Igemene ergadering
'Zon schouderkl
De Algemene Vergadering
op 2 juni in de Irenehal van
het Jaarbeurscomplex te
Utrecht vertoonde ook dit
jaar weer de kenmerken
die het bijwonen ervan tot
één van de plezierigste
hoogtepunten van onze
Rabobankorganisatie
maakt.
Traditiegetrouw liep alles
weer op rolletjes. Dank zij
een vlekkeloze organisatie
was er de gebruikelijke
prima sfeer, tooide een
overweldigende
bloemenpracht het podium
met de bestuurstafels en
werd de inwendige mens
tijdens de middagpauze uit
stekend verzorgd.
Geheel in strijd met de
traditie liet de zon zich
deze keer nauwelijks zien.
Sterker nog, regelrechte
stortbuien teisterden met
name 's middags het glazen
dak van de Irenehal, terwijl
het daarmee gepaard
gaande, ratelende geluid bij
afgevaardigden en
genodigden de indruk
wekte alsof ze met zijn
vierduizenden in een reus
achtige tent zaten te
schuilen.
10
/ritussen stond deze jaarlijkse ma
nifestatie van trouw aan de coöpera
tieve beginselen en de onderlinge ver
bondenheid van onze banken vrijwel ge
heel in het teken van een afscheid zonder
vertrek.
Zo valt de stap van voorzitter C. G. A. Mer-
tens van de Raad van Beheer om op 65-ja-
rige leeftijd 'en niet bij het bereiken van de
statutaire leeftijdsgrens', zoals hij uitlegde,
zijn functie te beëindigen inderdaad het
beste te karakteriseren. Want hij vertrekt
weliswaar als voorzitter, maar hij blijft lid
van dit college. Mertens droeg de voorzit
tershamer over aan mr. 0. W. A. Baron van
Verschuer.
Het was overigens niet de enige verrassing
voor Mertens. Hij zei er verlegen van te
worden. In zijn dankwoord - inmiddels
voorzitter af - aan het einde van de verga
dering zei hij:
'Ik heb geen enkele invloed gehad op de tot
standkoming van de agenda voor de mid
dagvergadering. Ik kan u wel vertellen dat ik
van de ene verbazing in de andere gevallen
ben. Er is bij onze bank nog nooit zoveel ge
beurd waarvan ik niets afwist, als in de laat
ste weken. Kennelijk is er veel meer moge
lijk zonder dat een voorzitter daarvan op de
hoogte is dan ik ooit gedacht heb. We had
den nog wel zo afgesproken dat ze het niet te
gek zouden maken. Ik had nog zo gezegd:
De scheidend voorzitter was zichtbaar on
der de indruk van de wijze waarop hij
werd uitgeluid. Het was al begonnen toen
de fanfare de Echo uit Hout-Blerick, zijn
woonplaats in het Bronsgroen Eikehout, de
Jaarbeurshal binnenmarcheerde. Daar
bracht ze Mertens, die naast zijn talrijke
andere functies osk nog het bescherm
heerschap over dit muziekkorps uitoefent,
een schitterde aubade.
De heer C. G. A. Mertens
(rechts) draagt de voorzit
tershamer over aan onze
nieuwe voorzitter, mr. O. W.
A. Baron van Verschuer.
geen cadeaus, want ik ga niet weg, ik doe al
leen een stapje terug. Maar nu het een beet
je anders is uitgepakt, wil ik wel zeggen:
zo 'n schouderklopje doet toch goed.
Laatste maal
Voor het allemaal zover was zou Mertens
eerst natuurlijk nog voor de elfde en laatste
maal sinds de fusie van 1 972 's ochtends
en aan het begin van de middag de Alge-
