Terug naar af
Het begin van een coöperatief landbouwkredietsysteem in
Indonesië?
Waarom deze wat vreemde titel zult u zich afvragen.
Wel, dat heeft te maken met het gevoel tijdens mijn bezoek aan In
donesië ook een beetje teruggekeken te hebben in de historie van
het ontstaan van de Rabobankorganisatie.
Als je voor Stichting Steun door Rabobanken in verband met een
verzoek van de overheid naar Indonesië vertrekt om te adviseren
over een kredietsysteem voor kleine tuinders dan verwacht je een
heel andere situatie. Je vraagt je zelfs af of er voor een Rabobank-
man inderdaad wel herkenningspunten zullen zijn. Dat blijkt mee
te vallen.
Veel overeenkomsten heb ik teruggevonden met de situatie die
aan het eind van de vorige eeuw heeft geleid tot het ontstaan van
coöperaties in West-Europa.
landbouwkrediet ontwikkelingslanden
ingrijpen, naast vaak goedbedoelde, maar
verkeerd uitwerkende steunmaatregelen
van diezelfde overheid.
Het is goed om op enkele der genoemde
oorzaken iets verder in te gaan.
a Agrarische ontwikkeling vereist een bre
dere aanpak dan alleen de beschikbaar
stelling van (meer) kredieten. Voor het suc
cesvol gebruikmaken der kredieten moet
aan een aantal andere voorwaarden gelijk
tijdig voldaan worden:
een verbeterde technologie moet be
schikbaar zijn en aangepaste, verbeterde
methoden, die superieur zijn aan de tradi
tionele methoden en technieken moeten
ontwikkeld en aan de boeren bijgebracht
worden. Met kredietverstrekking kan deze
technologie dan toegepast worden, terwijl
met de hogere opbrengsten de leningen
moeten kunnen worden terugbetaald. De
boeren moeten het nut van deze andere
technologie en methoden gezien en begre
pen hebben. Ze moeten bereid en in staat
zijn deze nieuwe methoden te accepteren
en toe te passen, waarbij het wegenemen
van het onbekende risico voor de kleine
boer van de nieuwe methode of het nieuwe
gewas, een risico dat hij zich meestal niet
kan permitteren, een eerste vereiste zal
zijn. Hierbij moet zowel aan maatregelen
ter beperking van het natuurlijke als van
het marktrisico gedacht worden.
het nieuwe plantmateriaal, kunstmest,
irrigatiemogelijkheden, de verbeterde
landbouwwerktuigen e.d. om de nieuwe
methoden en technieken toe te passen
moeten op tijd, en in voldoende hoeveelhe
den aanwezig zijn in de dorpen waar ze be
nodigd zijn. Zo niet dan kan de boer het
daarvoor ontvangen krediet niet op de juis
te wijze gebruiken en zal hij het voor con
sumptieve doeleinden aanwenden. Als het
krediet in natura verstrekt wordt en te laat
arriveert (bijv. door te late bestelling van de
kunstmest of het zaaigoed) dan kunnen de
gevolgen nog desastreuzer zijn: de boer zit
dan met een terugbetalingsverplichting,
ofschoon hij geen grotere oogst heeft kun
nen krijgen.
er moeten transportmogelijkheden zijn
voor de afvoer van de verhoogde of geheel
voor de verkoop bestemde produktie; er
moet ook een markt voor het produkt zijn,
zodat hij zijn oogst tegen een behoorlijke
prijs kan verkopen, ten einde na aflossing
van zijn krediet nog iets voor zichzelf over
te houden als beloning voor zijn eigen in
spanning en het gelopen risico. Indien de
boer na de kredietaflossing er niet zicht
baar beter van wordt, is er geen stimulans
om het volgende seizoen wederom via kre
diet en extra inspanning te proberen de
produktie te verhogen c.q. de nieuwe tech
nieken en gewassen te blijven gebruiken.
de kredietverstrekking moet een onder
deel zijn van een geïntegreerde aanpak van
verbetering der infrastructuur, agrarische
hervormingen, aan- en verkoopfaciliteiten,
prijsstructuur, landbouwvoorlichting en
organisatie der boeren zelf, ten einde hen
in staat te stellen hun eigen belangen te
behartigen. Onder deze voorwaarden kan
het krediet een krachtig hulpmiddel wor
den voor agrarische ontwikkeling. Zon-
Ing. C. Bottema
Financiering
Agrarische Bedrijven
Beschrijving van de situatie
De plaats van handeling is West-Java met
als hoofdstad Bandung. In de hogere ge
bieden rondom Bandung (boven 1000 m)
worden groenten geteeld, die ook in Ne
derland bekend zijn. De belangrijkste ge
wassen zijn witte kool, aardappelen, chine-