wat ons bezighoudt
'nieuw gezicht'
RENTEPERIKELEN
Met de rente op de geldmarkt was het
de laatste maanden van 1979 weer
eens goed mis. De tarieven voor 3-
maands-deposito's liepen in korte tijd
op van circa 10% begin november tot
ruim 15 half december. Deze versnel
ling volgde op een geleidelijke stijging
in de loop van het jaar vanaf een niveau
van zo'n 7 in maart.
WINSTVOOR
KLEINE SPAARDER?
Het is er dan toch van gekomen. De
kleine spaarder gaat er dit jaar op voor
uit. Althans, diens positieve saldo van
betaalde en ontvangen rentes wordt tot
een maximum van 500 gulden vrijge
steld van inkomstenbelasting.
Dat is minder dan de regering op Prins
jesdag voor ogen had gestaan. Toen
wilde zij een belastingvrije som voor
rente van 700 gulden (volgens de saldo
methode wel te verstaan) invoeren.
Dat plan maakte deel uit van enkele al
ternatieve voorstellen om tegemoet te
komen aan de kritiek van Kamerleden
die het uitblijven van de Hofstra-voor-
stellen (over inflatieneutrale belasting
heffing) betreurden. Maar juist daarover
volgde voor buitenstaanders verwar
rend heen en weer gepraat tussen Ka
mer en Kabinet. Het eind van het liedje
was dat de regering het 700-guldenplan
weer introk. Daardoor zou alles blijven
bij het oude, ofte wel een belastingvrije
som voor rente van 200 gulden voor ie
dereen, ongeacht de vraag of hij meer
(aftrekbare) rente moest betalen dan hij
ontving.
Dat ging de Tweede Kamer echter te
ver. Zij wil ten slotte al sinds de vrijwel
unanieme aanvaarding van de motie-
Kruisinga in 1976 extraatjes uitdelen
aan de door geldontwaarding veelge
plaagde kleine spaarders.
Het CDA-kamerlid en oud-secretaris van
Financiën, mr. M. van Rooyen, diende
derhalve een amendement op het belas
tingplan in, ten einde het positieve saldo
van de ontvangen en betaalde rentes
vrij te stellen van belasting tot de ge
noemde 500 gulden. Dit bij wijze van
voorschot op een hogere grens.
Het zal duidelijk zijn dat wij wel positief
kunnen staan ten opzichte van de sinds
1 januari geldende grens. Elke maatre
gel om het sparen aantrekkelijker te ma
ken is ten slotte winst in een tijd dat de
spaarzin afneemt. Het zal ook duidelijk
zijn, dat we nog meer ingenomen zou
den zijn geweest met een belastingvrije
som voor rente van 700 gulden. Al heb
ben we er begrip voor dat het nu be
haalde resultaat waarschijnlijk voort
vloeit uit de politiek der smalle marges
waar oppositieleider Den Uyl het altijd
over heeft. Maar we hebben ook onze
twijfel. Immers, men kan zich afvragen
of er nog wel sprake is van winst voor
de spaarder nu door het salderingsprin-
cipe een grote groep spaarders - waar
onder ook hele kleine - aan de belas
tingvrijdom van die eerste 500 gulden
niet toekomt.
Dat geldt bijvoorbeeld voor de bezitter
van een bescheiden eigen woning waar
op een hypotheek rust. Diens hypo
theekrenteaftrek zal in de meeste geval
len aanmerkelijk veel hoger zijn dan zijn
inkomen uit spaarrente. Voor deze cate
gorie mensen zou het salderingsprincipe
wel eens demotiverend op het spaarge-
drag uit kunnen werken. Dat mag zeker
niet gebeuren, want sparen blijft nood
zakelijk.
Wat er ook van zij, aandacht voor de
kleine spaarder is geen luxe. We hebben
daar al vaker op gewezen. Het kan een
stimulans inhouden voor de spaarzin.
Maar, en dat is ten slotte ook niet onbe
langrijk, het past ook in een beleid dat is
gericht op een rechtvaardiger inko
mensverdeling.
In het kielzog van deze ontwikkeling
handhaafde ook de kapitaalmarktrente
zich op een hoog niveau. Over de ach
tergronden van een en ander is reeds
veel gezegd en geschreven. Het begon
met invloeden via de internationale fi
nanciële markten van het verkrappend
monetaire beleid in de Verenigde Staten
en de Bondsrepubliek en eindigde als
uitvloeisel van de Irankwestie met een
sterke druk op de dollar en een oplopen
de belangstelling voor enkele andere
valuta's, waaronder met name de Duit
se mark.
Omdat De Nederlandsche Bank én op
grond van de EMS-afspraken én op
grond van het belang van een sterke va
luta voor de inflatiebestrijding de koers-
verhouding tussen de gulden en de
Duitse mark binnen de perken diende
respectievelijk wenste te houden, werd
een verkrapping van de geldmarkt mede
als gevolg van valuta-interventies, voor
lief genomen. De hieruit voortvloeiende
hoge rente voorkwam een te sterk te
ruglopende belangstelling voor guldens
beleggingen. Intussen is de prijs, die op
deze manier moet worden betaald voor
stabielere wisselkoersen en voor de be
strijding van de inflatie met monetaire
middelen, wel erg hoog.
Het uiterlijk van dit eerste
nummer van de negende
jaargang verschilt van dat
van zijn voorgangers. Het
blad valt anders in de bus
en in de hand, doordat de
aparte, steviger omslag
verdwenen is en heeft
plaatsgemaakt voor een
omslag, die het mogelijk
maakt het blad volgens
de door de PTT aanbevo
len 'postslag' te vouwen.
De kans op beschadiging
bij postbezorging wordt
erdoor beperkt, terwijl
het mechanisch verzend-
klaar maken door deze
methode efficiënter kan
geschieden.
Doordat de omslag in
verband met de 'post
slag' op hetzelfde papier
wordt gedrukt als het
binnenwerk, kunnen we
nu ook de beide binnen
zijden en de achterzijde
daarvan voor het drukken
benutten. De gedachte,
dat we ons papier zo
doelmatig mogelijk moe
ten gebruiken, vergoedt
het gemis van de vroege
re, grotendeels wit gela
ten omslag.
Overigens is de lay-out in
wezen dezelfde gebleven
als die waar we sinds
1977, toen we daarvoor
een nieuwe opzet kozen,
mee werkten. Wei heb
ben we het formaat van
de cover-foto iets gewij
zigd, maar het 'gezicht'
van het blad is daardoor
niet veranderd. De door
gaande herkenbaarheid
van het blad mocht ook
niet in gevaar komen.
Veel genoegen doet het
ons, dat we voortaan de
mogelijkheid hebben om
een ruimer gebruik van
vierkleurendruk te ma
ken. In de jaren 76 en 77
zijn we allengs begonnen
af en toe de cover-foto in
kleuren af te drukken, in
'78 werd dat regel. Nu,
vanaf dit nummer, kan
ook een deel van de bin-
nenpagina's van kleuren
foto's worden voorzien.
Wij stellen ons voor van
deze mogelijkheid een
gepast gebruik te maken,
zonder het in overdadig
kleurenmateriaal te wil
len zoeken. Dit laatste zal
trouwens ook niet altijd
in passende vorm be
schikbaar zijn. Het is mo
gelijk dat de volgorde van
de artikelen mede door
de al of niet voor kleur
beschikbare pagina's zal
moeten worden bepaald.
Gaarne hopen wij, dat
ons blad in hand en oog
van onze lezers even ver
trouwd zal voorkomen als
vroeger en dat met name
het gebruik van meer
kleurenfoto 's hen wel
kom zal zijn.
De Redactie
