Banken worden voorzichtiger verlening in de vorm van 'roll-over' lenin gen, veelal luidende in dollars. Dit zijn kre dieten met een vaste looptijd van meestal 3-1 0 jaar en een variabele rente, die elke 3 of 6 maanden aan de hand van de gelden de marktrente opnieuw wordt vastgesteld, ten einde het renterisico voor de banken te reduceren. Voor de financiering van de eu rokredietverlening zijn de internationaal opererende banken in belangrijke mate aangewezen op de zogenaamde eurode- positomarkt. In de praktijk blijkt dat de pri maire deposanten (bijvoorbeeld de OPEC- landen) het overgrote deel van hun gelden slechts willen toevertrouwen aan een be perkt aantal grote banken. Deze banken krijgen derhalve in het algemeen meer deposito's aangeboden dan zij zelf nodig hebben om de kredietverlening aan hun re laties te verzorgen. Tegelijkertijd treden vele kleinere banken, die door hun specifieke expertise en lig ging vaak uitermate geschikt zijn voor be paalde vormen van internationale krediet verlening, op als vragers naar deze midde len. Via de interbancaire draaischijf wor den de primaire deposito's dan op een snelle en efficiënte wijze doorgesluisd. De interbancaire markt beslaat ongeveer 70% van de gehele eurovalutamarkt. De prijs die voor eurokredieten betaald moet worden door de kredietnemer heeft veelal als basis de rente, waartegen de voornaamste in Londen gevestigde banken bereid zijn om onderling 6-maands euro- valutadeposito's te plaatsen, de zoge naamde Libor (Londen InterBank Offered Rate). De laatste tijd wordt echter ook in toenemende mate de Amerikaanse 'prime rate' (dat is de rente die Amerikaanse ban ken aan hun beste cliënten in rekening brengen) als basisrente gebruikt. Deze ba sisrente wordt verhoogd met een vaste op slag ('spread'), terwijl bovendien diverse provisies in rekening worden gebracht. In de omvang van de winstmarge komt mede de beoordeling van het kredietrisico door de banken tot uiting. De meeste industrie landen kunnen op de eurokredietmarkt le nen tegen een marge van bijna '/2% boven de variabele basisrente. Daarentegen moeten debiteuren uit minder krediet waardige landen (waaronder de meeste ontwikkelingslanden) een hogere 'spread' betalen, die in sommige gevallen kan oplo pen tot meer dan 2 In het uiterste geval worden natuurlijk aan de allerzwakste de biteuren helemaal geen krediet meer ver strekt, zoals sinds kort het geval is met een aantal landen uit het oostblok. Het gemiddelde leningsbedrag op de euro kredietmarkt ligt momenteel rond de 100 miljoen. Echter, jumbo-leningen van meer dan een miljard dollar zijn niet ongebruikelijk. Gezien de omvang van de ze bedragen worden de meeste eurokre dieten verstrekt door een internationaal syndicaat van banken. Landenrisico's en landenlimieten De laatste jaren zijn de banken zich steeds meer bewust geworden van de toegeno men landenrisico's die verbonden zijn aan de internationale kredietverlening. Omdat de bezorgdheid in financiële krin gen omtrent het schuldprobleem vooral betrekking heeft op de Oostbloklanden en Vrolijkheid in Mexico. Maar intussen balanceert het land wet op de rand van de financiële afgrond.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1982 | | pagina 30