dwarsligger zonder dwars te liggen... Wie Bakx vraagt, of hij het erg vindt ermee te moeten ophouden, heeft de kans net als wij in één welsprekend gebaar een antwoord te krijgen dat alles zegt. Bakx haalt het juni/julinummer van ons maandblad te voorschijn en wijst alleen maar naar de kop die daar boven Mertens' rede voor de Algemene Vergadering staat: Wij hebben elkaar nodig, wellicht meer dan ooit. En na een kleine pauze zegt hij: 'Zoiets raakt mij. Ik zeg bij mijzelf, deze maand afscheid Mertens je hebt gelijk, maar ik kan er na 1 november niet meer aan drs. f. p. j.bakx meedoen: woning in Waalre: 'Als je zoals hij vanaf Van aanmonsteren tot afmonsteren Meedoen, dat weten we, is de kracht van Bakx. Mevrouw Bakx zei het mij al meteen toen haar man en ik wat aan de praat raakten op het tuinterras bij hun '47, toen er bij de centrale bank in Eindhoven nog maar zo'n zestig mensen werkten, erbij bent geweest, dan groei je er, geloof ik, helemaal in. Hij is ook een enorm sociaal iemand, die met iedereen goed kan omgaan, van hoog tot laag. ledereen kent hem ook. Dat is, lijkt mij, voor de organisatie natuurlijk ook heel belangrijk geweest.' Als dat 'helemaal ingroeien' ter sprake komt valt ook onmiddellijk de naam van mr. Ph. C. M. van Campen. 'Die zal,' vertelt Bakx, 'voor mij ook altijd dé man blijven, die is onvergetelijk. Van Campen zei een keer tegen me, je hebt een groot incasseringsvermogen, maar ik zeg nu nog onverkort: Van Campen was door die lange jaren van intensief samenwerken voor mij een stimulerend en inspirerend voorbeeld. Hij is een groot man.' Meedoen, drieëndertig jaar lang; onverschillig of dat nu was als jong beginnend intern accountant, als vice- voorzitter van de hoofddirectie, of in één van de daartussen liggende functies, op Bakx kon je rekenen I Op vrijwel alle terrein van ons grote bedrijf is dat gebleken. Half schertsend zei ik hem, dat hij op zijn eentje dat reusachtige raboschip wel zou kunnen varen als de hele topbemanning plotseling zou afmonsteren. Lachend wuifde Bakx die opmerking weg. Hij is er ook niet de man naar om zó over zichzelf te denken. Waar is echter, dat Bakx één van de meest veelzijdige mensen uit onze kring is. Hij heeft in nagenoeg alle sectoren van ons bedrijf gewerkt en die hebben successievelijk alle tot zijn bijzondere aandachtsgebied behoord. Iemand, die hem veel langer dan ik heeft meegemaakt zei me: Bakx kent het bedrijf helemaal én de mensen! Wie nu mocht denken, dat Bakx in die drieëndertig Rabobankjaren (eigenlijk moet ik onderscheiden tussen de vóór en na fusiejaren, maar in '72 schreef ik al over de 25 boerenleenbankjaren van drs. Bakx), onder een loden last gebukt ging, vergist zich. Want Bakx is zo'n gelukkig mens, die de dingen gemakkelijk van zich af kan zetten. 'De bankzorgen mee naar huis nemen? Nee, dat heb ik nooit gedaan. Dat is mijn psychische instelling niet. De volgende morgen komt dit wel weer in de auto naar Utrecht, eerst de krant en dan de stukken. Ik kan me altijd heel goed ontspannen. Speel een beetje piano, tennis veel en speel wat golf in de weekends. Geen prestaties hoor, om over naar huis te schrijven lik ga ook

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1980 | | pagina 16