de rabopolis is uit werkgeversopiniepeiling ren naar voren die meer op de specifie ke problemen in de eigen bedrijfstak be trekking had. Geen keurslijf van uniformiteit Zo blijken er bij de kleinere ondernemin gen geen principiële bezwaren te be staan tegen een zekere wettelijke for malisering en institutionalisering van de medezeggenschap. De bezwaren rich ten zich echter vooral op de regeling, zoals die door de regering met dit wets- wijzigingsvoorstel wordt voorgestaan. De ondernemers verwachten niet of slechts heel moeilijk te kunnen werken met een uniforme regeling met zoveel procedures en voorschriften als nu in het ontwerp zijn neergelegd. Zoals reeds in het voorgaande artikel aan de orde is gekomen, zou er naar hun mening een regeling moeten ko men die veel meer mogelijkheden biedt om de medezeggenschap, zowel qua vorm als qua inhoud, aan te passen aan de mogelijkheden en omstandigheden in eigen bedrijf of bedrijfstak. Of het Ministerie van Sociale Zaken en de leden van de Tweede en Eerste Ka mer met deze opmerkingen van werk geverszijde rekening zullen houden moet worden afgewacht. Eerdere pogin gen van de Raad van Centrale Onderne mingsorganisaties (waarin het VNO deelneemt) om het wetsontwerp aange past te krijgen, zijn mislukt. De memorie van antwoord aan de Tweede Kamer, welke naar verwacht wordt eind sep tember zal verschijnen en de parlemen taire behandeling die daarop volgt zal daarover uitsluitsel geven. Wat er ook van zij: betwijfeld moet worden of het raadzaam is om de medezeggenschap in de arbeidsgemeenschap via één vast patroon te kanaliseren, een patroon dat met name is ontstaan voor grote ven nootschappen. Zou het niet mogelijk zijn om ook in die medezeggenschaps structuren wat meer pluriformiteit aan te brengen, zodat beter kan worden aangesloten bij de eigen specifieke si tuatie? Zo belanden we weer bij de conclusie welke in het vorige artikel naar voren kwam. Het zou van weinig gevoel voor mede zeggenschap getuigen wanneer geheel voorbij zou worden gegaan aan de stem van één van beide groeperingen welke direct met de voorgestelde wijziging wordt geconfronteerd. Daar staat te genover dat alle werknemers, in wat voor bedrijf dan ook werkzaam, gelijk waardige rechten op medezeggenschap dienen te hebben. De vraag is of dit doel alleen te bereiken is door de werknemers in de hier be doelde categorie bedrijven identieke rechten te geven. 'Een Rabopolis voor iedereen.' Komt hij er of komt hij er niet, dat was eigenlijk jaren al de vraag over de Rabopolis. Door aangesloten banken en centrale bank wordt al lang gesproken over en gezocht naar wegen om te komen tot een standaardpolis voor de meest voor de hand liggende verzekeringen. 'Voor de voor de hand liggende verzeke ringen' omdat het gaat om produkten die eigenlijk letterlijk voor het grijpen moeten zijn en waarvan de polissen als balieprodukt verkrijgbaar zijn. Zo'n polis was er voor de reisverzekerin gen. Zo oud als de assurantiebemiddeling bij de Rabobanken is, zo lang is er al een assortiment aan reisverzekeringen, met standaardvoorwaarden voor iedere aan gesloten bank verkrijgbaar, onderge- lijk produkt hetgeen op het volgende bracht bij de Europeesche met als co- neerkomt: assuradeuren DTG en Interpolis. De centrale bank ontwerpt polisvoor waarden voor 'retailverzekeringen' en Die eigen reisverzekeringspolis is later verzoekt vervolgens een verantwoord gevolgd door de 'Rabobank-caravanpo- aantal verzekeraars om deze voorwaar- lis' zodat er op het gebied van recreatie- den voor de cliënten van de Raboban- verzekeringen produkten voor de ban- ken te voeren. ken waren, die het mogelijk maakten op Voor de hand ligt dat hiervoor in de eenvoudige wijze verzekeringen uit te allereerste plaats in aanmerking komt schrijven, schaden af te handelen en de Interpolis alsmede DTG en ook OTOS. daarmee gepaard gaande administratie Deze maatschappijen verzorgen thans te voeren. Die reisverzekeringspolissen ruim 60% van de totale produktie van worden in 'volmacht gevoerd' en daar onze organisatie. zat hem nu juist de kneep. Nadrukkelijk is echter ook gedacht aan Wat bij de reisverzekeringen wel kon andere verzekeraars die op coöperatieve bleek op grotere schaal voor andere ver- leest geschoeid zijn. zekeringsvormen op grote, zeg maaron- Dat alles echter beslist niet met uitslui- overkomelijke problemen te stuiten. ting van anderen. Relaties met andere .assuradeuren dienen te worden geres- Niettemin was de aandrang vanuit de pecteerd. Dat is ook noodzakelijk om organisatie om te komen tot meer stan- commercieel-verzekeringstechnische daardisatie voor de particuliere verzeke- redenen, ringen niet aflatend. Niet alleen ter be vordering van het eigen gezicht van de Daarom is de volgende constructie ge- assurantiebemiddeling in onze organi- zocht en gevonden: De centrale bank satie maar vooral uit een oogpunt van concipieert voor de meest gangbare efficiency en vergemakkelijking van de verzekeringsartikelen een polis, opleiding en instructie. Zij doet dat o.a. aan de hand van wen sen van de rabobanken en van haar zelf. De centrale bank heeft daarop getracht De centrale bank stelt zich op als tus- een constructie te ontwerpen die recht senpersoon, dat wil zeggen onderzoekt zou doen aan de onafhankelijkheid van wat mogelijk en haalbaar is (en dat kan de Rabobank als intermediair, met eigen vrij veel zijn gezien de respectabele hoe keuze van relaties aan maatschappijen, veelheid verzekeraars!) en legt dat voor maar met de mogelijkheid in te haken aan een beperkt aantal maatschappijen op het voeren van een gemeenschappe- te weten Interpolis en DTG. Deze zijn Mameren Verzekeringen/ Algemene Zaken

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1980 | | pagina 28