wob
wob
wob
race. Aan deze ommekeer zitten even
wel ook beslist niet alleen maar positie
ve kanten. Ook hieraan kleeft namelijk
het gevaar van een te eenzijdige aan
pak. Inflatie en andere economische
storingsverschijnselen kan men niet al
leen met monetaire maatregelen tegen
gaan. Daarvoor is een evenwichtige in
zet van meerdere beleidsinstrumenten
noodzakelijk.
Een matigingsbeleid kan daarom naast
de inzet van monetaire middelen beslist
niet worden gemist. Pas wanneer er vol
doende gematigd wordt, is een terug
keer mogelijk tot beter aanvaardbare
renteniveaus. Naast de internationale
invloeden is de oplopende rente name
lijk ook in de hand gewerkt door de uit
zonderlijk grote financieringsbehoefte
van de overheid en het tekort op onze
betalingsbalans. De hoge rente is der
halve niet alleen een blijk van moedig
internationaal beleid, doch tevens een
binnenlands symptoom van verstorin
gen die uit de weg moeten worden ge
holpen.
Die verstoringen dienen met voortva
rendheid te worden aangepakt, omdat
de prijs die via de rente moet worden
betaald voor velen, zowel bedrijven als
particuliere kredietnemers, anders wel
eens spoedig te hoog kan blijken.
CAMPAGNE ZONDER CHAMPAGNE
In mei zullen we ons weer met een
grote spaarcampagne tot het publiek
richten. Gewoontegetrouw, kun je zeg
gen. Voor een bank is het ook geen op
zienbarend nieuws, al hopen we natuur
lijk weer op een heel goed resultaat. In
ieder geval, als je overtuigd bent van het
nut van het sparen, als je bevorderen
van sparen tot de doelstellingen rekent,
is er niets vanzelfsprekender dan af en
toe over dat sparen eens gepast de trom
te roeren.
Deze keer doen wij dat echter ander dan
vorige jaren! Men zal zich herinneren
hoe de banken in hun ijver om hun peri
odieke spaaracties onder de ogen van
het publiek te brengen, de laatste jaren
als het ware in een wedloop geraakten,
wie de aantrekkelijkste premium aan
zijn actie kon verbinden. Zij stelden de
spaarder in de gelegenheid voor een re
latief bedrag een 'gelegenheidsaanbie
ding' te verkrijgen. Onze tijdpennen en
spaarvarkens met ingebouwd radiootje
waren zulke premiums, terwijl bij de
concurrerende banken weer andere be
gerenswaardige zaken tijdens zo'n cam
pagne te verkrijgen waren.
Terecht is hiertegen verzet gerezen. Wij
hebben dat reeds vorig jaar openhartig
erkend, al konden wij toen, gezien de
lange voorbereiding en de acties van
andere banken, onze eigen tijdpenactie
niet meer terugdraaien. Het grote be
zwaar was, dat de banken door derge
lijke gelegenheidsaanbiedingen toch de
nering van de winkelstand of van impor
teurs dreigen te benadelen. Als iedereen
al een tijdpen, een horloge, een radio of
een elektronisch TV-spelletje via zijn
bank heeft aangeschaft, blijft de winke
lier met zijn voorraad zitten. Zelfs als je
je van tevoren overtuigt zoals wij
zorgvuldig met de tijdpen gedaan heb
ben - dat een dergelijk artikel niet op de
Nederlandse markt verkrijgbaar is, dan
nog bestaat de kans dat je een bepaalde
branche in haar mogelijkheden hindert.
Ook de Staatssecretaris voor de mid
denstand heeft indertijd dergelijke ca
deau-acties dan ook reeds veroordeeld.
Om deze reden hebben wij vorig jaar
reeds in principe besloten om voortaan
geen 'harde' premiums meer aan onze
toekomstige spaaracties te verbinden.
Dus geen voor een zeer coulant prijsje
te verkrijgen min of meer waardevolle
artikelen, die je normaliter in de winkels
koopt. Dit standpunt zullen we in mei in
de praktijk brengen bij de komende
spaarcampagne. We houden ons wat de
attenties betreft helemaal bij eigen
leest: de nieuwe spaarders ontvangen
een extra inleg van f7,50 terwijl alle
spaarders die f25,- inleggen een gratis
attentie ontvangen in de vorm van een
klein boekje over het weer. Gelet op de
geringe kostprijs en de gratis aanbie
ding van dat boekje zal niemand daar
bezwaar tegen maken: het is niet meer
j dan een aardige attentie, die leuk zal
vallen.
De tijdpen of soortgenoten herhalen we
dus nu niet, zoals we vorig jaar in ons
juni/juli-nummer al aankondigden. Dat
j cadeausysteem heeft succes gehad,
maar er zit ook waarheid in wat de heer
Van Eldik, directeur van de Rabobank
Aalten, vorig jaar augustus in een inge-
j zonden stuk opmerkte: 'eigenlijk een
zichzelf respecterende bank onwaardig.'
Wat andere banken doen, weten we
momenteel nog niet. Dat heeft geen in-
j vloed gehad op ons besluit. En voor de
j rest: wij hebben er alle vertrouwen in
dat onze komende spaarcampagne ook
zonder zware cadeau-actie, maar dan
toch wel met een gratis bijschrijving en
een gratis kleine attentie, behoorlijk zal
aanslaan.
988 BANKEN 1
In het jaarverslag van de centrale bank
blijkt de laatste jaren een cijfer voor te
komen dat stelselmatig aan verlaging
onderhevig is. Dat cijfer betreft het aan
tal banken dat aangesloten is bij de cen
trale bank. In 1979 is dat aantal zelfs
door de magische 1000-grens gezakt.
Insiders weten dat de daling van dit cij
fer geen aanleiding geeft om zich zor
gen te maken over de expansiekracht
van onze organisatie. Welhaast traditie
getrouw vermeldt het jaarverslag dan
ook telkenmale dat de afname veroor
zaakt wordt door fusies waarbij leden
van onze organisatie zijn betrokken.
Hoewel te verwachten valt dat deze
ontwikkeling in de komende jaren nog
zal doorzetten, staat nu reeds vast, dat
in het verslagjaar 1980 voor het eerst
sedert lang weer een nieuwe bank als
lid tot onze organisatie zal toetreden.
Op 6 februari 1980 is nl. opgericht de
Coöperatieve Rabobank 'Lelystad' W.A.,
gevestigd te Lelystad. Per gelijke datum
heeft deze bank zich aangemeld als
kandidaat-lid bij onze organisatie.
Misschien zou men hieruit de indruk
kunnen krijgen dat de ontwikkeling van
het coöperatieve bankwezen in Lelystad
wat laat op gang komt. We weten allen
dat Lelystad geen eeuwenoude stad is
die reeds wordt vermeld bij de Romein
se geschiedschrijver Tacitus, of in de
geschiedenisboeken voorkomt als ne
derzetting van de Batavieren.
Maar ouder dan pakweg 6 weken is Le
lystad toch zeker. Vanwaar dan toch die
late oprichting van een Rabobank?
Het antwoord is simpel en tegelijkertijd
ongebruikelijk voor onze organisatie.
Reeds vanaf de eerste paalslag in Lelys
tad is de Rabobank er actief geweest.
Eerst via de toenmalige zelfstandige
Boerenleenbank Lelystad en het bijkan
toor aldaar van de Raiffeisenbank Flevo
land.
Later viel Lelystad in het werkgebied
van de Rabobank Flevoland, een bank,
die in 1973 ontstond uit een fusie tus
sen de Boerenleenbank Lelystad, de
Raiffeisenbank Flevoland en de Boeren
leenbank Dronten. Deze combinatie
ontwikkelde zich voorspoedig gezien
het feit dat het balanstotaal zich na de
fusiedatum heeft verdrievoudigd.
Doch niet alleen de bank maakte een
explosieve groei door, ook het werkge
bied ontwikkelde zich spectaculair, zij
het dat de ontwikkeling van het stede
lijke Lelystad uiteraard anders was dan
van de rest van het werkgebied. Deze
afwijkende ontwikkeling heeft bij de be
stuurders van de Rabobank Flevoland
de vraag doen ontstaan of de bank niet
moest worden opgesplitst in een stede
lijke bank te Lelystad en een meer agra
risch gerichte bank voor de rest van de
Flevopolder.
Tot deze splitsing werd besloten en al
dus werd op 6 februari jl. de Rabobank
Lelystad opgericht om zelfstandig de
bewerking van het stedelijke Lelystad
ter hand te nemen.
De dochter vertrekt echter niet met lege
handen; volgens goed boerengebruik
