meer lijn in contact
met institutionele
beleggers
28 Tb.
zie w 'institutioneel belegger bent
uit onze historie
een enkele bank verheugde zich in het
bezit van een eigen gebouw.
Ook de medewerkers van de inspectie
dienst moesten meestal maar wat im
proviseren. Dikwijls aten zij mee aan de
tafel van de kassier; andere mogelijkhe
den bestonden in kleine dorpen niét.
's Avonds werd doorgewerkt tot de
arbeid kon worden afgerond. In een
dorpscafé of ten huize van de kassier
werd overnacht.
Men moest zich verplaatsen per bus,
fiets, trein of tram. 50 a 60 km fietsen
per dag was niet ongewoon, evenmin
het uren lang wachten tot de volgende
busverbinding arriveerde. De lederen
jassen die de Centrale Bank verstrekte
hadden tot nadeel dat men wanneer de
bus gemist werd, vrijwel nooit een lift
kreeg omdat men werd aangezien voor
ambtenaar van de Crisis-Controle
dienst.
De heer Visser is gedurende een aantal
jaren verificateur geweest van de Friese
Waterschapsbond. Na de fusie van bei
de Centrale Banken werd 'zijn Bank
Wartena' waarvan hij part-time kassier
was door 'Leeuwarden' overgenomen.
Het grootste deel van het werkgebied
van Wartena lag 'over het water' zodat
de verstverwijderde cliënten meer dan
een uur varen nodig hadden om bij 'hun'
werk te kunnen komen. Andere banken
waren slechts één of tweemaal in de
week met de bus bereikbaar.
Het is voor hem nog altijd een grievende
herinnering dat in 'Bolwerk', het tijd
schrift van het Instituut voor Landbouw
coöperatie, wel een 'Warga-nummer' is
verschenen waarin alle coöperaties
werden genoemd met uitzondering van
de Boerenleenbank en dat van een ge
geven interview alle notities verloren
gingen voordat dit in Bolwerk kon wor
den opgenomen. Toeval? Opzet?
Slechts enkele indrukken konden wor
den weergegeven en slechts zeer wei
nig fragmenten van persoonlijke herin
neringen.
Terugblikker heeft misschien wel moe
ten teleurstellen. Zijn plaatsruimte was
maar beperkt; zijn erkentelijkheid jegens
hen die hem van 'materiaal' hebben
voorzien is dat zeker niet.
Speciaal mogen nog wel worden ge
noemd de heer ir. Swierstra van de Frie
se Maatschappij van Landbouw en zijn
secretaresse die zeer belangwekkende
gegevens wilden afstaan.
Wat zullen de volgende jaren voor onze
banken in petto hebben? Een vraag die
nu in onze tijd van plotselinge en drasti
sche veranderingen moeilijk te beant
woorden is.
Raiffeisens idealen, door zeer velen uit
gedragen en in praktijk gebracht heb
ben, hoe dan ook, een onuitwisbaar
stempel gedrukt op het agrarische leven
in ons goede Nederland.
Beleggen is een moeilijk vak. Dat is in het maartnummer van ons maand
blad uitvoerig uit de doeken gedaan. Dat geldt voor de kleine particulier die
zijn bescheiden vermogen een beetje renderender wil maken en daarvoor
een beleggingsadviseur van de bank in de arm neemt. Maar evenzeer voor
grote beleggers, zoals pensioenfondsen, verzekeringsmaatschappijen,
stichtingen en verenigingen.
En hoewel de 'reuzen' onder deze insti
tutionele beleggers eigen mensen in
dienst hebben om de ontvangen midde
len (premies en contributies etc.) op een
verantwoorde wijze te beleggen, blijkt
steeds vaker dat ook zij de visie van een
grote bankorganisatie zoals de onze
zeer op prijs stellen. Voorts is er een
flinke groep van middelgrote en kleinere
ondernemings- en bedrijfspensioen
fondsen, die niet over een eigen staf van
deskundigen beschikken en een daad
werkelijk beroep doen op beleggingsad
viseurs van buiten, bijvoorbeeld van
onze Rabobankorganisatie.
Ofschoon onze banken vanouds meer te
maken hebben gehad met andere cliën-
tengroepen (agrariërs, spaarders etc.)
nemen de contacten met de institutio
nele beleggers gestaag toe. Dat komt
mede doordat particuliere besparingen
als gevolg van de conjuncturele ontwik
kelingen stagneren en zelfs terug drei
gen te lopen, terwijl de'contractuele be
sparingen via pensioenen en verzekerin
gen daarentegen duidelijk door blijven
groeien. Deze ontwikkeling wordt nog
versterkt nu de reële inkomens in de
particuliere sector van werknemers,
zelfstandigen en vrije beroepen niet, of
nauwelijks zullen toenemen, of zelfs zul
len gaan dalen.
Het is duidelijk dat onze Rabobankorga
nisatie het zich niet kan veroorloven aan
deze gang van zaken voorbij te gaan.
Concreet betekent dit dan ook dat zowel
de centrale bank als de aangesloten
banken hun apparaat steeds meer - en
steeds gestructureerder - gaan afstem
men op het aantrekken van middelen
van de institutionele beleggers.
Om daaraan concreet gestalte te geven
en meer lijn te brengen in de contacten
met deze groep beleggers, die voor wat
de centrale bank betreft door de diverse
bedrijfsonderdelen ad hoe werden on
derhouden, is met ingang van 1 januari
van het vorig jaar binnen het directoraat
effecten en onder het hoofd kapitaal
marktzaken, het 'relatiebeheer instituti
onele beleggers' opgezet.
De accountmanagers van deze activi
teit, de heren J. A. Bresser en R. Ko-
nigel, zijn over de eerste anderhalf jaar
zeer tevreden. 'Het loopt goed en de
steun van de aangesloten banken, die in
dit geval onmisbaar is, wordt steeds