UNICO BANKING GROUP
opgezette vestiging. Onze vertegen
woordiging in Frankfurt en onze bijkan
toren in New York en Curacao zijn voor
beelden van de eerste, de LCB en de
BEG zijn voorbeelden van de tweede
mogelijkheid.
De toekomst van de samen
werkingsverbanden
Het komt voor dat de aandeelhouders in
een consortiumbank de gemeenschap
pelijke bank als een voorpost beschou
wen, waarmee zij een bepaalde markt-
ervaring opdoen om daarna zelf een ei
gen kantoor te openen. Men kan zich af
vragen of, naast eigen vertegenwoordi
gingen in de belangrijkste financiële
centra in de wereld, consortiumbanken
wel de meest geëigende vorm van uit
bouw van het internationale bankbedrijf
zijn. De initiële kosten verbonden aan
het opzetten van eigen kantoren in het
buitenland zijn hoog, vooral omdat het
werkgebied van deze kantoren zich
veelal beperkt tot het 'wholesale'-be-
drijf. De hiermee verband houdende vrij
hoge kosten, vooral in de vorm van ge
stort kapitaal, maken snelle uitbreiding
van het internationale kantorennet tot
een onmogelijkheid. Het samenvoegen
van de ontwikkelingsinspanning door
banken met een gemeenschappelijke
doelstelling in een bepaald land of een
bepaalde sector zal dan ook nog een
lange tijd tot de praktijk behoren.
Men ziet ook nog wel eens dat een con
sortiumbank opgekocht wordt door één
van de aandeelhoudende banken. Nog
begin deze maand werd een van de
grootste consortiumbanken, de Orion-
bank, overgenomen door een van de zes
aandeelhouders, de Royal Bank of Ca
nada. Redenen hiervoor kunnen zijn dat
er onenigheid bestaat over het te volgen
beleid, of dat de consortiumbank niet
voldoet aan de doelstellingen van de
bankgroep. Maar meestal hechten de
partnerbanken zoveel belang aan hun
gemeenschappelijke telg, dat zij niet ge
makkelijk afstand van de samenwerking
doen. Nee, eerder trachten zij deze uit te
breiden door zich samen op nieuwe,
nog onontgonnen markten te wagen.
Samenwerking vermindert op het eerste
gezicht de concurrentie. De concurren
tie maakt immers plaats voor afspraken.
Toch vormen de consortia vaak juist een
bijdrage aan de concurrentie, want die
wordt verscherpt doordat de banken nu
kunnen optreden op markten waar zij
alléén niet winstgevend zouden hebben
kunnen opereren.
Samenvattend kan men stellen dat de
verwachtingen voor de toekomst als
volgt zijn. Enerzijds neemt het belang
van bestaande consortiumbanken af,
doordat regelmatig aandeelhouderban-
ken zelfstandig gaan opereren op de ter
reinen waar de consortiumbanken
werkzaam zijn. Anderzijds ontstaat,
dank zij het betreden van nieuwe wegen
en het uitbreiden van belangen, telkens
weer behoefte bij groepen van banken
om gezamenlijk nieuwe markten te
exploreren, zodat zij nieuwe consor
tiumbanken zullen oprichten.