regionalisatie
officieel van start
Regionalisatie: de brugfunctie tussen
centrale bank en aangesloten banken.
van volstrekt gelijke concurrentiever
houdingen tegemoet wordt gekomen.
'In dat geval zouden aan de Postbank,
voor wat ons betreft, geen belemme
ringen in de weg behoeven te worden
gelegd, die evenmin voor andere ban
ken gelden. Omgekeerd zou de Post
bank geen voorrechten of voorkeuren
mogen genieten die niet aan andere
banken worden toegestaan.
We zouden het zelfs gewenst vinden
dat enige spoed wordt betracht met
de instelling van de Postbank, opdat
aan de huidige situatie waarin de
gelddiensten op enkele punten be
voordeeld zijn, zoals ten aanzien van
de belastingheffing en het wettelijk
toezicht op het bankwezen, een eind
komt.'
melijk voor wat betreft de ambtenaren-
status van het personeel.'
'Dit voor wat betreft de formeel juridi
sche en organisatorische vormgeving.
Voor velen in het bankwezen, en ook bij
ons, is de aversie tegen een eventuele
Postbank echter niet op de eerste plaats
hierin gelegen, maar ingegeven door
een diep gewortelde vrees voor onei
genlijk gebruik van een dergelijke instel
ling door politiek of bureaucratie. Vooral
door de mogelijkheden die geopend
zouden kunnen worden voor exclusieve
overheidssteun via dit kanaal aan be
paalde bedrijven of sectoren. Zou iets
dergelijks gebeuren dan is niet alleen
geen sprake meer van open en faire
concurrentie, maar dan is er ook iets
wezenlijks aan de hand met de controle
van het parlement op de uitvoerende
macht.'
Geen overwegende bezwaren
Mertens besloot zijn opmerkingen met
uit te spreken dat de centrale bank geen
overwegende bezwaren tegen de Post
bank heeft mits aan de voorwaarden
'In de centrale Rabobank behoren alle aangesloten banken te worden ge
diend. De vestiging van regiokantoren is een middel om hieraan concreet
gestalte te geven. Ik zeg het de 'Urheber' van de regionalisatie, drs. G. A. A.
van der Linden, graag na: de regiokantoren dienen op duidelijk herkenbare
wijze inhoud te geven aan de praktische samenwerking tussen de centrale
bank en de aangesloten banken.'
Deze woorden sprak de kersverse regiodirecteur W. Bakker R.A. op 17 januari in het
Arnhemse Musis Sacrum in aanwezigheid van meer dan 700 genodigden tijdens de
plechtigheid ter gelegenheid van de officiële opening van 'zijn' regiokantoor Arn
hem.
Voorzitter C. G. A. Mertens van onze
Raad van Beheer vatte het doel van de
regionalisatie, die door de feestelijke
opening van het kantoor Arnhem offi
cieel haar beslag heeft gekregen, als
KLEIN WOORDENSPEL
Legendarisch is de een
zame inspecteur, die van
uit de centrale bank per
trein, bus of fiets een
meerdaags bezoek aan
een veraf gelegen plaat
selijke bank bracht en
daar zijn licht verspreid
de.
Na lange tijd verschenen
er bureaus in den lande,
die ieder als door een
straal met de centrale
bank verbonden op hun
beurt een groep banken
moesten bestralen. Ze
heetten dan ook rayon
bureaus.
Door de grote fusie werd
het hele nationale terri
toir ons werkterrein,
maar daarbinnen kwa
men er kantoren voor
deelgebieden. We noem
den ze dan ook districts
kantoren.
Lest best komt thans de
derde naam. Die wijst
heen naar karakter en
aard van de streek, waar
in de kantoren werken.
'Cujus regio ejus religio',
zei men vroeger: wiens
gebied het is, diens gods
dienst men belijdt. Zover
gaan we gelukkig niet
meer, maar in onze nieu
we naam regiokantoor
klinkt er als een verre
echo nog iets van door:
het zijn kantoren die aan
hun naam verplicht zijn
de taal en de gevoelens
van de streek, de regio, te
verstaan.
volgt samen: 'De regiokantoren moeten
ervoor zorgdragen dat er een betere
communicatie komt in de begeleiding
en advisering van de centrale bank ten
behoeve van de aangesloten banken.
Het gaat daarbij niet om een vergroting
van de 'macht' van de centrale bank,
wel om een vergroting van de mogelijk
heden, de kwaliteit van de prestaties
van de aangesloten banken.'
Over de regiodirecteur merkte Mertens,
die de officiële opening verichtte van
het kantoor Arnhem, dat overigens in
Velp is gevestigd, op: 'Om de communi
catie tussen de aangesloten banken en
de centrale bank te verbeteren is de re
giodirecteur direct onder de Hoofddirec
tie geplaatst. Wij vertrouwen erop dat
daardoor de beleidsimpulsen over en
weer van de bestuurscolleges van de
centrale bank naar de bestuurderen en
directeuren van de lokale banken en
vice versa elkaar zo rechtstreeks moge-
