duisenberg naar frederiksplein
het geheim
van het vertrouwen
Op 1 mei a.s. komt hij in de directie van De Nederlandsche Bank,
volgend jaar zal hij Zijlstra opvolgen als President van onze nationale
Centrale Bank. Maar daar op zijn studeerkamer in Scheveningen is
Duisenberg voor mij nog helemaal de Rabobankman zoals wij die
kennen. Hij is er ook niet de man naar om zijn persoonlijkheid te laten
bepalen door het gewicht van zijn functie.
Hij schenkt de thee in van het
blad, dat hij onderaan de trap van
mevrouw Duisenberg
meegekregen heeft, zakt
gemakkelijk in hemdsmouwen
onderuit in zijn stoel en dan is er
meteen de sfeer waarin zo'n
gesprek gemakkelijk loopt.
Achter hem, aan de schoorsteen,
hangt een houten melkjuk met
inscriptie als herinnering aan wat
hij als minister van Financiën te
torsen had, een groot model van
een Fries skütsje en foto's van
het skütsjesilen passen
wonderlijk goed bij zijn entourage
en de van zijn Rabosecretaresse
gekregen spreuk: 'geld maakt
niet gelukkig, gelukkig maken wij
(geen) geld', ontlokt de
toekomstige President een
hartelijke brede lach. Nog even
een telefoontje. Blij verrast: 'twee
kaartjes voor Nederland-
Frankrijk. Ga ik naar toe
vanavond met mijn zoon. Je weet
wel, Abe Lenstra van vroeger uit
Heerenveen, ken ik van jongsaf
heel goed.'
Erin geleefd
drie rabojaren in
toekomst
perspectief
i
Wat is uw geheim? vroegen we aan Duisenberg. Vier
jaar na dato bent u nog in wijde kring bekend als oud
minister Duisenberg, een goede klank, want uw
benoeming bij DNB is door nagenoeg iedereen met
warme belangstelling begroet. Legt u het daarop toe?
'IMee, daar werk ik niet bewust aan,' is het
peinzende antwoord, 'ik probeer eenvoudig eerlijk te
zijn en ook duidelijk. Ik denk, dat de mensen dat
sterk onderkennen. Wellicht is er nu een min of
meer vaag vertrouwen in mij. Maar ik hoop vooral
dat het in de komende jaren een heel hecht
vertrouwen zal blijken te zijn geworden. Dat is
nodig, ook als ik aan de toekomst denk. Ik voorzie
dat door de stand van 's Rijks financiën en door de
ongunstige ontwikkeling van de Nederlandse
positie tegenover het buitenland De Nederlandsche
Bank wel eens meer in het middelpunt van de
publieke belangstelling zou kunnen komen te staan
dan in het verleden het geval is geweest.
Daarom is het te meer geboden dat het
Frederiksplein, waar DNB in Amsterdam gevestigd
is, een rustpunt, een punt van vertrouwen voor ons
land blijft.
Vertrouwen krijg je niet, dat moetje verdienen. Wie
het heeft, zegge nooit: nu heb ik het, dus ik ben
klaar. Je moet het blijven verdienen, steeds
opnieuw!'
- Hebt u een afscheidsgevoel tegen
over de Rabobankorganisatie
'Die drie jaar was eigenlijk te kort. Het
klinkt wat huichelachtig, zo bedoel ik
het echt niet, maar ik was graag langer
bij de Rabobank gebleven. Aan de ande-
re kant vind ik het ook erg fijn waar ik
nu naar toe ga. Ik heb mij goed gereali
seerd, dat ik als een wat vreemde eend
in de bijt bij de Rabobank kwam, maar
voor de manier waarop men mij heeft
ontvangen en waarop ik daar heb kun
nen werken, heb ik geweldig grote
waardering.'
- Hoe ziet u die drie jaar van uw leven
