10
levensloop en loopbaan
mer manager is geworden en helemaal
niet zo goed weet hoe het allemaal
moet.
En... als je dan de 50 bent gepasseerd
raakt de rek eruit, zie je het niet altijd
meer zo zitten, ben je ook vaak niet
meer in staat om alles te behappen.
Misschien moet een nieuw bestek wor
den opgemaakt, een nieuwe koers wor
den uitgezet, een nieuwe hobbel wor
den genomen. En dat vaak na een tijd
van hard werken, van opbouwen en
continuïteit, van volhouden binnen een
gekozen richting. Of er is sprake van een
fysieke verandering die gepaard kan
gaan met twijfel aan de toch zo zekere
richting die men meende te moeten
gaan, met angst voor de vermindering
van prestaties, met het zoeken naar an
dere waarden. Het eigen bestaan is in
het geding!
Ook bestuurders zijn dikwijls niet in
staat om het juiste zicht te hebben op
deze verhalen van levensloop en loop
baan. Hun aanwezigheid in dorpsbe
lang, standsorganisatie of anderszins is
daarvoor niet altijd een garantie.
En dan is er dat grote net van bijna dui
zend Rabobanken? Hoe gaan mensen
binnen dit kader met elkaar om? Is het
niet zo dat het vaak gemakkelijk is om
als de buurman iets heeft zelf achter de
muur van eigenheid en autonomie te
kruipen? Zijn niet veel contacten erg
vrijblijvend? De onderlinge solidariteit
en coöperatie van de plaatselijke ban
ken zou meer moeten inhouden dan een
strikt economische kant, gewoon omdat
het niet goed is dat mensen kunnen om
komen zonder dat iemand het merkt of
zonder dat iemand zich verplicht voelt
er iets aan te doen.
En hoe is de houding van de centrale
bank? Menigeen bekruipt het gevoel dat
de vragen van mensen in de relatie cen
trale bank-aangesloten banken verschij
nen als papieren kwesties, sterk be
heersmatig geformuleerd, afstandelijk
ook. Er zijn professionals bezig, experts,
die ervoor zorgen dat mensen een pa
pieren status krijgen, als kwantiteit wor
den aangeduid, zelfs onmondig worden
gemaakt omdat de professional wel zal
