wob
Wij heten een hartelijk welkom in
de Rabobankkring aan drs. H. H.
F. Wijffels. Deze is, zoals in een
bericht van de voorzitter van de
Raad van Toezicht en Raad van
Beheer vorige maand werd be
kendgemaakt, per 1 september
a.s. benoemd tot lid van de
Hoofddirectie en zal in verband
daarmee per 1 juni a.s. als alge
meen adviseur van de Hoofddi
rectie in dienst treden.
Als lid van de hoofddirectie zal de
heer Wijffels in de leiding van het
Werkgebied Aangesloten Banken
worden opgenomen. Na het ver
trek per 1 mei van de heer Dui-
senberg zal de heer Klarenbeek
het WAB gaan verlaten en belast
worden met de leiding van het
Werkgebied Bankzaken.
De beroepsloopbaan van de heer
Wijffels wijst erop, dat hij op vele
terreinen ervaring en kundigheid
bezit, die hem en ons zeer te sta
de kunnen komen. Wij noemen
de diverse posities die hij binnen
het Ministerie van Landbouw en
Visserij bekleedde.
Begonnen als medewerker van
de Directie Internationale Econo
mische Samenwerking, was hij
vervolgens Directeur Marktorde
ningsvraagstukken en Directeur
Verwerking en Afzet van Agrari
sche Produkten, in welke laatste
functie hij belast was met het
structuurbeleid voor de agrari
sche handel en industrie, de ex
portbevorderingen en voedings-
en kwaliteitsaangelegenheden.
Zaken die zeker voor ons bankbe
drijf van veel belang zijn.
Sinds zomer 1977 is de heer Wijf
fels Algemeen Secretaris van het
Nederlands Christelijk Werkge
versverbond, op welke plaats hij
vanzelfsprekend intensief in aan
raking kwam met de veelheid van
problemen, die zich op het rijk
geschakeerde brede sociaal-eco
nomische terrein voordoen. Hij is
voorts lid van het hoofdbestuur
Europese Beweging en lid van
CDA-commissies 'Miljoenennota'
en 'Internationale Politiek'.
Van huis uit - dat mogen we ook
even vermelden - stamt de heer
Wijffels uit Zeeuws-Vlaanderen,
telg van een boerengeslacht uit
IJzendijke.
Deze antecedenten zullen, zo me
nen wij, de entree van de heer
Wijffels in onze organisatie noch
voor hemzelf noch voor ons
moeilijk maken.
Wij wensen hem veel voldoening
toe in zijn werk.
vervolg wob
winst- en verliesrekening. We vinden
hem met name ook onveranderd in het
voorstel van het bestuur aan de algeme
ne vergadering tot winstbestemming.
Een voorstel, dat we net als vroeger
'routinematig' zouden kunnen noemen.
Regel was en is nog altijd: onze banken
voegen de winst toe aan de reserve. Een
regel, die zelfs in de statuten staat! Af
wijking daarvan is alleen mogelijk door
een besluit van de Algemene Vergade
ring en dan nog met inachtneming van
statutaire voorwaarden.
Onze nieuwe balansopstelling sluit ei
genlijk veel beter dan vroeger aan op
wat onder ons allang gebruikelijk is en
wat normaliter al uit de statuten volgt.
De winst blijft niet los hangen, maar
duikt meteen onder op de plaats waar
hij statutair thuis hoort: dit is in de re
serves. Hoogstens kan men zeggen, dat
het iets vooruitloopt op de beperkte en
voor de praktijk nauwelijks van belang
zijnde mogelijkheid om onder strikte
voorwaarden een deel van de winst een
andere bestemming te geven dan die
van de reserves. Dat kan trouwens al
leen op voorstel van het bestuur, goed
gekeurd door de raad van toezicht. Con
clusie: dat de winst al op de balans bij
de reserve is geboekt, onderstreept
onze gouden regel: het voordelig saldo
gaat ieder jaar naar de reserves!
Een gouden regel! We zijn er trots op,
we zijn er groot door geworden. Winst-
delingsproblemen, die met hoogte van
dividend of tantièmes samenhangen,
kennen wij niet. Winstbestemming is
daardoor voor ons eigenlijk ook geen
terrein voor inspraak, geen punt waarop
wij onze democratische aard uitleven.
Dat kan zelfs niet, omdat de statuten
zelf met zoveel woorden al de weg wij
zen voor de winst: naar de reserves! Zo
is het altijd geweest. Het is aardig, dat
wij dit punt dank zij de opmerkzaamheid
van deze briefschrijver hier kunnen aan
kaarten. En dat nog wel naar aanleiding
van zo'n onopvallende balanspostver-
schuiving.
Maar voor inspraak en wijze van besluit
vorming is er gelukkig ruimte te over,
waarop onze democratische werkwijze
zich uit.
Juist voor de winstbestemming hoeft
dat niet, want die nemen de statuten al
voor hun rekening... 'naar de reserves!'
En dat kan ook wel eens één van de be
langrijkste redenen zijn waarom onze
coöperatieve structuur in deze tijd zo 'in'
is.
NORMAAL IS ANDERS
Het hoge renteniveau is dezer dagen
een bron voor zorgelijke gesprekken. De