ff//fóflM/f7 integratie inspeelden. Internationale sa menwerkingsverbanden waren hiervan het resultaat. Het bleek achteraf evenwel wat te voorbarig, daar de vrijheid van vestiging en dienstverlening nauw is verbonden aan de vrijheid van kapitaalverkeer. En op dit terrein is sinds 1962 weinig vooruitgang geboekt. De coördinatie van de bancaire wetgeving vormt derhalve het gebied waarop vooralsnog de belangrijkste stap pen zijn gezet. Hiertoe behoort de 'eerste coördinatierichtlijn bankrecht'. Voorts wordt er voorzichtig geijverd voor een har monisatie van de solvabiliteits- en liquidi teitsrichtlijnen, doch veel verder dan een informele uitwisseling van gegevens is men nog niet. Samenvattend stelt mr. Mul ler dat na een trage start de coördinatie van de bankwetgeving in de EG geleidelijk van de grond lijkt te komen. De totstandko ming van een werkelijke Europese bank- markt zal niettemin sterk afhankelijk blij ven van een verdere samenwerking op mo netair terrein. Naast de Fransen brengen de Engelsen eveneens specifieke kenmerken mee op de weg naar bancaire integratie. Dit behelst onder meer het zeer informele karakter dat de Engelse bankwereld traditioneel eigen is. De Engelsen behoeven hier zeker een aangepaste begeleiding. Dit klinkt in be paalde mate door in de voordracht die mr. F. H. J. J. Andriessen onlangs in Londen hield en welke in het onderhavige nummer van Nieuw Europa werd opgenomen. Hun belangrijkste deel van de tekst werd gewijd aan de rol die de Commissie vervult bij de bancaire samenwerking in Europa en hoe zij de concurrentie op de Europese bank- markt van kartelvorming tracht te vrijwa ren. Bij dit proces is het overleg met de banken van grote betekenis. Hoe een en ander tot stand kwam en werd gestructureerd, werd op duidelijke wijze in het artikel van dr. J. Teichert in beeld gebracht, die als secreta ris-generaal van de Vereniging van Spaar en Kredietcoöperaties in de EG, ten nauw ste bij het gebeuren is betrokken. De bijdrage, die de Luxemburgse bankier A. Dondelinger ten slotte aan het betref fende nummer van Nieuw Europa leverde, valt enigszins buiten het bestek van mone taire en bancaire integratie. Er wordt namelijk belangrijke aandacht be steed aan de ontwikkeling en perspectie ven van de Luxemburgse goudmarkt. Dit is derhalve geen specifiek EG-gebeuren. Niettemin blijkt uit het artikel in hoeverre er, ondanks de drang naar harmonisatie in de financiële, bancaire wereld van de Ge meenschap, ruimte overblijft voor het in stand houden van het eigen gezicht van een bepaald financieel centrum. De wens om de vorming van een uniforme Europese bankwet meer in het licht van liberalisatie te stellen dan van wettelijke regulering, wordt in Luxemburg zeer goed aange voeld. Dame b/anche met veel warme chocoladesaus, dat is de echte ijspret in mijn leven. Dat zwieren en slieren op bevro ren sloten en plassen ligt voor mij op dezelfde hoge plank als de race Parijs-Dakar. Veel te link dus voor mijn tere door zit tend leven gegeseld gestel. Dat ik vorige maand toch nog op het ijs terecht kwam is te wijten aan een onvoorzichtige toezegging om bij voorko mende gelegenheid te zullen meewerken aan een ijsfeest. Ter verontschuldiging van deze lichtzinnigheid voer ik aan, dat dit plaatsvond in die winter toen de krokusjes al ver voor de Kerst hun kopjes boven het gras staken. Een mooi feest is het geworden dat wel. Maar het had en dat blijf ik staande houden - op het schaatsen na - ook wel in het warme voorjaar op de speelweide kunnen plaatsvinden. Het ijs van de boezem was volgens de kenners uitstekend, voor mij glad en gevaarlijk. Er waren door de voetbalclub, die eveneens zorg draagt voor de opvang van andersden kende sportievelingen in onze gemeenschap, allerlei aardi ge spelletjes georganiseerd, waarvoor wij dan weer leuke prijsjes beschikbaar hadden gesteld. De bank had ook ge zorgd voor spandoeken en feestvlaggen en traditiegetrouw waren de welbekende Raboballonnen volop aanwezig als afzetting van de baan, als versiering en vooral als speelgoed voor de kinderen, die als een meute wilde honden om de sta tige krullendraaiers dwarrelden. Een witte wereld was het, vol vrolijke mensen en ook ik be vond mij op deze stralende zaterdagochtend toch in blaken de welstand. Wellicht was dat mede te danken aan de dub bele lange onderbroek, de bergstappers van stevig formaat en aan het feit dat ik mij bijna onafgebroken kon vastklam pen aan een van de dwars/atten van onze koek-en-zopie- tent. Ja, u leest het goed, een koek-en-zopietent. Want als het gaat om originele ideeën moetje bij de bank zijn. Een lekkere gevulde koek voor alle echte deelnemers en verder voor iedereen gratis anijsmelk. Da 's pas sponsoring! De welbekende kraam fluks te voorschijn gehaald, gasfles geleend met toestellen, melk geregeld en de plastieken be kertjes zijn ook bij ons al standaard bankuitrusting, dus dat was geen probleem. Toch leek ons initiatief even een drama tische wending te krijgen, toen ik 's morgens bij de kruide nier de anijsblokjes ging halen. De mededeling dat hij ge noeg anijsmelkblokjes had voor een complete elfsteden tocht bleek namelijk sterk overtrokken; de voorraad zou nauwelijks de helft van de verwachte behoefte dekken. Goede raad was niet duur, want een van mijn onvo/preze- nen bleek bereid samen met haar vriendje stadwaarts te rij den om nog wat anijsmelkgrondstof bijeen te sprokkelen. Hijgend van inspanning kwamen ze na enkele uurtjes terug, de Rabobankorganisatie daarmee het debacle besparend van een koek en zopie zonder zopie. We hebben honderdtachtig doosjes, riepen ze stralend. Ik moet wat uilig hebben gekeken, want ik had weliswaar gezegd er een stuk of tweehonderd te kopen, maar daarbij dacht ik aan blokjes en niet aan dóósjes... Het was een schoonheidsfout, die verder geheel verloren ging in de feestvreugde van de dag. Wel dienen inspectiemedewerkers, adviseurs en andere welkome gasten van de centrale bank er rekening mee te houden dat ze bij ons uitsluitend heerlijke anijsmelk geser veerd krijgen. Koffie is duur en de tarieven zijn toch alweer fors gestegen. Zo raak ik door mijn voorraad heen en zij blijven er lekker warm en gezond bij. Cas Sier

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1982 | | pagina 35