opper-volta
gezien door de ogen van een
o n t wik kei in gs werker
18
Halfacht in de ochtend. Op het kantoor van de Stichting Nederlandse Vrij
willigers in Ouagadougou zitten drie boeren te wachten: de blote voeten in
kapotte plastic sandalen, het mutsje zenuwachtig in de handen, de katoe
nen jakken onder het rode stof dat onderweg langs de onverharde wegen
opwaait. Ze zijn in alle vroegte op de fiets naar de hoofdstad gekomen, een
afstand van 20, 30, misschien wel 40 kilometer, op zoek naar een willig oor
voor hun problemen.
Het kan gaan om de bouw vari een kraamkliniekje, een dak voor de graan-
opslagschuur, een schooltje, een magazijn voor een hoedenvlechters-
coöperatie, een waterput.
Geen gemakzucht
Denk vooral niet dat het gemakzucht is
van een dorpsbevolking om bij een bui
tenlandse organisatie om hulp te komen
aankloppen. In de meeste gevallen is er
mogelijke moeite om voor 'groupe-
ments villageois' aan aanvullende fond
sen te komen. Zo is er ook een paar
maal een beroep gedaan op de Stich
ting Steun door Rabobanken. Daardoor
Voltaanse boer.
kon er in Torna een kluis ingemetseld
worden in het gebouw van de land-
bouwkas; in Ourgou zijn het consultatie
bureau en de kraamkliniek mede dank
zij de Stichting Steun door Rabobanken
tot completering gekomen; en in Sapo-
né is een klein gebouwtje gekomen
waarin de plaatselijke hoedenvlechters-
coöperatie een kantoortje, een overdek
te werkplaats en een afsluitbaar maga-
zijntje heeft ondergebracht.
Lange wachttijden
U zult zich misschien afvragen waarom
zo'n delegatie van boeren bij het SNV-
kantoor om steun komt vragen, en niet
bij bijvoorbeeld het ministerie van plat-
in het dorp zelf al heel wat georgani
seerd en gewerkt: families hebben een
malig of maandelijks een bedrag in een
pot gestort; alle mannen uit het dorp
zijn er op uit geweest om leemaarde te
verzamelen; de vrouwen en meisjes
hebben in kruiken op het hoofd water
aangevoerd; met vereende krachten is
de fundering gegraven en zijn de muren
van het gebouw uit lemen stenen opge
trokken. Maar dan doet zich het pro
bleem voor van een tekort aan geld om
óók nog het dak te kunnen bekostigen
van de school, of de inrichting van het
kraamkliniekje.
Het team van de SNV-veldstaf in Opper-
Volta vindt dat dit soort initiatieven die
uit de bevolking zélf zijn voortgekomen
niet verdienen dood te lopen op een fi
nancieel tekort van een paar honderd of
duizend gulden, en doet daarom alle
Boeren voeren op de fiets zand aan voor de bouw. Meisjes putten water om cement
aan te maken voor de bouw van het dorpshuis.
Bij de Rabobankorganisa-
tie is veel oog voor de no
den van de Derde We
reld. De Stichting Steun
door Rabobanken levert
daar geregeld het bewijs
voor. Het maandblad re
kent het tot zijn taak om
regelmatig over ontwik
kelingswerk te publice-
In dit nummer daarom
een verhaal over Opper-
Volta, van de hand van
Marie-Louise Beerling,
die samen met haar man,
ir. Marie-Louise Beerling
ir. Frank Bakx, zoon van
de oud-vice-voorzitter van
de hoofddirectie van onze
centrale bank, in dat land
ontwikkelingswerk doet.
Marie-Louise Beerling
(28) studeerde sociologie
aan de Landbouwhoge
school in Wageningen.
Na korte verblijven in In
dia en Soedan is zij naar
Opper-Volta gegaan, sa
men met haar man, die
daar assistent-teamleider
is voor de Stichting Ne
derlandse Vrijwilligers
(SNV).
