afdelingen eenzelfde onderzoek, volgens
dat president Reagan in 1983 heilzaam zou achten voor zijn Verenigde Staten/, terwijl de
den en lokale ondernemers in de provincie
Utrecht. Of dit beeld voor het hele land
geldt, kan niet met zekerheid gezegd wor
den, al weten we dat er met name in de on
dernemerswereld op dit punt kritische ge
luiden te beluisteren zijn. Verheugend is in
dit verband dat andere provinciale VNO-
dezelfde methodiek en met dezelfde on
derzoekers, gaan starten. Niet zozeer om
vermoedens bevestigd te zien, maar om
een vertrekpunt te creëren voor een verbe
tering van de onderlinge relaties tussen
overheden en ondernemers, juist in deze
tijd waarin de bedrijvigheid op alle niveaus
aangezwengeld moet worden. Het mag
niet zo zijn dat goedwillende ondernemers,
na herhaaldelijk 'Verkeerd Verbonden' ge
weest te zijn, het moede hoofd in de schoot
werpen en het er verder maar bij laten zit
ten.
Overheden en ondernemers moeten, ieder
voor zich én samen, naar wegen zoeken
om, waar dat nodig is, hun onderlinge rela
ties te verbeteren. Om daaraan gestalte te
geven heeft het VNO-Utrecht voor zichzelf
een aantal beleidsaanbevelingen opge
steld onder het motto: 'Direct beginnen'.
Een motto dat wij van harte willen onder
schrijven.
Hoofddirectiekolom (Vervolg van pagina 3)
welke termijnen? Sommigen beschouwen de knelpunten vooral als een liquiditeitsvraagstuk
dat zou kunnen worden opgelost door het voor zich uit te schuiven. Dat lijkt meer op een be
zweringsspreuk dan op een beheersingsformule. Monetaire autoriteiten plegen scherp te on
derscheiden tussen liquiditeitsvoorziening in laatste instantie en verliesfinanciering. In dat
verband een aardig cijfer: het totaal aan vorderingen van banken op landen in moeilijkheden
ligt in de buurt van 200 miljard Amerikaanse dollars (bijna evenveel als het begrotingstekort
zichbare eigen-vermogenspositie van de honderd grootste banken ter wereld neerkomt op
150 miljard Amerikaanse dollars.
En als de wereldhandel nu nog eens even niet zou aantrekken? Als de economische weder
opleving nog weer op zich laat wachten, a/s grondstoffenprijzen nog wat langer laag blijven,
handelsbalansen negatief, liquiditeit in de min, werkloosheid hoog, sociale stabiliteit op wan
kelen - ik heb het voor de goede orde niet over landen met overschotten op hun betalingsba
lans, maar over landen in moeilijkheden - hoe zien wij dat dan vóór ons? Hoe komt dan toch
die rente en aflossing uit die huishoudingen Hoe blijft dan toch de wil tot betalen artikel één
van de erecode?
Olie is niet meer het enige geestverruimende middel. Het besef dat men met zijn schulden
een goed deel van de internationale financiële gemeenschap in zijn greep houdt, kan minder
verantwoordelijke Heden ook al aardig in vervoering brengen. De verwevenheden reiken ver
en geen enkele bank die buiten haar landsgrenzen van nut wil zijn ontkomt eraan in die we
reld verbintenissen aan te gaan. Zulke verbintenissen kunnen neerslaan in vorderingen op
eertijds ijzersterk geachte overheden die dan nu in problemen verkeren. Zij kunnen ook be
lichaamd zijn in vorderingen op banken die men altijd solide heeft kunnen achten, maar die
plotseling te voorschijn komen met onevenredig veel uitzettingen op landen in problemen, of
op debiteuren in moeilijkheden met inbegrip van, wederom, banken die gebukt gaan onder
(één van) die beide handicaps. Zo'n relatiepatroon is in beginsel veranderlijk van aard.
In een wereldrecessie is verandering echter doorgaans verslechtering.
Dat noodzaakt, ook in het buitenlandse bedrijf, tot haarfijne afweging van bancair risico te
gen bancair belang bij elke stap die je zet, in een nerveuze wereld met meer onzekerheden
vandaag dan gisterenf De oudejaarsnacht heeft met veel geknal wel verandering gebracht in
het jaartal dat we schrijven, maar geen verbetering van tijden. Nog niet.
Klarenbeek