wat ons bezighoudt
wob
wob
EEN VIJF!
Een afscheidsrede of artikel behelst
meestal een duidelijke visie. Dat geldt
niet voor de Miljoenennota 1982. Het is
een vrij vlak stuk dat door het nieuwe
kabinet al knopen doorhakkend nader
zal moeten worden ingevuld. In school
termen: de Miljoenennota is geen vol
doende waard, maar ook niet een dikke
onvoldoende; een vijf dus.
Een van de punten waarover het kabinet
zich mag buigen, is de toekomstige ont
wikkeling van de collectieve uitgaven.
Uitgaande van een stabiel werkloos
heidsniveau, een terugbrengen van het
financieringstekort tot 4 een gelijk
blijvende collectieve lastendruk en geen
reële loonstijging zal de collectieve sec
tor in de periode 1982-1986 f29 miljard
(in prijzen van 1982) extra middelen
moeten hebben c.q. minder moeten uit
geven. Ruim de helft daarvan is nodig
voor het terugdringen van het tekort en
voor de rentelasten op de aangegane
schuld. Zouden de op dit moment realis
tischer geachte cijfers van de werkloos
heid worden ingevuld dan gaat het al
snel om een bedrag van enkele miljar
den meer.
Als de oplossing wordt gezocht in min
der uitgeven, dan moet vooral aan de
loongevoelige uitgaven worden ge
dacht. Een nominale loonmatiging van
ca. 3% per jaar (1 reëel) geeft een
budgettaire verlichting van in totaal f5
miljard. Bij de genoemde uitgangspun
ten en een economische groei van 1
per jaar is dan een nominale loonmati
ging van liefst 8 10 per jaar nodig.
Hieruit blijkt dat het leed nog lang niet
is geleden. Alleen een flinke economi
sche groei in de komende jaren zal de
noodzaak tot loonmatiging kunnen doen
afnemen. Een op dit moment uiterst on
waarschijnlijk geachte groei van ruim
3 zou deze zelfs doen verdwijnen.
In de f29 miljard is een bedrag van bij
na f 7 miljard begrepen voor rentelas
ten. Een vertraagd terugbrengen van het
financieringstekort zal de geschetste
problematiek gevoelig kunnen vermin
deren en lijkt dus een interessante ge
dachte. Dit zal echter gepaard gaan met
extra rente-uitgaven. Derhalve zal dan
wederom een verschuiving naar de toe
komst plaatsvinden van problemen, die'
in het verleden al hadden moeten zijn
opgelost. In dit licht behoeft slechts te
worden gewezen op het feit, dat de
aardgasbaten in 1982 al 18 van de to
tale ontvangsten van het Rijk uitmaken!
EEN TIEN!
In de Macro Economische Verkenning
1982 staat een tien. Het Centraal Plan
bureau verwacht dat volgend jaar het
saldo op de lopende rekening van de
betalingsbalans f 10 miljard zal zijn. Dat
wil zeggen dat Nederland dan f 10 mil
jard overhoudt uit de handel (in de ruim
ste zin des woords) met het buitenland.
Met de negatieve saldi van de laatste
jaren in gedachten lijkt hier sprake van
een niet geringe prestatie. Algemeen
wordt benadrukt dat het een overschot
uit nood is, omdat enerzijds de aardgas
opbrengsten sterk stijgen en anderzijds
de invoer - door de dalende consumptie
en investeringen - negatief wordt beïn
vloed. Toch is positief dat er ook sprake
is van terreinwinst op de exportmarkten
van 2 a 3 in zowel 1981 als 1982. Bij
een nauwelijks groeiende wereldhandel
is dit een prestatie die aandacht ver
dient. Niet alleen blijkt dat loonmatiging
zin heeft, ook mag worden geconclu
deerd dat de Nederlandse ondernemer
nog durf en initiatief toont!
ZO IS HET!
De Rabobanken met hun organisatie
kunnen straks de middernachtklokslag
van de 31ste december rustig horen
klinken. Op dat fatale tijdstip zijn zij al
lang kant en klaar.
Zo mysterieus is het natuurlijk niet.
Maar wel mogen we er in alle nuchter
heid even op wijzen, dat eind dit jaar de
drie jaren ten einde lopen, waarbinnen
de onder de Wet Toezicht Kredietwezen
vallende banken de gelegenheid hebben
zich aan de bepalingen van die wet te
conformeren.
Men weet het, ze hebben er bij ons
geen gras over laten groeien. Er was wel
weer een 'moeilijk' rapport voor nodig,
maar daardoor kregen we onze winkel
weer keurig, eigentijds en overeenkom
stig de wet op orde, van de ledenaan
sprakelijkheid tot de kruiselingse garan
tieregeling toe. Op tijd waren we daar
mee klaar.
Bij zo n geslaagd staaltje van aanpas
sing plegen wij niet lang stil te staan.
We hebben er al heel wat van dit soort
Vorige maand bezocht een delegatie van de Amerikaanse Farm Credit Administrati-
on en de Central Bank for Cooperatives, behalve coöperatieve banken in Frankrijk en
Duitsland, ook Rabobank Nederland. Centraal in de besprekingen hier stond het
aanhalen van de banden tussen onze organisatie en de Amerikaanse agrarische,
coöperatieve-financiële wereld. Behalve Rabobank Nederland bezocht de Ameri
kaanse delegatie, die onder leiding stond van de heren D. E. Wilkinson (voor pilaar),
Governor Farm Credit Administration en W. M. Harding (wit colbert), president Cen
tral Bank For Cooperatives, enkele grote relaties van onze bank, alsmede de Rabo
bank Noordoostpolder. Op de rug gezien v.l.n.r. ir. P. J. Lardinois (voorzitter van onze
hoofddirectie), C. G. A. Mertens (voorzitter Raad van Beheer) en dr. G. J. M. Vlak (lid
van onze hoofddirectie en gedetacheerd in New York).
