^Wat ons bezighoudtj wob wob BEDRIJFSBESPARIIMGEN PRIMAIR! AKKOORD, MAAR... Minister Van der Stee liet vorige maand aan het begin van zijn rede bij de opening van de nieuwe kantoren in Rotterdam met een blijken, dat hij ons kent: 'De Rabobank is in beweging. Maar de coöperatieve grondslag is gebleven: een bijzonderheid in de bankwereld, maar tegelijkertijd mis schien wel de kracht van de Rabobankor- ganisatie.' Het deed goed dit van de minis ter van Financiën te horen. Vanzelfsprekend had de minister ook zijn eigenlijke boodschap te brengen: het her stel van de bedrijfsbesparingen moet in deze tijd voorop staan. Er wordt te veel ge consumeerd en te weinig gespaard en daarom ook te weinig geïnvesteerd. Het kabinetsbeleid wil dat veranderen en Van der Stee wees daarvoor op de noodzaak van loonmatiging, want de stijging van de arbeidsinkomensquote moet niet alleen ophouden, maar omgebogen worden in een daling. Dat vergt grote inspanning, want die quote is de laatste jaren zelfs on danks loonmatiging alleen maarverder ge stegen. Bij het beleid hoort zeker ook het terugdringen van het financieringstekort van de overheid. Door meer ruimte voor de bedrijven op de kapitaalmarkt komt de noodzakelijke rentedaling binnen bereik. Bekende geluiden misschien, maar uit de mond van de minister kregen zij een zeer actueel en ernstig accent. Van der Stee re kende af met de opvatting, dat de con sumptie buiten schot moet blijven. 'Men vergeet dan dat die consumptie vele jaren vrijwel onverminderd is blijven door groeien en dat desondanks de onderne mers zowel de lust, als de mogelijkheid tot investeren is vergaan.' Die doorgroei werd mogelijk gemaakt omdat de reële lonen sneller toenamen dan de arbeidsprodukti- viteit en tevens door het alsmaar oplopen van de collectieve uitgaven. De ontvangers van deze inkomstenoverdrachten, dus bij voorbeeld werkloosheidsuitkeringen, huursubsidies enz., besteedden deze voor een zeer groot deel aan consumptie. De lasten echter werden door belastingen en premies grotendeels afgewenteld op de bedrijven. Gevolg: de consumptie werd niet aangetast, maar de winsten van het 2 bedrijfsleven des te meer! Wil er bereid heid tot investeren komen, dan moet er winstverwachting voor de toekomst zijn en moeten er mogelijkheden bestaan tot zelf financiering, hetgeen weer afhankelijk is van de gerealiseerde winst. Een lichtpuntje was voor Van der Stee het te verwachten grote overschot op de lopende rekening. J Maar, zo zei hij, dat is slechts ten dele een teken van herstel van de besparingen. Voor een herstel van de investeringen is méér nodig! Het betoog van de minister draaide om de bedrijfsbesparingen: primair is, deze thans uit het slop te halen. Akkoord! Maar Van der Stee bracht de gezinsbesparingen, met name de spaargelden, toch ook even ter sprake. Hij citeerde uit ons jaarverslag dat 1 de toeneming van de spaargelden de laat- j ste jaren vermindert en dat wij pleiten 1 voor verdere fiscale maatregelen om de gezinsbesparingen te stimuleren. Al ging de minister daar jammer genoeg in het ka der van zijn toespraak niet verder op in, wij zien er toch een teken in dat ook die zaak zijn aandacht heeft. Wij hopen, dat het mi nisterie ook die stimuleringsmaatregelen een hoge prioriteit zal willen geven. Zelfs immers wees de minister erop, dat het be sparingsoverschot van de gezinnen via banken, pensioenfondsen en dergelijke zijn weg vindt naar de bedrijven en de over heid. Zij maken de kapitaalmarkt ruimer en zijn daardoor van groot belang voor de in vesteringen. VAN HET BANCAIRE ERF: RETAIL De heer Van Eldik, lid van onze hoofddirec tie, heeft met enige uitspraken de aan dacht getrokken op een onlangs in Londen gehouden conferentie. Deze was gewijd aan de problemen en ontwikkelingen waartegenover de banken zich op de retail- markt gesteld zien. Iedere spreker was het erover eens: de retailmarkt in zijn geheel hoort erbij. Geen bank, althans in Europa, kan zich trouwens veroorloven om zich j naar eigen goeddunken uitsluitend op een j enkel lucratief segment van die markt te j richten. Onze eigen slogan 'Bank voor ie- dereen' klonk in verschillende inleidingen door. Maar ook vielen gedachten te beluis teren over de aard en de kosten van de dienstverlening aan de cliënt. Moet het bankapparaat 'gestroomlijnd' worden, bij voorbeeld door snelle, zeer vergaande au tomatisering en moeten banken maar af zien van persoonlijke benadering? Van Eldik sprak duidelijke taal: 'Naar mijn mening zullen onpersoonlijke communica tiemiddelen nooit volledig het persoonlijk contact, het persoonlijk advies en de men selijke relatie tussen cliënt en zijn bankier kunnen vervangen.' Ook de retaildiensten moeten eigenlijk stuk voor stuk rendabel zijn. Dat levert een paar zwakke plekken op. De kosten worden namelijk vaak niet specifiek per dienst toe gerekend, terwijl deze wel voor de ene dienst, bijvoorbeeld het aanhouden van een bewerkelijk lopende rekening, hoger zijn dan voor een administratief eenvoudi ge spaarrekening. Van Eldik vindt dit op zichzelf niet erg, mits maar de relatie tus sen bank en cliënt gezien over de hele (ja renlange) duur van die relatie rendabel is. De aard en de intensiteit van die relatie wisselt ook met de leeftijd van de cliënt. 'Anders wordt het,' aldus Van Eldik, 'indien de ontwikkeling zo zou worden dat een welgestelde cliënt de neiging zou krijgen een meer bewerkelijke lopende rekening bij een bank aan te houden en voor een hoogrentende spaarrekening geen gebruik wil maken van het produktenpakket op dit terrein van die bank, maar daarvoor een andere financiële instelling kon kiezen. Zou die ontwikkeling merkbaar worden, dan zou voor de retailbank het invoeren van een volledig kostendekkend tarief de enige manier zijn om te concurreren met een concurrentie van buiten de banksfeer.' Van Eldik gaf echter ook uiting aan zijn ver trouwen in de concurrentiekracht van de banken! Deze hebben iets zeer positiefs in huis, dat andere financiële instellingen missen: 'Aspecten als service, vertrouwen en persoonlijk contact zijn nog altijd zeer belangrijke overwegingen bij het behande len van iemands persoonlijke geldzaken.' DE FTT IN ASSURANTIEBEMIDDELING Staatssecretaris Van der Doef heeft de PTT toestemming gegeven in reisverzekerin gen te gaan bemiddelen. Dit is bijzonder

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1982 | | pagina 2