De koopwoningmarkt in 1983: De koopwoningmarkt heeft een aantal moeilijke jaren achter de rug. Het afgelopen jaar onderscheidde zich hier in zoverre van, dat het op het midden werd gekenmerkt door een opleving. Recente berichten duiden opnieuw op een aantrekken van de markt. Wijst dit op een keerpunt, waarbij in 1983 de weg omhoog definitief wordt ingeslagen Wij zullen trachten op deze vraag een antwoord te vinden. Na de uitzonderlijke hausseperiode op de koopwoningmarkt in de ja ren 1975-1978 zette zich vanaf 1 979 een neergang in. In korte tijd zakte de markt vrijwel volledig in elkaar. Door de snelheid waarmee dit gebeurde, werden velen verrast. Degenen die toen een ander huis kochten, in de verwachting dat de oude woning snel en voor een mooie prijs van de hand kon worden gedaan, zagen hun hoop in rook opgaan. Het oude huis bleek vrijwel onverkoopbaar geworden, ze ker voor de prijs die men in gedachten had. Als gevolg hiervan bleef men vaak met twee huizen zitten, met alle lasten van dien. Vandaag de dag is dit probleem weer weg geëbd, maar het heeft zijn sporen wel na gelaten in de vorm van flinke financiële aderlatingen bij de betrokkenen. Ook de professionele verkopers werden geconfronteerd met grote aantallen onver koopbare (nieuwbouw)huizen. Slechts met grote kortingen en/of inruilacties kon men de voorraad verminderen. Dit proces is zelfs nu nog niet volledig voltooid. De ge volgen hiervan zijn ook niet onopgemerkt gebleven. Van de betrokken verkopers werden de minder draagkrachtige in een faillissement gestort, terwijl andere onder nemingen - waaronder zeer gerenom meerde - in grote problemen kwamen. De eerste schrik die deze ineenstorting veroorzaakte, was nog niet voorbij, of het volgende probleem diende zich aan. De hypotheekrente was namelijk inmid dels fors opgelopen. En bij de verlenging van de termijn waarvoor de rente op hypo thecaire leningen vastlag, kwamen meer dere woningeigenaren voor een grote 'ren- tesprong' te staan. Het aantal eigen-huisbezitters, dat de las ten van de woning niet meer kon opbren gen, groeide en de geldgevers zagen zich in toenemende mate gedwongen tot exe cuties over te gaan. Mede door de uitgebreide publiciteit rond al deze perikelen werd het vertrouwen in de koopwoning danig geschokt. Het beeld van het eigen huis veranderde van een voortdurend in waarde toenemend bezit, dat bescherming tegen inflatie bood, in een molensteen om de nek van de eige naar, die hem in de afgrond dreigde te sleuren. De gedachte 'het doet er niet toe wat het kost, wantje groeit er vanzelf in' uit de jaren 1975-1978 werd vervangen door het 'blijf zitten waar je zit' van de jaren 1979-1982. Buigpunt of keerpunt? Drs. W. van Heerdt Bedrijfstakonderzoek

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1983 | | pagina 28