29 elke week. Maar hij had het niet willen missen. Niet alleen voor de kennis, die je er opdeed, maar ook voor de onder linge contacten met collega-bedrijfsop- volgers en hun verloofdes en de docen ten. Natuurlijk kwam ook de financiering aan de orde, een belangrijk onderdeel in het lesprogramma, waaraan ook de kre dietadviseur van de Centrale Rabobank medewerking verleende. Een deel van wat er verteld werd, wist Leo nog. Het interessantste en meest praktische vond hij het opstellen van de financie ring voor het voorbeeld-bedrijf. Dat was het ouderlijk bedrijf van één van de cur sisten. Door heel de cursus heen werd dat als voorbeeld gebruikt. De docenten stemden hun lessen daarop af en dat maakte het geheel overzichtelijk. Er werd altijd in groepen gewerkt, zodat er een discussiemogelijkheid tussen de groepen onderling ontstond. Een cursus waar je wat van opstak I aangepast aflossingsschema hoefden ze de eerste jaren maar weinig af te lossen, waardoor ze wat extra ruimte zouden krijgen. De directeur van de bank, die Leo inmiddels goed kende, had vertrou wen in zijn ondernemerscapaciteiten en hij zou zijn bestuur voorstellen het plan dat ze zojuist gemaakt hadden te aan vaarden. Met de assurantie-adviseur werden de verzekeringszaken op de bank geregeld, want die kwamen voort aan voor rekening van Leo. Vader en moeder hadden Leo een fami lielening gegeven tegen lage rente, maar daarnaast hadden ze ook nog geld, dat ze achter de hand wilden hou den. Na overleg met de bank werd be sloten een deel voor langere tijd vast te zetten voor een hoge rente en de rest direct opvraagbaar te maken. Alles was op tijd geregeld, vóór de bruiloft van Henny en Leo zou krijgen. Als de bank een standpunt bepaald zou hebben, zou de directeur een offerte maken en die gelijktijdig met het rapport van de kredietadviseur thuis nog een keer komen toelichten. Dat vond iedereen prettiger dan 'een briefje over de post'. De offerte werd nauwkeurig bekeken. Leo wist precies, waar hij op moest let ten; niet alleen rente en afsluitprovisie, maar ook op het achteraf betalen van rente, de eerste aflossing niet te vlug, de looptijd van de financiering, het boe- tevrij vervroegd mogen aflossen, het al tijd zonder nieuwe hypotheken weer kunnen opnemen van reeds afgeloste bedragen en dergelijke. De offerte werd geaccepteerd en ze maakten een af spraak om de actes te tekenen. EVTO-cursus Intussen was Leo met zijn vader een maatschap aangegaan op aanraden van diens boekhouder. Dan zou hij als zelf standig mede-vennoot een deel van de winst ontvangen en in de waardever meerdering van het onroerend goed kunnen meedelen. De overname De overname stond voor de deur. Vader en moeder hadden al plannen gemaakt voor de bouw van een woning wat dich ter bij het dorp, maar niet te ver van de boerderij af, anders zou vader te ver moeten fietsen van huis naar de boerde rij. Over de overnameprijs waren ze het zelf gauw eens geweest, want ze hadden die laten taxeren. Ze wilden graag, dat de andere kinderen het er ook mee eens zouden zijn, per slot van zaken zou het voor een iets lagere prijs overgedragen worden, dan ze bij vrije verkoop zouden kunnen krijgen. Alle broers en zusters waren het ermee eens geweest, alleen Jos, een aangetrouwde biologieleraar, had liever tegen vrije verkoopwaarde overgedragen, maar zijn vrouw had hem duidelijk gemaakt, dat Leo de lasten dan niet zou kunnen opbrengen, waardoor het bedrijf niet door een familielid kon worden voortgezet. Dat wilde Jos nu ook weer niet. Na een paar jaar in maatschap met va der te hebben samengewerkt, ontstond langzamerhand de behoefte om voorzie ningen te treffen voor de bedrijfsoverna me. Vader was 62 jaar en Leo had trouwplannen. De afgelopen winter had hij de EVTO-cursus gevolgd (Economi sche Vorming van de Toekomstige On dernemer), twintig hele dagen lang. Alle zaken, waarmee een bedrijfsopvol- ger te maken krijgt, kwamen aan de or de, zoals de juridische en de fiscale kan ten, begrotingstechnieken, ruimtelijke ordening, beloningsregelingen enzo voort. Het was een hele kluif, want je moest er toch nogal wat voor regelen om een hele dag van huis te kunnen Samen met de sociaal-economische voorlichter was het overnameplan op gesteld. Leo had tijdens de maatschaps periode wat kunnen sparen, zodat niet de gehele overnamesom met bijbeho rend bedrijfskapitaal en kosten door de bank behoefde te worden gefinancierd. Afgesproken werd, dat hij samen met vader, moeder en Hennie op een mid dag op de bank met de directeur een gesprek zou hebben. Leo had zelf al wat op papier gezet. Hij had zich ook voor zichtig aan een financieringsopzet ge waagd. De directeur van de bank had hem daarmee gecomplimenteerd. Slechts een paar kleine wijzigingen wa ren noodzakelijk geweest om het finan cieringsplan sluitend te maken. Dat zou wel zware lasten met zich mee brengen, maar Henny en Leo hadden dat goed met elkaar doorgepraat en ze durfden het zo wel aan. Dank zij een

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1980 | | pagina 29