m/i
rr//
bevorderlijk is voor huri vorming. De mi
nister kan zelfs verplichten tot het aan
trekken van mentoren (begeleiders)
voor deze groep werknemers.
Arbeidsinspectie
Naast de controle op de naleving van de
Arbowet zal de Arbeidsinspectie tot
taak krijgen zorg te dragen voor de wer
kelijke naleving van de wet. Eén van de
bevoegdheden die voortvloeit uit deze
taak is het stilleggen van het werk. In
dien naar redelijk oordeel van de Ar
beidsinspectie de werkzaamheden ge
vaar opleveren voor personen, kan het
districtshoofd daarvan bevelen het werk
stil te leggen.
Opmerkelijk in dit verband is, dat niet al
leen het districtshoofd deze bevoegd
heid heeft, maar ook de individuele
werknemer. Kan de werknemer de ar
beidsinspectie niet tijdig waarschuwen,
dan mag hij het werk neerleggen als er
ernstig gevaar voor personen dreigt.
Misschien nog opmerkelijker is het dat
de werkgever in zo n geval zal moeten
bewijzen dat de stillegging niet had
hoeven te geschieden.
Afsluitende opmerkingen
Formeel juridisch kan de Arbeids
omstandighedenwet gezien worden als
een vervanging voor de Veiligheidswet
1934. Wanneer de Arbowet echter op
z'n praktische merites wordt bekeken,
blijkt dat er in de naaste toekomst veel
zal veranderen. Hoeveel dat zal zijn, zal
afhangen van de nadere wettelijke rege
lingen, die als uitwerking van de Arbo
wet zullen worden uitgevaardigd.
Opvallend is dat ook in deze Arbowet
nauwelijks rekening is gehouden met de
rechtsvorm, waarin onze Rabobankor-
ganisatie is gegoten.
Bij de minister van Sociale Zaken zal er
dan ook op moeten worden aangedron
gen, dat in de nadere wettelijke regelin
gen een 'Rabo-artikel' wordt opgeno
men, zodat de wet ook voor onze orga
nisatie uitvoerbaar zal zijn.
Ik ontken glimlachend dat het de schuld is van de bank,
dat de regen de inkt van die slimme routepen van het
kaartje spoelde.
Vastberaden wijs ik elke aansprakelijkheid af met be
trekking tot het feit dat de inkt, die zich daarna ver
spreidde over het witte hemd van meneer, weliswaar
uitwisbaar, doch niet uitwasbaar bleek.
Ik bedoel maar, je doet als bank je best om de mensen
een leuk dagje te bezorgen en toch krijg je na afloop de
schuld van het mislukken van een fietstochtje. Ze had
den ten minste van tevoren hun Pelleboer kunnen
raadplegen of op het muzikale varken naar de weerbe
richten kunnen luisteren.
Maar buiten schijnt nu de zon en ook in mijn hart
schijnt de zon en mijn argumenten klinken zo goed dat
de cliënte toch nog tevreden weggaat,
ik keer terug naar mijn mooie kamer en blader wat in
de nieuwe kalender. Achterop de voorplaat vind ik tot
mijn verrassing de teksten van de liedjes die door de
fraaie foto's worden uitgebeeld. Kun je nog zingen,
zing dan mee.
Wordt er vandaag de dag nog wel gezongen in de
schemeruurtjes of heeft Sesamstraat die taak helemaal
overgenomen?
Samen zingen, dat was best leuk vroeger. Ik stelde me
altijd van alles voor bij die liedjes.
Als ik thuis of op school de paden op en de lanen in
ging, fantaseerde ik bij de goedgevulde tasch allerlei
heerlijks. Het was oorlog, dus ik dacht aan flessen ran
ja, bananen, zuurtjes in potjes en brood met heel dik
vlees...
En bij houw en trouw in nood en dood, klonk de blanke
top der duinen 'op ouden trant'ais een krijgsgezang en
zag ik het geuzenvendel driedimensionaal voor me.
Victorie roepen aan vreemde kust daarentegen, heb ik
nooit begrepen, want een victorie was voor mij een
soort wafeltje dat zeer karig werd uitgedeeld op feest
dagen. Vandaar...
Heel gemakkelijk had ik het met de winter, die vlucht
voor de lentelucht. Dan kréég ik gewoon die lentelucht
in de neusgaten en zag de laatste zwartgerande hoop
jes sneeuw verdwijnen.
Bij de bloempjes, die na het hela gij, haast u dan toch,
uit hun knoppen moesten springen, bleef ik geheel
blank, maar het glijden van het bootje op het
spieg'tend meer vond ik een beetje eng. Dat kwam,
omdat je daarna altijd zo dreigend moest zingen 'want
menig voer in 't bootje, die dood werd thuisgebracht.
Ik hum die wijsjes een beetje mee, op de grote stille
heide. Wijl de witgewolde kudde. Daar moet de tekst
dichter ongetwijfeld even de pen hebben laten rusten
om van zijn vondst te genieten.
En dan worden op die simpele achterkant van onze
nieuwe kalender zowaar twee geheimen opgelost,
waarmee ik als knaap heb geworsteld. Eindelijk ontdek
ik wat 'wuren'zijn en wat 'wook'is!
U heeft die problemen ook vast wel gekend, de een bij
het meezingen met kerkgezang, de ander bij het luiste
ren naar de Stem des Volks.
Zo'n lied met een regel derin die je braaf kon meezin
gen, maar waarvan de betekenis je geheel en al ont
ging.
Bij De Paden Op, De Lanen In was voor mij een raadsel
wat 'wuren' nou precies waren. En nu zie ik het ge
drukt: ai wand'len w'uren lang. Zo zit dat dus.
Hetzelfde geldt voor de regel uit dat onsterfelijke Zie
De Maan Schijnt Door De Bomen, een vers dat toch al
niet uitblinkt door sierlijk taalgebruik. Met de gard had
ik al moeite, daar kon ik me nauwelijks iets bij voorstel
len, doch 'wook' bleef een duister begrip. Nu lees ik
'waren w'ook niet alle dagen, velen waren wij toch
zoet' en alles valt ineens op zijn plaats.
Zo brengt de Babobankkalender voor 1982 weer wat
licht in mijn leven op een zonnige zomermiddag. En
zingend van wie rusten wil in 't groene woud, wie rus
ten wil met lusten, duik ik tevreden in de dagelijkse
stapel circulaires.
Cas Sier
