Aan de equator evenaart de lengte
van de nacht die van de dag. Op de
evenaar zijn om zo te zeggen de el
ders bestaande verschillen tussen licht en
donker 'verevend'.
Ook zo 'n naald op een weegschaal, die aan
wijst of de schalen al dan niet in evenwicht
zijn, wordt 'evenaar' genoemd. Staat hij pre
cies in het midden, dan zijn de gewichten
'evenhet verschil in gewicht is gladgestre
ken, 'verevend'.
Het woord 'verevening' dook op in de jong
ste Centrale Kringvergadering. Het moge
ons dan een nieuwe term lijken, het begrip
wordt in deze of gene vorm door ons al heel
lang gehanteerd. Het zit al iets ingebakken
in ons coöperatief zijn. Binnen onze organi
satie, waarin vele banken met zeer uiteenlo
pende wederwaardigheden samenwerken,
hebben we in ieder geval al heel vroeg ge
grepen naar een methode om bepaalde las
ten, die te zwaar zijn voorde enkeling, mede
door anderen te laten dragen. Het gebeurde
door onderling verzekeren en een van onze
huidige ouderlingen dateert al van 1923!
In oude stukken is het in alle toonaarden te
rug te vinden: risico 's van de één, die ook het
geheel in gevaar kunnen brengen moeten
door onderlinge verzekering over allen ge
spreid worden. Beroemd was (en is) afdeling
B van de onderlinge. De eerste, oude formu
lering zei het heel trouwhartig en ernstig: in
dien een bank door bijzondere omstandig
heden in haar levensbestaan wordt be
dreigd, dan wordt haar verlies omgeslagen
over alle banken. Een trouwhartige doelstel
ling, want de verzekerde bank had (en heeft)
niet eens afdwingbare aanspraak op zo'n
uitkering!
In de loop van de vele jaren is op dit gebied
het onderling verzekeren verder uitge
bouwd. We hebben er nu zelfs twee ouder
lingen aan te danken, de OWM en de O KM
(respectievelijk waarborg- en kredietverze
keringsmaatschappij). Zij stellen onze ban
ken in de gelegenheid bepaalde bedrijfsrisi
co's te dekken en tevens hun soliditeit en
continuïteit te waarborgen. Daarnaast ken
nen we sinds 1974 nog de Verliescompen
satie- en Winstgarantieregeling. Dat is wel
geen onderlinge verzekering, maar - de
naam zegt het al - een regeling die ook de
continuïteit en soliditeit van onze banken wit
veiligstellen. Hetzelfde is het geval met de
intern getroffen regeling inzake het verlenen
van garanties door Rabobank Nederland.
Men vergeve mij als ik details hier terzijde
laat en dat ik ook voorbij ga aan enkele an
dere, meer incidentele 'wegingsregelingen
die wij kennen. Het zou veel te ver voeren,
dat alles hier precies uit te leggen. Het be
langrijkste is te weten, dat wij thans met in
strumenten als de OWM, de O KM en enkele
regelingen populair gezegd onze lasten
spreiden.
Bij CKV en kringvergadering ligt nu
ter tafel een voorstel om de genoem
de instrumenten voor een belangrijk
deel te vervangen door een viertal 'vereve
ningsregelingen'. De eerste twee, namelijk
de Vereveningsregeling Financieringsverlie-
zen en de Vereveningsregeling Consumptie
ve Financieringen betreffen normale be
drijfsrisico's, namelijk verlies bij financierin
gen en overlijdensrisico, die nu bij de OKM
verzekerd plegen te worden. Als derde is de
Vereveningsregeling VAR bedacht. Deze
heeft ten doel het aanzuiveren van een
eventueel tekort op de Voorziening Algeme
ne Reserves. De oude afdeling B van de
OKM, waarvan ik reeds de oude formulering
gaf, wordt daarmee overbodig. Om dit goed
te verstaan moet men wel weten dat de VAR
de laatste jaren in het bankwezen een be
langrijke rol heeft gekregen als voorziening
tegen bedrijfsverliezen. Een rol die wel te
onderscheiden is van die van de zichtbare
Algemene Reserve. Ten slotte kan als vierde
de Vereveningsregeling Reserveringsbijdra-
gen genoemd. Deze beoogt het waarborgen
van een bepaalde vermogenspositie voor de
Ra bobanken en is bedoeld in de plaats te ko
men van de Verliescompensatie- en Winst
garantieregeling.
Ik kan mij voorstellen dat de niet-ingewijde
door het noemen van de vier vereveningsre
gelingen nog niet veel wijzer ten aanzien
van hun eigenlijke inhoud is geworden. Het
is dan ook geen eenvoudige materie. Hij mo
ge echter van mij willen aannemen dat alle
vier vereveningsregelingen, net als dekkin
gen welke zij vervangen, ten doel hebben de
risico's, verbonden aan ons bedrijf, glad te
strijken over de hele gemeenschappelijke
organisatie, voor zover ze de draagkracht
van de betrokken bank te boven gaan.
Het belangrijkste motief om tot het vereve
ningssysteem over te gaan is, dat dit een
voudiger, duidelijker, goedkoper en beter zal
werken dan onze huidige instrumenten. Met
name in deze tijd, nu de schadeclaims veel-
vuldiger en groter worden, zijn de bezwaren
tegen het onderling verzekeren duidelijker
naar voren gekomen. Het verzekeren post
voor post is zeer omslachtig en dus duur.
Denk ook aan de assurantiebelasting van
6 over de premie en ook over een even
tuele omslag. Door de noodzaak om voor
schade-uitkeringen te reserveren en aan be
paalde vermogenseisen te voldoen legt de
onderlinge bovendien een behoorlijk beslag
op de liquiditeiten en middelen van de orga
nisatie. Als we dus die bezwaren door een
vereveningssysteem kunnen ontgaan en
door 'verevening' goedkoper en beter ons
Om
het
even
doel kunnen bereiken, waarom zouden we
dat dan niet doen, althans grondig overwe
gen?
Verevening heeft de charme van
haar eenvoudigheid. Geen moeiza
me administratie van verzekerings-
posten, niets van de rompslomp die een ver
zekeringsmaatschappij meebrengt. Je
maakt 'gewoon' een regeling op grond
waarvan bepaalde verliezen één keer per
jaar over alle Rabobanken worden aange
slagen volgens een objectief te hanteren
maatstaf. Die maatstaf kan voor alle vier
voorgestelde vereveningsregelingen zo uit
de maandstaten voor De Nederlandsche
Bank vastgesteld worden. Objectiever en
eenvoudiger kan het niet!
Op een paar consequenties moet ik wel wij
zen. Verevenen is iets anders dan verzeke
ren. Het gebeurt niet post voor post, maar
'en bulk' voor alle gevallen, die in enig jaar
onder een vereveningsregeling vallen. Dit
betekent, dat de zekere vrijheid van het hui
dige systeem om al dan niet te verzekeren,
zal verdwijnen. Dooreen wijziging in de sta
tuten van Rabobank Nederland zullen al on
ze banken gehouden zijn aan de vereve
ningsregelingen mee te doen. Is het nu zo
erg dat die vrijheid verdwijnt? Ik dacht van
