thans bezig zijn te organiseren. Ons motief
daarvoor ligt in het zoveel mogelijk veilig
stellen van de werkgelegenheid binnen on
ze organisatie. Dat is een verantwoordelijk
heid, die wij als vanzelfsprekend voelen te
genover onze medewerkers. De interne ar
beidsmarkt is een middel daartoe. Mis-
werkplek hangen, dan kan onze eigen in
terne arbeidsmarkt een doorbraak in onze
moeilijker wordende werkgelegenheids-
problematiek betekenen. Een probleem
waar helaas iedere bank en ieder perso
neelslid mee kan worden geconfronteerd.
Ik hoop, in het belang van onze organisatie
en de werkgelegenheid die wij de mede
werkers bieden, dat over enkele maanden
reeds mag blijken, dat wij met de interne
arbeidsmarkt - met onze vacaturebank -
een goede greep hebben gedaan! Uitein
delijk bedrijven we daarmee een stuk soli
dariteit tegenover ons personeel.
Al hetgeen ik tot nu toe gezegd heb, is naar
mijn overtuiging in overeenstemming met
de coöperatieve grondslag en -structuur
van onze organisatie.
Dames en heren, ik wil het hier nog eens
uitdrukkelijk stellen: daarin ligt onze kracht
en daar zal ze blijven liggen!
Merkwaardig is, dat we over dat coöpera
tieve heel eenvoudig kunnen praten. In we
zen is het 'samen doen', 'samen ergens
