Uit onze historie
zijn rijbewijs, schafte dientengevolge een
auto aan en mocht dienstreizen declareren
tegen zes cent per kilometer. De betaal
meester wenste een tweede - eventueel
gebruikte - schrijfmachine aan zijn kan
toorinventaris toe te voegen. Maar zover
kwam het niet want helaas werd het vei
lingcomplex ontruimd door ons eigen le
ger, dat moest plaatsmaken voor Duitse
militairen.
De Duitse bezetting bracht nieuwe maatre
gelen met zich, waarop men moest gaan
inspelen. Kon in 1 941 nog een omzet van
ruim anderhalf miljoen gulden worden be
reikt, in 1942 moest het bloemenareaal
worden ingeperkt tot 50%. Stijgende prij
zen brachten echter in 1 942 de omzet toch
nog tot twee miljoen gulden. Het aantal
veilingdagen werd ingekort tot - in 1 944-
nog maar één per week.
De bezettingsjaren deden geen goed aan
de veilinggebouwen, die in 1945 in sterk
verwaarloosde staat weer in gebruik kon
den worden genomen. Opnieuw werd zeer
energiek de hand aan de ploeg geslagen,
ditmaal onder voorzitterschap van Jos.
Klinkenbergh. De Stichting van de Land
bouw, waaraan enkele jaren later het Land
bouwschap ontsproot, werd opgericht. En
de veiling ging deelnemen in de organisa
tie 'Bloemex'. De naam zegt het al: het doel
was de export onder meer naar Duitsland
en Amerika maar ook naar andere landen
te bevorderen. Nog in 1945 werd een
grootse bloemen- en fruittentoonstelling
gehouden - mede in verband met het 25-
jarig jubileum. Men telde ongeveer 55 000
bezoekers, onder wie ook Koningin Wilhel-
mina.
In deze tijd probeerden velen de veiling
plicht te ontduiken door buiten de veiling
om te verkopen. Talrijke leden werden ge
snapt door een, als controleur aangesteld,
oud-politieman. (Per eind 1953 kon deze
controle overigens wegens de gewijzigde
omstandigheden worden opgeheven.)
Er moest een boekhoudmachine worden
aangeschaft om de groeiende omzet (in
1 953 f 5 000 000,-) te kunnen verwerken.
De veilinghaven moest in 1954 worden
verbreed en uitgediept; hetzelfde jaar
waarin secretaris-penningmeester Koers
zijn dienstjubileum vierde. Dat uitdiepen
bleek zeer omzichtig te moeten gebeuren,
omdat de havenbodem veel oorlogstuig
bevatte zoals landmijnen, handgranaten,
munitie e.d.
In 1955 startte de Vakschool voor de bloe
misterij. In 1 956 werd een omzet van ruim
f 10 000000,- bereikt en begonnen fre
siakwekers te protesteren tegen de lucht
verontreiniging. De haven werd toch maar
gedempt in 1 957, waarna in 1958 de uit
breiding en verbouwing van het veilingge
bouw gereed kwam.
1958 was in meer opzichten een belang
rijkjaar. Toen werd immers het EEG - het
handelsverbond tussen Nederland, België,
Luxemburg, West-Duitsland, Frankrijk en
Italië - opgericht. En nieuwe plannen dien
den zich aan. Zo zag niemand, behalve ini
tiatiefnemer C. de Mooy, nut in het voorne
men om koelcellen op het veilingterrein te
bouwen. Maar een profeet blijft niet altijd
ongeëerd in eigen land. Dat blijkt nu wel uit
het aantal koelcellen dat inmiddels werd
gebouwd. In 1 959 volgde P. A. J. Enthoven
als voorzitter de overleden Jos. Klinken
bergh op.
De ontwikkeling van de CCWS raakt duide
lijk in een stroomversnelling. C. v. d. Velden
volgde als secretaris-penningmeester de
heer H. Koers op en het werd zeer noodza
kelijk om het veilingcomplex drastisch te
vergroten. Het bestuur kreeg toestemming
om 18 000 vierkante meter grond aan te
kopen.
Daarbij bleef het niet. In de daaropvolgen
de jaren werden nog eens 1 5 000, 10 000,
25 000 en 7000 en nog veel meer vierkan
te meters gekocht, werden kostbare
nieuwbouw- en verbouwplannen verwer
kelijkt en groeide de omzet zoals in het
hierachter volgende overzichtje wordt geïl
lustreerd. Dat bracht wel met zich mee dat
ook zaterdags geveild moest worden. Na
goed overleg met het personeel kon dit op
acceptabele wijze worden geregeld.
Men was gelukkig niet eigenwijs. Daarom
werden ook veilingsystemen in België,
Duitsland, Denemarken en Frankrijk bestu
deerd.
De modernisering werd ter hand genomen
en bereikte niet plotseling, maar geleide
lijk, de graad van volmaaktheid die bezoe
kers van het veilingcomplex nu tot grote
ver- en bewondering brengt.
In 1 962 werd de Wet Erkenningseisen van
kracht die als logisch gevolg had dat men,
om erkend te worden, goed vakonderwijs
moest gaan volgen.
De CCWS trad in relatie met (toen nog)
beide centrale landbouwkredietbanken in
Utrecht en Eindhoven; er werden hyper
moderne veilingklokken gekocht en men
kreeg zelfs een eigen brandweer, onder lei
ding van de brandweerdeskundige A.
Hooghuis.
In 1968 nog was de veiling 'Bloemenlust'
te Aalsmeer de grootste van ons land. Het
werd tussen Aalsmeer en de CCWS een
nek aan nek race. De 'Westlandse' won de
race in 1969 met enkele miljoenen méér
aan omzet en werd de grootste van de ge
hele wereld, totdat in 1972 beide Aals-
meerse veilingen fuseerden en de CCWS
achter zich lieten.
Een enorm bord aan de veilinggevel kon
digde aan dat in Aalsmeer de grootste vei
ling ter wereld zou komen... 'en neem het
de Westlanders maar eens kwalijk dat zij in
die tijd aan Aalsmeer vroegen, of dat bord
te zijner tijd door hen kon worden overge
nomen, omdat dit de CCWS nog wel eens
van pas zou kunnen komen'.
Voor degenen die zich interesseren in de
cijfers nog even dit staatje.
Veilingomzetten van de CCWS:
in 1923 f 36 000,-
1930 f 471312,-
1940 f 992 725,-
1950 f 4 045 666,-
1960 f 16 445 481,-
1970 f 1 13 129718,-
1981 f785 000 000,-
Dit was dan het slot van een 'zijsprongetje'
van Terugblikker naar een belangrijke coö
peratie in het Westland, die ook eigendom
is van vele relaties van onze Rabobanken.
Tb.
