Europees beleid
meer dan een kasboek
De Europese Commissie is dit jaar laat
met voorstellen voor de landbouwprijzen
voor het seizoen 1982-1983 gekomen.
Opmerkelijk omdat de heer Dalsager, de
Deense Europese Commissaris belast met
de landbouw, bij de presentatie op 27
januari toegaf dat die voorstellen al meer
dan een maand in zijn bureaula lagen.
Over de inhoud van die
landbouwprijsvoorstellen was de Europese
Commmissie het in hoofdlijnen wel eens.
Er is kennelijk meer aan de hand. Dat
meer betreft vooral de financiële kant van
het Europese beleid. Al enkele jaren
bestaat er met name van Britse zijde groot
bezwaar tegen de kosten van het
Europese landbouwbeleid. Dit land werpt
de andere lid-staten voor dat zijn
financiële bijdrage in geen verhouding
staat tot zijn profijt. Ook West-Duits/and is
kritisch ten aanzien van de kosten van het
Europese beleid. Maar dit land trekt de
discussie minder in het vlak van de
nationale kosten en baten.
De Europese regeringsleiders hebben op de zogeheten
Eurotops al diverse keren soms in krasse bewoordingen
over deze kwestie gesproken. Al eerder, namelijk in 1 980,
kon eerst over de landbouwprijzen overeenstemming be
reikt worden, nadat met het Verenigd Koninkrijk een bij
zondere regeling was getroffen over de EG-financiering.
De Europese Top van november 1 981 in Londen en de Eu
ropese ministers van Buitenlandse Zaken konden er de af
gelopen maanden niet uitkomen. Het uitbrengen van de
voorstellen voor de Europese landbouwprijzen werd hier
door opgehouden. Eind maart komen de regeringsleiders
in Brussel wederom bijeen.
Ir. J. H. Egberink
Europees commissaris Dalsager meende niet langer te
kunnen wachten. Wil er van het prijsbeleid een signaal
functie uitgaan op de produktie, dan zullen de prijzen be
kend moeten zijn voordat er gezaaid wordt. Voor winter
tarwe is dat zaaien overigens al lang gebeurd. De akker
bouwer krijgt nu enkele maanden na het zaaien te horen
dat zijn tarweprijs waarschijnlijk - want het gaat nog maar
om voorstellen - zal achterblijven bij de gemiddelde prijs
verhogingen die zijn voorgesteld. Wanneer hij dat vooraf
had geweten, zou hij wellicht meer land hebben gereser
veerd voor andere produkten. Niet dat teeltverschuivingen
op basis van kleine prijsverschillen direct zo gunstig zijn.
Immers, daardoor kan de markt van die andere produkten
worden overvoerd, waardoor het prijspeil van alle akker-
bouwprodukten onder druk komt.
Agrarische producenten die een zorgvuldige specialisatie
in bepaalde teelten hebben opgebouwd, zoals de Neder
landse aardappeltelers, kunnen dan de dupe worden. Dat
gevaar is aanwezig wanneer de Europese Commissie niet
alleen voor dit jaar maar ook voor de volgende jaren de
graanprijzen laat achterblijven bij de gemiddelde kosten
ontwikkeling in de landbouw. Overigens zijn de Europese
regeringsleiders het over dit punt van de voorstellen in no
vember 1981 in grote lijnen eens geworden.
Ook is er toen overeenstemming bereikt over een verbre
ding van het Europese beleid. Er zal de komende jaren
meer geld worden besteed aan het sociale beleid en het
regionale beleid. De Europese staalsector zal gezond ge-
