Banken worden voorzichtiger
verlening in de vorm van 'roll-over' lenin
gen, veelal luidende in dollars. Dit zijn kre
dieten met een vaste looptijd van meestal
3-1 0 jaar en een variabele rente, die elke 3
of 6 maanden aan de hand van de gelden
de marktrente opnieuw wordt vastgesteld,
ten einde het renterisico voor de banken te
reduceren. Voor de financiering van de eu
rokredietverlening zijn de internationaal
opererende banken in belangrijke mate
aangewezen op de zogenaamde eurode-
positomarkt. In de praktijk blijkt dat de pri
maire deposanten (bijvoorbeeld de OPEC-
landen) het overgrote deel van hun gelden
slechts willen toevertrouwen aan een be
perkt aantal grote banken. Deze banken
krijgen derhalve in het algemeen meer
deposito's aangeboden dan zij zelf nodig
hebben om de kredietverlening aan hun re
laties te verzorgen.
Tegelijkertijd treden vele kleinere banken,
die door hun specifieke expertise en lig
ging vaak uitermate geschikt zijn voor be
paalde vormen van internationale krediet
verlening, op als vragers naar deze midde
len. Via de interbancaire draaischijf wor
den de primaire deposito's dan op een
snelle en efficiënte wijze doorgesluisd. De
interbancaire markt beslaat ongeveer
70% van de gehele eurovalutamarkt.
De prijs die voor eurokredieten betaald
moet worden door de kredietnemer heeft
veelal als basis de rente, waartegen de
voornaamste in Londen gevestigde banken
bereid zijn om onderling 6-maands euro-
valutadeposito's te plaatsen, de zoge
naamde Libor (Londen InterBank Offered
Rate). De laatste tijd wordt echter ook in
toenemende mate de Amerikaanse 'prime
rate' (dat is de rente die Amerikaanse ban
ken aan hun beste cliënten in rekening
brengen) als basisrente gebruikt. Deze ba
sisrente wordt verhoogd met een vaste op
slag ('spread'), terwijl bovendien diverse
provisies in rekening worden gebracht. In
de omvang van de winstmarge komt mede
de beoordeling van het kredietrisico door
de banken tot uiting. De meeste industrie
landen kunnen op de eurokredietmarkt le
nen tegen een marge van bijna '/2% boven
de variabele basisrente. Daarentegen
moeten debiteuren uit minder krediet
waardige landen (waaronder de meeste
ontwikkelingslanden) een hogere 'spread'
betalen, die in sommige gevallen kan oplo
pen tot meer dan 2 In het uiterste geval
worden natuurlijk aan de allerzwakste de
biteuren helemaal geen krediet meer ver
strekt, zoals sinds kort het geval is met een
aantal landen uit het oostblok.
Het gemiddelde leningsbedrag op de euro
kredietmarkt ligt momenteel rond de
100 miljoen. Echter, jumbo-leningen
van meer dan een miljard dollar zijn niet
ongebruikelijk. Gezien de omvang van de
ze bedragen worden de meeste eurokre
dieten verstrekt door een internationaal
syndicaat van banken.
Landenrisico's en landenlimieten
De laatste jaren zijn de banken zich steeds
meer bewust geworden van de toegeno
men landenrisico's die verbonden zijn aan
de internationale kredietverlening.
Omdat de bezorgdheid in financiële krin
gen omtrent het schuldprobleem vooral
betrekking heeft op de Oostbloklanden en
Vrolijkheid in Mexico. Maar intussen balanceert het land wet op de rand van de financiële afgrond.