Welnu, die Rabobank van jou is tegelijk een produkt en een deel van jouw plaatselijke ge
meenschap. Ze is dan ook een vereniging - een coöperatieve - met ieden, die een bestuur
en een raad van toezicht kiezen en een algemene vergadering, waaraan onder andere de
'rekening en verantwoording' gedaan moet worden. A/s er op bankgebied iets democrati
scher te vinden is, mag jij het zeggen. Ais lid of cliënt sta je bij je eigen Rabobank niet te
genover een machtsblok, een onderdeeltje van een ongrijpbaar geheel, maar heb je te ma
ken met een instelling, die de menselijke maat nog heeft en bovendien geen ander doei
heeft dan zo goed mogelijke bancaire diensten haar leden en cliënten, dus aan jou of aan
jouw bedrijf te leveren. Jij kent ook uit je eigen praktijk de moderne term 'cliënt-georiën
teerd'. Precies, dat is de Rabobank en daar ligt voor ons ook de toetssteen voor beslissin
gen betreffende produktontwikkeling en prijsstelling.
Dat dat geen holle frase is kun jij als zakenman zeker uit de laatste tijd begrijpen. Dat hele
hoge renteniveau, een ellende voor de ondernemers. Wij kunnen er maar heel weinig tegen
doen, maar we zoeken in onze tariefstelling steeds de laagst mogelijke kant van de markt.
Ga ons debetrenteverloop van de laatste maanden maar eens na! In tijden van liquiditeits-
krapte, die je je uit zeer recente tijd nog zult herinneren, krijgt bij ons de bedrijfsfinanciering
zonodig voorrang.
Waarom zulke dingen? Omdat wij onze taak steeds willen afwegen, afstemmen op de be
hoeften van onze leden en cliënten. Dat zit in de aard van dat coöperatieve beestje. Denk
ook aan de winst. Ook jouw bank moet rendabel zijn, dat begrijpt je so wie so. Ook dat hij,
behalve liquide, een gezonde soliditeit moet vertonen. Als coöperatieve vereniging ben je
dat tegenover je leden en cliënten ook verplicht. Daarvoor hebben wij onze eigen formule:
winst is nodig om onze bancaire taak te blijven vervullen, maar daarom gaat die winst dan
ook helemaal naar de reserves ('voorzieningen' mag ik er tegenwoordig wel bijzetten).
Ik wil maar zeggen, dat jouw verhouding tot je Rabobank in wezen veel meer kan zijn dan
een puur zakelijke bankrelatie. Daarvoor hoef je je heus niet te realiseren dat jij als lid van
de bank ook beperkt (vroeger zelfs onbeperkt) aansprakelijk bent. Dat is gewoon een legiti
matie te meer voor de heel juiste gedachte, dat die Rabobank in jouw plaats van inwoning
ook jouw bank is. Dat houdt in dat je een dienstvaardige opstelling van de bank mag ver
wachten, het houdt ook in dat je jezelf bij die bank betrokken kunt voelen. Wat ik in de vo
rige zin neerschrijf, vind ik ook voor een zakenman van jouw slag belangrijk. Ik denk wel
eens dat het in onze moeilijker wordende tijd belangrijker wordt dan we denken. Die
coöperatieve aanpak en coöperatieve mentaliteit is iets waarmee we elkaar in het gewone
zakelijke en bancaire contact steeds vaker echt behulpzaam kunnen zijn. Ik heb er voor
beelden van gehoord.
Als je dit een beetje aanvoelt, ben ik ongeveer waar ik je hebben wil. Ik zou nog wel veel
meer willen, want zo'n Rabobank heeft als het ware een eigen 'organisatiecultuur' waar je
als lid bijhoort en aan mee kunt doen. Ik weet niet of jullie bank je daartoe stimuleert. Er
zijn Rabobanken, die daar met succes speciaal aandacht aan besteden. Sommigen doen
dat met een eigen blaadje, waarin ze geregeld wat over bankzaken maar ook over de 'ver
eniging' aan hun leden en cliënten vertellen. Mooi werk. Bij andere banken wordt echter
mijns inziens te weinig het contact met de leden gezocht. Dat is fout van zo'n bank. Wel
begrijpelijk misschien, want het verenigings- en organisatieleven staat, zoals jij ook wel ge
merkt hebt, door allerlei oorzaken (TV) op een laag pitje.
Maar toch, zo'n algemene vergadering bijvoorbeeld, daar zou wat van te maken zijn. Ga er
een volgende keer maar eens naar toe en zeg - je bent in rechte lid! - we moeten als bank-
gemeenschap in een gemeenschap hier samen maar eens praten over onze bank en als dat
onderwerp te gauw zou zijn uitgepraat, dan zijn er nog wel een stel andere waar we als le
den belangstelling voor hebben. Nodig er dan maar mensen van buiten de ledenkring bij
uit, want het kan ons gemeenschappelijke interessepunten geven. Wie weet kan de bank
zelfs als een katalysator daarbij bevorderend optreden. Een vent als jij voelt dat aan en mis
schien is het bestuur van je bank het meteen met je eens. Laat ze maar niet horen, dat ik je
er over schreef.
Genoeg voor deze keer. Over de 'organisatiecultuur' van de hele Rabobankorganisatie, die
mee door jouw eigen bank gevormd wordt, heb ik je maar niet geschreven. Als lid kun je
daar allemaal inkomen, als je - heel democratisch - gekozen wordt. Maar jou van vroeger
kennende, is dat je ambitie niet. Jammer, want ze zouden bij ons een vent als jij goed kun
nen gebruiken. Weet echter wel, dat die organisatie ook zakelijk-financieel een stevig, wel
doortimmerd geheel is. Die Rabobank van jou mag dan een plaatselijke zelfstandige bank
zijn, hij staat niet alleen, want hij is wat wij noemen een 'aangesloten bank'. Ergens zijn we
op die bijzondere structuur van ons, dat plaatselijke en tegelijk dat landelijke, dat klein- en
grootschalige, nog (on)behoorlijk trots ook.
Groeten van huis tot huis,
