Exportbevordering naar ontwikke lingslanden De noodzaak van ontwikkelingssamenwerking is lange tijd een onderwerp geweest waarover, zeker in Nederland, vrijwel geen verschil van mening bestond. Maar de laatste jaren is daar verandering in gekomen. De westerse landen zijn door de economische recessie gedwongen hun hulp aan de Derde Wereld kritisch te bezien. Ook bij de internationale instellingen, zoals de Wereldbank, tekent zich een nieuwe benadering af. Er is een heroriëntatie opgetreden waardoor er anders dan voorheen naar de belangen van beide partijen, de hulpgever en de hulpontvanger, gekeken wordt. Drs. H. J. Berenschot Internationaal onderzoek Voor de aanpak van de ontwikke lingsproblematiek waren sedert de Tweede Wereldoorlog telkens nieuwe benaderingswijzen in zwang. Nu eens lag het accent op de zware basisindu strie, dan op het bevorderen van het klein bedrijf, dan weer praatte en schreef men vooral over het onderwijs en dan weer over het coöperatiewezen of de woningbouw. Aan het eind van de jaren zestig was de term 'community development' in de mode om vervolgens plaats te maken voor 'de groene revolutie'. De internationale instel lingen, evenals de donorlanden deden mee aan deze verschuivingen in de aanwen dingsrichting van de ontwikkelingshulp. De twee hoofdoorzaken hiervan waren, dat men niet wist welke benaderingswijze de juiste was en dat men te ongeduldig was: als men niet snel positieve resultaten zag, ging men teleurgesteld op zoek naar weer een andere wijze van hulpverlening. Maar al doende leert men. De deskundigen zijn het er zo langzamerhand over eens, dat ieder land (en zelfs iedere regio van een land) een eigen aanpak van de problemen vereist. Mode-trends in ontwikkelingshulp zijn tot het verleden gaan behoren. Ook speelt de recessie in de westerse wereld deze hulp parten. Er is minder geld beschikbaar. Men is voorzichtiger geworden en men bestu deert alle facetten van een ontwikkelings project diepgaander dan voordien. Verder is het accent meer op 'zelf-doen' en de eigen verantwoordelijkheid komen te lig gen. In de jaren vijftig werden alle landen in de Derde Wereld over één kam geschoren en voldeed de tegenstelling Noord-Zuid. Echter, zoals onlangs president Clausen van de Wereldbank nog eens onderstreep te, het beeld is veel gecompliceerder ge worden. Er bestaan sterk van elkaar ver schillende groepen van landen, die elk een eigen formule voor het ontwikkelingsbe leid behoeven. Men moet de nieuwe zich industrialiseren de landen (NIC's) onderscheiden van de al lerarmste landen en de OPEC-landen van de niet-olieproducerende landen. Maar ook is het onderscheid dichtbevolkt (India, Bangladesh) tegenover dunbevolkt (de Sa- hel-landen) van belang. Voorts kunnen landen gegroepeerd worden rond begrip pen als 'eiland-economieën' (staatjes in het Caribisch gebied en Stille Oceaan), I centraal geleide economieën (Tanzania, Foto: Nederlandse wegenbouwers in hun werkplaats in Soedan instrueren plaatselij ke werknemers.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1983 | | pagina 35