buitenste binnen!
1frtrr~r
émirtt
4
Het stond in ons vorige nummer:
met de opening van het New
Yorkse kantoor is ons buitenlands
bedrijf de Rubicon overgestoken. Een
uitdrukkingswijze die, sinds Julius Cae
sar die Noorditaliaanse rivier overstak,
spreekwoordelijk is geworden voor het
stellen van een definitieve daad. Een
soortgelijke gedachte troffen we on
langs ook in de Londense Financial
Times:
'De opening van een groot kantoor in
New York waarmerkt internationaal de
expansie van de Rabobank'.
Dat 'buitenland' er voor ons bij hoort,
mag ik als bekend veronderstellen. Prof.
Lieftinck schreef als adviseur van de
Hoofddirectie een paar jaar geleden al:
'Een zo grote en krachtige instelling als
de Rabobank kan noch de toegenomen
integratie van onze nationale economie,
noch de toegenomen internationalisatie
van geld- en kapitaalmarkten aan zich
laten voorbijgaan zonder daarvan de na
delen te ondervinden, respectievelijk de
voordelen te missen'. Daarin ligt zowel
de uitdaging als de plicht om die aan te
nemen opgesloten. De stap naar New
York, liever de stap naar het actief ener
giek uitbouwen van het buitenlands be
drijf, is ons welbeschouwd niet vreemd:
hij volgt linea recta de lijn van onze ont
wikkeling. Wel is het een stap op een
aanvankelijk vrij onbekend terrein,
waarop we van huis uit niet thuis wa
ren. Maar dat is meer gebeurd!
Kijk naar de aangesloten banken. Heel
vroeger werkten wij zelf in een werkge
bied, waar maar heel weinig invloeden
van buiten binnenkwamen. Hoezeer is
dit, eerst langzaam maar al sneller, ver
anderd! Ze zijn met hun bankbedrijf vol
ledig in het nationale beweeg komen te
staan. Daar hebben zij ook zelf bewust
en met veel inspanning naar toege
werkt. Een klein voorbeeldje: assuran
tie- en reisbemiddeling zijn nu heel ver
trouwde zaken, maar eens - nog niet zo
lang geleden - waren ook dat stappen
op onontgonnen terrein.
Kijk naar Rabobank Nederland - de cen
trale bank. Haar bestaansreden ligt in
het dienen van de aangesloten banken
en daar is een bonte veelheid van taken
direct of indirect op gericht.
Vroeger was het net zo, doch toen
plachten we maar één bancaire taak
apart te noemen: de financiering van
grote coöperaties.
Die werd, naast de algemene organisa
torische taak, landelijk aan de centrale
bank opgedragen, omdat de lokale bank
zo'n omvangrijke financiering niet aan
kon. Gezien vanuit het werkgebied van
de lokale bank moet dat haast een soort
'buitenlands werk' van de centrale bank
geweest zijn. Maar ook dat speelde zich
altijd af binnen de nationale grenzen en
onveranderd binnen de Rabobankorga-
nisatie.
