De kop van dit artikel zegt het ai: het Europees beleid is meer
dan een kasboek.
maakt moeten worden. Er zal meer geld uitgetrokken wor
den voor de economisch achtergebleven landen Grieken
land, Italië en Ierland.
Nieuwe sleutels
Deze zaken lijken een snelle besluitvorming over de land
bouwprijzen niet in de weg te staan. Het grootste struikel
blok blijft de Britse financiële bijdrage. In feite voert Enge
land op dit punt een weinig gemeenschappelijke koers.
Een uitgangspunt van het Europese Verdrag is de ge
meenschappelijke financiële verantwoordelijkheid voor de
financiële lasten van het beleid. In de eerste 10 jaar van het
bestaan van de EG is de bijdrage van de lidstaten bepaald
aan de hand van verdeelsleutels. In het begin van de jaren
'70 is dit omgebogen naar een meer centrale financiering.
Sinds 1 979 betaalt de Europese Gemeenschap zijn beleid
met 'eigen' financiële middelen. Die bedragen de inkom
sten uit heffingen en invoerrechten en maximaal 1 punt
van het BTW-tarief dat in de verschillende landen wordt
toegepast. In feite wordt het Europese beleid dus niet
meer vanuit de schatkist van de aangesloten landen be
taald maar rechtstreeks. De landen hebben bij de inning
van de inkomsten alleen uitvoerende taken. Drs. H. Noten
boom, lid van het Europese Parlement, maakte terecht een
opmerking toen ik in het decemberartikel nog sprak van
'de bijdrage van de Nederlandse schatkist' aan de Europe
se Gemeenschap en deze vergeleek met de voordelen die
het Europese beleid voor de Nederlandse export brengt. In
wezen maakte ik dezelfde fout als onze Engelse vrienden:
beoordeling van het beleid aan de hand van een nationale
afweging van vóór- en nadelen. Daarbij er aan voorbij
gaand dat de eigen financiële autonomie van de Europese
Gemeenschap een zwaar bevochten verworvenheid is.
Echter net zo min als op het nationale vlak kan internatio
naal de term 'verworvenheid' de discussie erover doen
verstommen. Wanneer onverhoopt de Engelsen op de ko
mende top concessies gedaan krijgen en buiten de norma
le regels extra geld uit de Europese pot toegeschoven krij
gen, zal tevens moeten zijn uitgemaakt wie dat betaalt. Ita
lië, Griekenland en Ierland als minst welvarende landen
