V
Y
kist? Wel een goede plaats maar mis
schien toch wat al te koud voor het
geld. De wasmachine dan, welke geheel
gevuld en voorgeprogrammeerd stond
om de volgende dag aan het werk te
kunnen gaan. Dit leek haar wel een ge
schikte plaats en aldus verdween de
zuur verdiende opbrengst tussen het
vuile goedje. Na de nodige ontspanning,
en een flink stuk van de zondag gesla
pen te hebben, dacht dochterlief na het
opstaan aan de was welke nog gedaan
moest worden. Snel werd de kraan
opengedraaid, de knop ingedrukt en di
rect begon de machine aan haar rei
nigende arbeid.
Tijdens het kopje koffie met verloofde
en broer werd zij plotseling lijkbleek en
stotterde: 'Oh, ik heb iets heel stoms
gedaan'. Vlug werd het water wegge
pompt, de machine uitgezet, de deur
geopend en terwijl zij de eerste
kletsnatte broek uit de
wasmachine haalde,
dwarrelden de
bankbiljetten haar al te
gemoet. Onder onbedaarlijk
gelach van
Loosdrecht aan toe gaat, vertelt een
dankbare cliënt in zijn eigen woorden:
'Bromfiets-ronkend kwam ze aangere
den, vrijdagavond rond 21 uur: trip, trip
over het grindpad, een belletje, vrouw
des huizes opent de voordeur... Alstu
blieft, mevrouw, uw setje Rabo-betaal-
cheques...' Mevrouw kijkt even vra
gend... 'Ja, sorry hoor, ze waren van
middag nog blijven liggen en u had nog
zó gevraagd (vanmorgen), of ze beslist
zaterdagmorgen geleverd konden wor-
den vanwege allerlei aankopen...' Wat
reuze aardig, wat attent van u, zo rea
geerde m'n vrouw nog altijd zeer ver
baasd. Dat u ze helemaal komt bren
gen! 'Ach ja, ziet u, ik woon zelf in Hil
versum enne... nou ik kan me zo voor
stellen als je zonder betaalmiddelen zit
op het weekend.' Het betrof een mede
werkster van de Rabobank Loosdrecht
aan de Nootweg te Nieuw-Loosdrecht,
die zo goed om de (Hilversumse) cliënt
had gedacht. Nu doen ze daar altijd erg
hun best, kan ik u uit de grond van m'n
hart melden. Altijd even attent en zorg
zaam en m'n rekeningnummer staat ze
kennelijk in het hoofd gegrift! Hoe dan
ook, een verademing, als je anno 1980
zoveel service ontvangt. Daar waren we
heel erg verheugd over. Dat spreekt zich
voort... dat spreekt (ook) vanzelf. En ja,
dan denken we aan zo'n slogan van een
collega-bankinstelling... 'Bij de Rabo
bank...? Allemaal aardige mensen'.
Frits Rekké
Hilversum
broer en verloofde kwam het geld te
voorschijn, uit broekspijpen en hemds
mouwen en uit sokken en zakken. Na
enkele uurtjes föhnen was het geld
weer droog en kon de schade opge
maakt worden. Gelukkig bleek alles nog
te kloppen, en dus werden de ietwat
verbleekte, fris ruikende biljetten 's
maandags naar de Rabobank gebracht.
En aldaar blijkt het geld in de kluis als
luchtverfrisser te werken, zodat bij elk
bezoekje aan de kluis aan dit 'schone'
verhaal wordt gedacht.'
tl\
Concours hippique
Het jaarlijkse concours hippique op het
eiland Schiermonnikoog mocht zich als
steeds in een grote belangstelling ver
heugen. Zo'n tweeduizend belangstel
lenden - meest badgasten, want het
eiland zelf telt slechts achthonderd be
woners - genoten onder ideale weers
omstandigheden van een gevarieerd
programma.
Daarin betekende het onderdeel enkel-
span Fries ras, gereden door dames in
klederdracht, een primeur. De ereprijs,
een wandbord van Makkumer aarde
werk, werd uitgereikt door de directeur
van de Rabobank Noordoosthoek Fries
land, de heer ing. J. C. van Riessen, aan
mejuffrouw A. de Jong uit Veenwouden
met het paard Frank. (Zie foto.)
De prijs voor het 'schoonste geheel'
werd uitgereikt door de beheerder van
het Rabobankbijkantoor op het eiland,
de heer D. Klompsma. Winnares werd
mevrouw Schaap uit Joure met het
paard Hessel.
Dienstbetoon
Eén van de belangrijkste pijlers waarop
het gebouw van onze Rabobankorgani-
satie rust is het dienstbetoon aan onze
cliënten. Hoe dat er bij de Rabobank
