Wob
VERDERE DALING OLIEPRIJZEN?
Kunnen de bij de OPEC (Organisatie van
olie-exporterende landen) aangesloten
landen nog de officiële basisprijs voor 34
per vat aardolie aanhouden? Deze vraag
werd gesteld vóór de laatste vergadering
van OPEC op 19 maart jl. Zij blijft actueel
ook nadat in die bijeenkomst besloten
werd de standaardprijs onveranderd te la
ten en de totale produktie tot 18 miljoen
vaten per dag te beperken. Met de produk-
tiebeperking tracht men de neerwaartse
druk op de olieprijs te verlichten, in af
wachting van een herstel van de vraag naar
olie in de industriële landen in de tweede
helft van het jaar. Dit laatste stoelt op de
verwachting, dat dan aan het proces van
voorraadafbouw een eind zal komen en in
de westerse landen een conjunctureel her
stel zal optreden. Daardoor zou, volgens
OPEC-ramingen, het grote overschot op de
oliemarkt verdwijnen en dus de basisprijs
voor olie in stand kunnen worden gehou
den.
Deze raming onderschat echter de structu
rele veranderingen, die zich op de wereld
markt hebben voorgedaan. Deze traden
voor het eerst aan het licht tegen het eind
van de jaren zeventig. Als gevolg van
maatregelen in de industriële landen na de
eerste oliecrisis op het gebied van energie-
conservering en -substitutie, trad in het
verbruik van energie in die landen een
trendbreuk op. Terzelfder tijd echter vond
tevens de tweede golf van olieprijsverho
gingen plaats. Gemeten ten opzichte van
het reële nationale inkomen, daalde de
energieconsumptie in de zeven grootste
geïndustrialiseerde landen in de periode
1978-1981 met 8%.
Daarbij kwamen nog het effect van de ver
schuiving van de vraag naar andere ener
gievormen en de toename van het verbruik
van olie afkomstig uit niet-OPEC-landen,
vooral uit de Noordzee en Mexico.
Dit alles - samen met het verminderde
olieverbruik als gevolg van de recessie -
leidde ertoe, dat na een top van 31 miljoen
vaten per dag in 1 979 deolieproduktievan
OPEC daalde tot circa 20 miljoen vaten be
gin 1982. Dit is minder dan de helft van de
Vervolg Wob op pagina 6
We zitten weer midden in de cyclus van de voorjaarskringvergaderingen. Ook nu is er
één hoofdonderwerp dat méér dan alle andere punten op de agenda de aandacht
trekt: 'de vereveningsregelingen'.
In het najaar was het centrale thema de 'Centrale Ondernemingsraad' (COR).
Beide onderwerpen raken zeer nauw de zo gevoelige relatie tussen aangesloten banken
en centrale bank. Voor het bedrijfsbeleid van de aangesloten banken is het actuele onder
werp, de vereveningsregelingen, van een nog grotere en directere invloed op het da
gelijkse werk dan het COR-project.
Niettemin is er een opvallend verschil. Tegen het COR-project kwam veel verzet uit de
kringen. De verdere behandeling werd voorlopig voor een jaar opgeschort. Intussen is
een compleet voorlichtingsprogramma over de wettelijke regelingen ter zake op gang
gekomen.
De Commissie Arbeidsverhoudingen bereidt intussen het zogenaamde derde deel rapport
voor over de meest gewenste medezeggenschapsstructuur binnen de Rabobankorganisatie.
Beide zaken te zamen zullen daarna onderwerp van overleg met de kringen worden. Of dat
reeds in het najaar zal lukken is de vraag.
De zo brede positieve ontvangst door de kringen van het Rapport Vereveningsrege
lingen kwam voor mij wel enigszins als een verrassing.
Aanvullende vragenUiteraard. Wensen voor kleine aanpassingen op onderdelen? Jawel.
Maar nergens echte weerstand of oppositie.
Waarom wordt dit toch wel ingrijpende voorstel met zoveel gemak geaccepteerd? Is
het vooral het kostenvoordeel dat aanspreekt en eigenlijk de doorslag geeft? Of speelt ook
mee dat in dit voorstel een betere stuurmogelijkheid t.a. v. het kredietbeheer is ingebouwd?
Hoe dan ook, het is verheugend dat de vertegenwoordigers in de Centrale Kringverga
dering zich door hun kringen ruim gesteund mogen voelen om tot een ombouw van de
onderlinge krediet- en waarborgverzekeringen te komen.
Ik hoop en verwacht ook dat de verdere behandeling van de huidige voorstellen in de
Organisatie even vlot zal blijven verlopen. We kunnen dan terecht claimen dat we een
ingewikkeld karwei, met tal van financiële en organisatorische gevolgen voor de aan
gesloten banken, snel en voortvarend kunnen klaren.
Ons beleid gericht op tegengaan van verliezen en, indien ze toch ontstaan, op verwer
king daarvan, wordt hierdoor wezenlijk versterkt.
Ir. P. J. Lardinois
