POOR£N£E P£"RSO|sl£^- pisch Europees project kan worden ge noemd. Bescheiden Het zal duidelijk zijn dat het relatief be scheiden 'Ortoli-potje' bij lange na niet voldoende is om al deze zaken te finan cieren. De 'Ortoli-faciliteit' is dan ook minder om de omvang van het beschik baar gestelde bedrag, dan wel om zijn vliegwielfunctie van belang. Het is een verdere stap op de goede weg die de EG-Commissie al eerder was ingesla gen. Sinds jaar en dag geeft deze blijk van de erkenning dat de ontwikkeling van de Europese Gemeenschap in grote mate afhankelijk is van goede transport mogelijkheden. Van de 7,4 miljard reken- eenheden voor investeringen die de Europese Commissie tussen 1958 en 1977 via de Europese Investeringsbank in Europese projecten liet stoppen, is voor een bedrag van 1,9 miljard reken- eenheden, of wel 22 procent van het to taal, in de vervoersinfrastructuur ge stroomd. In 1978 zijn de financiële mid delen van de EIB verdubbeld, zodat de mogelijkheden aanzienlijk werden ver- 1 1 groot. Laag pitje De Nederlandse wegenbouwers en aan verwante bedrijven zijn zeer geïnteres seerd in een krachtige communautaire aanpak bij de aanbesteding van grote Europese infrastructurele werken. De ontwikkeling van de Nederlandse we genbouw staat al jaren op een laag pitje. De groei moet niet meer komen van de aanleg van nieuwe wegen. De regeringspolitiek van de afgelopen jaren heeft daar een stokje voor gestoken. Men heeft tot temporisering van de we genbouw besloten, enerzijds uit budget taire overwegingen, anderzijds om mi- lieubeschermende redenen. Op dit laatste aspect is, vooral sinds het kabinet-Den Uyl aan de macht is ge weest, steeds meer de nadruk komen te liggen. Het eens hoog in het vaandel ge schreven doel van een fijnmazig wegen net is verlaten. En niet ten onrechte. Tegenstanders van een geliberaliseerd autogebruik waarschuwden er soms wat overdreven voor dat heel Nederland geasfalteerd zou worden. Dat is natuur lijk schromelijk overdreven, maar geeft wel aan dat we bij de wegenaanleg Een Kanaaltunnel tussen Engeland en Frankrijk ligt nog ver in het verschiet. Zal het ooit een echt Europees project worden, waaraan ook Nederlandse aannemers meedoen, of wordt het een Engels-Frans onderonsje? voortaan elk stukje groen moeten afwe gen tegen het nut van een nieuwe ver binding. Reconstructiewerk De temporisering bij de aanleg van nieuwe wegen heeft ertoe geleid dat de wegenbouwers hoofdzakelijk te maken kregen met herstel- en reconstructie werkzaamheden. Het verbreden van de autoweg tussen Utrecht en Den Haag is daar een voorbeeld van. Dit soort pro jecten leveren vooral in het westen nog redelijk wat werk op, maar het blijft toch kruimelwerk. 'Bovendien is het werken in een bestaande wegenstructuur erg duur,' aldus drs. H. Praktiek, algemeen secretaris van de Nederlandse Vereni ging van Wegenbouwers (NVWB). Hij

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1979 | | pagina 13