landbouwcommentaar ternationale Organisatie van Agrarische Producenten, zijn wel gewend om hun invloed vooral tot de wandel gangen beperkt te zien. Zij toonden zich dan ook niet zo verontwaardigd. Maar alle goede voornemens van het FAO-secretariaat en de landen die aan de confe rentie deelnamen ten spijt, hebben zij toch minder aan dacht gekregen dan zij aanvankelijk mochten verwach ten. De monitor De wereldconferentie voor agrarische hervorming en ontwikkeling van het platteland zou zich nog op één punt onderscheiden van vele voorafgaande conferen ties over zulke algemene onderwerpen. Reeds bij de voorbereiding maakte men zich er namelijk zorgen over dat er wellicht overeenstemming zou komen over vele fraaie doelstellingen, maar dat de regeringen zich daar van na de conferentie weinig of niets zouden aantrek ken. Daarom werd een nieuw begrip aan het internati onale jargon toegevoegd: 'monitoring'. De bedoeling daarvan is de internationale lokale ge meenschap te laten volgen wat de landen doen aan uitvoering van de aanbevelingen van de conferentie. Daarom werden de conclusies in Rome uitgedrukt in streefcijfers, waarvan verwezenlijking via statistieken te controleren is. Het is duidelijk dat de 'monitoring' nogal wat problemen mee zal brengen. Maar in dit sta dium is de idee belangrijker dan de mogelijkheid van onmiddellijke toepassing. Het was tevoren te verwachten dat het niet gemakke lijk zou zijn om souvereine staten aan een dergelijk controlesysteem te onderwerpen. De Nederlandse mi nister De Koning (ontwikkelingssamenwerking) stelde voor om het systeem niet alleen te laten gelden voor ontwikkelingslanden maar ook voor de meer ontwik kelde landen. Op de 'monitor' moet bijvoorbeeld de mate waarin deze landen hun grenzen openstellen en hun economie aanpassen aan de behoeften van ont wikkelingslanden, gevolgd kunnen worden. De rijke landen lieten dit voorstel echter voor wat het was. Op voorstel van de arme landen werd de 'monitoring' een vrijwillige zaak. De FAO is met de uitvoering ervan be last. Op grond van ervaring kan worden verwacht dat deze internationale regeringsorganisatie de zaak kalm zal aanpakken. De behoefte om het aantal pottekijkers tot een minimum te beperken zal ook wel de reden zijn dat de niet-regeringsorganisaties zorgvuldig buiten de 'monitoring' zijn gehouden. Ook het voorstel om de mate van deelname van de bevolking aan de maat schappelijke besluitvorming bij de 'monitoring' te me ten aan de organisatiegraad onder de verschillende be roepsgroepen in de afzonderlijke landen werd niet aan genomen. Het is een lange, lange weg. Maar in november, wan neer de tweejaarlijkse FAO-conferentie wordt gehou den, komt alles weer op tafel en kan het zo noodzake lijke gesprek worden voortgezet. Een eenvoudig wijntje heren, rond op de tong en soe pel van smaak. Even iets anders natuurlijk dan die ro buuste Chateau Cul de Sac van daarnet, maar toch nog een mooie grand cru classé, die nu al goed op dronk is... Enigszins verdoofd door het verbale geweld van de ruim gewelfde heer aan het hoofd van de tafel, alsme de door de vele slokjes die ik op zijn verzoek gehoor zaam uitvoerig over de tong had laten rollen alvorens te slikken, soesde ik wat weg. Ik deed mee aan een wijnproefavondje. Door vrienden meegesleept naar wat ik in mijn onschuld had versle ten voor een avondje wijndrinken, was ik weer eens verzeild geraakt in de fluwelen klauwen van de moder ne verkooptechniek. Vroeger plachten de dames uit mijn omgeving naar zulk soort parties te gaan, waar dan onder aangename kout en bij menig glaasje sherry allerlei zeer handige en onmisbare plastic kommetjes, schaaltjes en flesjes werden verhandeld. Later deden ze ook iets met elkaar in de sfeer van par fums en er was een tijd dat de ene helft van de dames voortdurend bezig was om de andere helft lipsticks en bodylotions te verkopen. Hoe het thans is gesteld op dit gebied, kan ik uit eigen ervaring niet meedelen. Gevoelsmatig was ik er wat te gen, want het deed me denken aan de vooroorlogse tijd, waarin ik als kleine knaap allerlei arme doch recht schapen familieleden ontmoette, die agentschappen in koffie en thee hadden en op de fiets door weer en wind hun waren per half ons trachtten te slijten. Enfin de aloude verkoopmethoden blijven hun waarde bewijzen. Ten slotte is de eigentijdse consulente de achterkleindochter van de oude marskramer en deze proef avond met stokbrood en 'kaasjes' stamt ongetwij feld nog uit die goeie ouwe jaarmarkttijd. De wijnman had een nieuwe fles ter hand genomen en stond zeer gelijkhebberig te oreren over de kwaliteiten van de inhoud, terwijl ik nog wat verder droomde. Zou den wij het ook maar niet over deze boeg gaan gooien. De sjeu gaat er een beetje af als we strakjes geen mooie premies meer mogen 'weggeven' en het be leidsplan praat alweer over een minder gunstig macro- economisch beeld. Zoek een paar onverdachte figuren op binnen het werkgebied. Mensen, die te vaak rood staan en daar door wel genegen om op een vriendelijk doch dringend verzoek wat vrienden en bekenden bijeen te roepen voor een gezellig avondje. Is iedereen gezeten dan ko men wij binnen: Beste mensen, hier heb ik een gewone spaarrekening. Een lage rente weliswaar, maar dan ook direct te gebruiken en ondanks dat toch nog een echte Appellation contrólée par La Banque Néerlandaise. En hier is voor degenen, die aan een eigen keldertje denken, een fluweelzacht termijnspaarplanbriefje. Ka raktervol, desgewenst aan toonder. Goed om op te leg gen en over vijf jaar gegarandeerd op dronk. Onze gou den Wilhelmina's met hangend haar, geachte dames en heren zijn origineel Mise en Boite dans les Caves de Chateau Rabeau. Of past zo'n benadering van de markt niet bij het fraaie imago van de banken in het algemeen? En terwijl de wijnman mijn glas halfvol schonk met een rode wijn, die hij kraaiend etiketteerde met de geur van wilde bosviolen, bedacht ik dat we in wezen allang met onze houseparties bezig zijn. We noemen ze alleen anders en we verkopen er echt niets, doch geven gratis en voor niks niemandal know how weg aan wie er maar om wil komen. Ja en mocht er nu op zo'n seminar toevallig iemand zijn, die ons wijntje lekkerder vindt, ons plastic potje opwindender of behoefte heeft aan een adstringerende dagcrème om zijn financiële positie een facelift te geven, dan is dat toch mooi meegenomen. Cas Sier

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1979 | | pagina 26