m// ff// landbouwcommentaar Methode gegolden bij de prijsvaststelling. Het is een vrij ingewikkeld systeem waarbij berekend wordt wel ke prijsverhoging de landbouw nodig heeft om de kos ten op te vangen en de inkomensontwikkeling buiten de landbouw te kunnen volgen. De berekening betreft steeds een periode van de laat ste drie jaar zodat incidentele kostenstijgingen, zoals prijsschommelingen van veevoeders, worden uitge smeerd. Verder wordt rekening gehouden met de prijs stijgingen die werden gerealiseerd met de toename van de produktiviteit. Het bedrijfsleven heeft jarenlang voor een dergelijk systeem gepleit. Eerst bij de toetre ding van Engeland tot de Gemeenschap werd het een erkend systeem. In dat land was al een lange ervaring met een landbouwbeleid waarin de kostenontwikke ling een belangrijke rol speelt. Het is in de EG overi gens niet het enige criteria voor de prijsvaststelling. Per sector wordt rekening gehouden met de markt situatie. Ook de inkomenssituatie per gebied of per sector kan erbij betrokken worden. Daarnaast spelen er bij de prijsvaststelling in Brussel nog andere factoren mee, zoals de concurrentiepositie van de verschillende landen. Het garantiekarakter van het landbouwprijsbe- leid is daarom maar betrekkelijk. Niettemin hecht het landbouwbedrijfsleven sterk aan de objectieve bereke ningsgrondslag voor de kosten. Het biedt één van de vaste punten in het prijsoverleg. Door de druk op de landbouwuitgaven met name ook van Engelse zijde, is niet uitgesloten dat de Objectieve Methode in discussie komt. Het loslaten van deze grondslag zal ongetwijfeld de marktrisico's voor de agrarische producenten verder doen toenemen. Voorziening Land- en tuinbouw zijn voor een aantal essentiële pro- duktiebenodigdheden afhankelijk van toeleverende sectoren. Belangrijk zijn in dit verband vooral de ener gievoorziening en het veevoeder dat wordt aange kocht. In de Nederlandse agrarische sector is in geld uitgedrukt de betekenis van deze produktiemiddelen zelfs aanzienlijk groter dan de arbeidskosten. In de af gelopen periode was het haast vanzelfsprekend dat deze produktiemiddelen onbeperkt beschikbaar waren en tegen relatief gunstige prijzen. Een stagnerende of beperkte voorziening van energie of veevoeder is voor de Nederlandse boer of tuinder in de jaren '80 wel het grootste risico. Het is bovendien een risico dat sterk samenhangt met internationale ontwikkelingen. Natio nale maatregelen kunnen dit risico nauwelijks terug dringen. Alleen al daarom is de Nederlandse agrarische sector genoodzaakt zich breder dan nationaal op te stellen. Ook in het nationale vlak krijgt de landbouw met toe nemende onzekerheden te maken. Milieubeheer, na tuurbehoud en welzijn van dieren zijn zaken waarvan de gevolgen voor de individuele bedrijfsvoering nog in het geheel niet duidelijk zijn. Het maakt het agrarisch ondernemerschap in de jaren '80 er niet gemakkelijker op. De handel in edele metalen heeft zich bij ons meestal beperkt tot de portretten van koning Willem de Derde en zijn dochter. Helemaal onberoerd bleven we niet door de recente goudkoorts, want aan de balie werden achtereenvolgens aangeboden een zak zilveren gul dens, een pleet tafelbestek en een baartje goud. Het laatste viel tot grote schrik en ergernis van de eigenaar onmiddellijk door de mand a/s vergulde pressepapier. Het woorde 'change' op het raam kreeg in elk geval een diepere betekenis dan voorheen, maar toch zijn we er niet ingestapt en hebben ons beperkt tot het hande len naar het tweede deel van onze trotse lijfspreuk, de goede raad. Ook van het televisiekienen kregen we ons deel. Elke week opnieuw leek het hier even op zwarte donderdag. Het decor van zo'n ouwerwetse film, waar in de arme spaarders het met failissement bedreigde bankje van hun woonplaats bestormen. Het verschil is dat ze bij ons geld kwamen brengen en dan ook nog voor het goede doel. Al vroeg viel er een mooie prijs in ons dorp, wat uiter aard de bereidheid om voor de gehandicapte naaste te offeren versterkte. Een generatie terug is bij ons ooit de hoofdprijs van de staatsloterij gevallen en de gelukkige besloot onbe kend te willen blijven, zo gaat de plaatselijke legende. Dat heeft kennelijk heel wat consternatie gegeven, le der extra rondje in de herberg, elke boodschappentas dikker dan normaal gaf aanleiding tot scheve blikken en gefluister. En de aanschaf van een automobiel rond dat tijdstip schijnt in één geval een familievete te heb ben veroorzaakt, die tot de dag van vandaag voort duurt. Maar ditmaal kon over de gelukkige winnaar geen mis verstand bestaan. Hij had aan de vooravond van oud en nieuw om zijn meevaller te vieren zo'n enorme hoe veelheid vuurwerk gekocht, dat een gemiddelde Chine se stad er mee uit de voeten had gekund. Dolle pret is het geweest, hoewel niet voor iedereen, met al die rotjes, donderslagen, vijfhonderdklappers, bommen en raketten op het zelfs nu nog met verregen de rode en grijze papiersnippers bedekte pleintje. De rest van de centjes staat nu veilig op een boekje bij mij, want rondom de feestdagen was de vaste verke ring omgezet in een echte verloving. Liefde en knallen, dat brengt me op het verhaal dat ik onlangs las. Twee geldrijders van ons nationale transportbedrijf hoorden in hun verbeelding de kogels al om hun oren fluiten, toen ze constateerden reeds vete kilometers lang door een personenwagen te worden gevolgd. Toen ze het dorp indraaiden, deed de auto dat ook en ging zelfs nog dichter achter ze rijden. Ze stopten bij de bank en met kloppend hart bemerkten ze, dat ook de volgwagen stil stond. Met witgeknepen knokkels ging een van de chauffeurs de bank binnen en tot zijn schrik zag de achtergebleve ne, dat een met dikke wollen das gemaskeerde figuur direct daarna uit de auto stapte en achter zijn maat aan de bank binnen holde. Dat was genoeg. Hij riep de centrale op en deed de portieren op slot. De rijkspolitie reageerde snel en bin nen enkele minuten gierden enkele wagens de straat in. Twee agenten renden de bank binnen en twee anderen Hepen met getrokken pistolen op de auto af. De geldrij- der zag in een flits al de grote koppen in de kranten Bankroof verijdeld! Boeven in de val! De afloop was anders, want de autobestuurder was een keurige bakkersknecht en de met das vermomde trawant was zijn meisje, dat bij de bank werkte. Dat ze dezelfde route namen, was puur toeval. En dat verdacht lange stilstaan achter de geldauto dan? Ach, als je net drie dagen verloofd bent, heb je nu eenmaal wat meer tijd nodig om afscheid te nemen dan ande ren. Kortom, niet alles is wat het schijnt. Verdachte auto's niet en goud niet. En ook niet alle plotselinge uitbars tingen van gemeenschapszin. Cas Sier

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1980 | | pagina 34