m// /r// émM/f 7 landbouwcommentaar de agrarische producenten in landen met een zwakke munt hield dit in, dat bij de afbraak van het compensa tiestelsel het prijsniveau werd verhoogd. Op deze wijze kon daar de kostenstijging aardig worden opgevangen. De Engelse producenten hebben er overigens minder van kunnen profiteren, omdat de afbraak van de mone taire compenserende bedragen vooral het gevolg was van het herstel van het pond. Alleen voor West-Duits- land bestaan nog aanzienlijke positieve compenseren de bedragen (in maart 9,8 als gevolg van de sterke positie van de mark. Afbouw van de compenserende heffingen zal voor de boeren in dit land een prijsverlaging betekenen. Reden waarom er veel verzet van Duitse zijde is om de eenheidsmarkt op zo kort mogelijke termijn weer ge heel te herstellen. De positieve compenserende bedra gen voor de Benelux zijn op 1,9 na afgebouwd. In de prijsvoorstellen voor dit jaar wordt voorgesteld de be staande monetaire compenserende bedragen verder af te bouwen. Maar de Europese Commissie Gundelach ontziet daarbij West-Duitsland. Voor Nederland wordt een afbraak van 0,5 voorgesteld, voor West-Duits- land 1 Dat staat niet in een gelijke verhouding met de hoogte van de bestaande compenserende bedra gen. Nu de landen monetair meer in de pas lopen gaan de verschillen in kostenontwikkeling weer een woordje meespreken. Landen met een succesvol anti-inflatiebe- leid zijn dan in het voordeel. Vanuit landen met een blijvend hoog kostenpeil, met name Frankrijk, Italië en Ierland kan de komende jaren meer aandrang worden verwacht te komen tot verhoging van de EEG-land- bouwprijzen. De monetaire autoriteiten moeten er dan wel voor zorgen dat de wisselkoersen niet weer sterk uiteen gaan lopen. Als zij daarin slagen, is dat een lichtpuntje voor de inkomensontwikkeling van de Ne derlandse agrarische producenten op wat langere ter mijn. Op weg naar de ledenvergadering van Plaatselijk Be lang liep hij nog even door de smaakvol ingerichte bankhal om te zien of alles naar wens verliep. Zijn me dewerkers zagen er keurig uit, vooral de heren met hun rabobankzelfbinders. Dat was een goed idee geweest om die stropdassen te bestellen op de algemene ver gadering in Utrecht vorig jaar. Jammer, dat de dames wat moeilijk deden over het dragen van die speciale T- shirts, maar dat kwam nog wel. De telefoniste flitste hem haar vertrouwde stralende lach toe en hij hoorde nog net hoe ze koerde, dat meneer zojuist naar een vergadering was vertrokken. Veel, veel mensen hadden hem nodig, elke dag opnieuw. Hij zuchtte en stak aan de balie wat doosjes lucifers bij zich. Om hier en daar te vergeten of voor iemand die om een vuurtje zou vra gen. Onderweg ging hij aan bij de bloemenwinkel en bestel de een stukje voor de wethouder die morgen zijn zilve ren jubileum vierde. Niet te groot, want ten slotte was de doos wijn met de hartelijke brief al een paar dagen geleden bezorgd. Aardige man die wethouder en bo vendien een verdienstelijk lid van de voetbalclub waar aan de bank elk jaar een dotatie schonk. Er lag een stuk krantepapier op straat en hij raapte het gewoontegetrouw op om in de eerste de beste afval bak te deponeren. Twee vrouwen in gesprek voor de supermarkt keken goedkeurend toe bij zijn gebaar. Bij het weggooien viel zijn oog op een advertentie van een naburige bank. Twee kleuren, hij maakte een mentale notitie om ook eens wat kleur te doen in de vaste ad vertentie in de Nieuws- en advertentiebode. De drukker zag hij trouwens toch op het tennistoernooi zondag, waar hij de bapktrofee zou uitreiken. Samen een stukje eten en dan gelijk eens een balletje opwer pen over een leuk interview bij de opening van het bij kantoor straks. Dat zou een feest worden, dat klonk als een klok en hij wist zeker dat elke cent van dat budget er straks weer rinkelend en wel uit zou komen. De re giodirecteur en zijn adviseurs zouden bij hem niets te klagen hebben. Bij het afscheid van de voorzitter van het bestuur was het ook heel goed gegaan, al had hij de burgemeester wei wat erg moeten doorzagen over de gouden ereme daille, die hij in een wilde bui op de bestuursvergade ring had toegezegd. Maar het was gelukt en de bank had er nog een aar dige tentoonstelling aan overgehouden. Gouaches van de dochter van de burgervader, die in de stad op de kunstacademie zat. En dat dingetje dat op zijn kamer hing had toch wel chic, ook al gaf hij persoonlijk meer om een mooi heidelandschapje of zo. Hij stapte het vergaderzaaltje binnen en keek bedroefd naar de vale slingers in de slecht verlichte ruimte. Bij de nieuwe bank over enkele jaren zou eigenlijk een rui me en mooie zaal moeten komen. Gratis voor alles en iedereen. Kon hij zelf misschien wel eens een seminar organiseren. Maar ja, waarover moest je dat nu doen in het dorp. In elk geval zou het goed zijn voor de leden vergadering. Allemaal met een feestsigaar in de mond lekker kijken naar een goeie audiovisual, Bank in Beeld of zoiets... Iemand tikte hem op de schouder en hij ontwaakte uit zijn dagdroom. Hij schudde hier en daar een hand, voorspelde een spoedige daling van de ren tetarieven en luisterde daarna aandachtig naar een klacht over een te late overboeking. Noteerde alles en gaf de klaagster als pleister op de wonde de toezeg ging, dat de Vrouwenbond volgende maand weer een werkbezoek mocht brengen aan de bank. En om zijn belofte te bezegelen drukte hij haar nog twee doosjes lucifers in de hand, waarmee ze wat verward achter bleef. Achter de tafel gezeten Het hij met welgevallen zijn oog glijden over de aanwezigen. Bij elk gezicht hoorde een banksaldo, een bedrijfskrediet of een effectenporte feuille en dat was goed zo. Pr, pr, pr, pr deed zijn digi tale horloge met twaalf functies. Het was tijd voor de opening. Hij schoof zijn stoel achteruit, nipte een stofje van zijn keurige streepjeskostuum en stond op: Dames en heren, geachte aanwezigen, namens het bestuur van onze vereniging heet ik u vandaag gaarne... Cas Sier

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1980 | | pagina 34