uit onze historie
kantoorboekenfabriek voorheen Arnd en
Zonen te Amsterdam.
Stevig ingenaaid en ingebonden kostte
dit boek van honderd foliobladzijden de
somma van f 1,20. Daarop hadden dan
de fabriek en de boekhandelaar nog
winst gemaakt óók.
Het verhaal van de Bank begint met een
'Kort Verslag van de oprichting der ver-
eeniging en hare voorbereiding'.
Tengevolge van eene uitnoodiging tot
een 25-tal personen in de vier dorpen
op Ameland gericht, kwamen op den
28sten September 1906 eenige perso
nen te Ballum ten huize van J. v. Tuinen
tesamen De voorstellen om een
landbouwvereniging en daarnevens een
spaar- en voorschotbank op te richten
vielen in goede aarde, dus werd een
voorlopige commissie benoemd be
staande uit de heren Jb. Dokter en D. v.
d. Laag uit Hollum, G. Koster en H. W. v.
Tuinen uit Ballum, J.B.W. Bolomey, Th.
v. d. Geest en Menno Huizinga uit Nes
en S. Kiewied en Jb. Mosterman uit Bu
ren.
Deze commissie zou een vijftigtal exem
plaren laten komen en verspreiden van
de propagandabrochure voor Land-
bouwcrediet door Raiffeisenbanken, uit
gegeven door de Centrale Bank te
Utrecht.
Intussen zouden de modellen van statu
ten en huishoudelijk reglement voor
plaatselijk gebruik geschikt worden ge
maakt. Die voorlopige commissie be
hoefde geenszins stil te zitten.
In de tweede bijeenkomst ten huize van
W. Nobel, op 23 oktober 1906 werd zo
veel aandacht en tijd besteed aan de op
te richten Landbouwvereeniging, dat de
Bank nauwelijks ter sprake kwam 'te
meer daar het de secretaris der com
missie niet mogelijk geweest is in dien
tusschentijd de Statuten te bestudee-
ren.'
Daarom zou men op 28 november nog
maar eens een poging wagen in de
hoop dat de nu aanwezige personen
dan ook zouden komen om spijkers mot
koppen te slaan.
Intussen werd reeds voorlopig overeen
gekomen dat het bestuur van de op te
richten bank zou bestaan uit drie leden,
die met de kassier in één plaats zouden
wonen en dat er viermaal twee leden in
de raad van toezicht zouden worden ge
kozen en dat alle aanvragen om voor
schot door het bestuur zouden worden
gezonden om advies aan de beide leden
van de raad van toezicht, wonende in de
plaats van de aanvrager.
Na een korte bespreking nu op 28 no
vember 1906 eenstemmig goedgevon
den dat de bank maar opgericht moest
worden. Alle aanwezigen waren bereid
als oprichters te fungeren en om geen
lang gezeur te krijgen zouden geen an
dere leden worden toegelaten, totdat de
acte van oprichting door een notaris
was verleden.
De modelstatuten werden heel erg vlot
aangenomen omdat op de derde de
cember notaris Westra op Ameland zou
komen, welke gelegenheid men hoopte
te kunnen waarnemen voor het passe
ren der acte.
Heen en weer zenden van wijzigings
voorstellen naar 'Utrecht' zou veel te
veel tijd kosten en het nut daarvan zag
men beslist niet in.
Het bestuur zou in geen geval verspreid
wonen over alle dorpen; dat zou veel te
lastig zijn, maar wel zouden Hollum en
Ballum, Nes en Buren twee aan twee als
'kringen' beschouwd worden.
Juridisch 'zat men helemaal fout' toen
men, alhoewel de vereniging nog offi
cieel niet bestond, toch maar een kas
sier en drie bestuursleden benoemde
'met het oog op de beslissende betee-
kenis dier benoemingen', wat natuurlijk
een zwak argument is, 'want er zou van
de geheele zaak niets terecht komen als
er niet vier geschikte personen voor die
functies in eigen kring waren te vinden.'
Een raad van toezicht kon men dan al
tijd nog wel later kiezen. Menno Huizin
ga nam zijn benoeming als kassier gaar
ne aan, maar bij de rondvraag 'bleek er
geen zeer groote genegenheid bij de
meeste aanwezigen te bestaan om zich
voor het bestuur beschikbaar te stellen'.
Verschillende personen werden door
anderen genoemd - volgens het af
schuifsysteem - maar weigerden.
De verdeling van de bestuursleden werd
nu maar weer gewijzigd, kassier werd
tevens secretaris van het bestuur en
moest de comparitie op 3 december
gaan voorbereiden.
Dat ging niet door, want op telegrafisch
verzoek van deze secretaris, gedaan aan
de Inspecteur der Centrale Bank, gaf
deze ten antwoord dat wijziging in de
modelstatuten niet onmogelijk was.
De zesde december kwamen de statu
ten, voorzien van wijzigingen uit Utrecht
terug, met een schrijven van de Inspec-
Net als op de andere
Waddeneilanden heeft
ook op Ameland het roei-
reddingswezen een rijke
traditie van gewaagde en
spectaculaire reddingen
bij schipbreuken.
