W/7
sr// /tn-Mf 7
landbouwcommentaar
'standaard bedrijfseenheden' of in een andere techni
sche of economische grootheid.
Dit alles kon echter niet voorkomen dat bij voortduring
gevraagd werd: hoe groot is het middenbedrijf? Welnu,
bij de heer Bauwens kan men het allemaal nalezen.
Europese onverschilligheid
De ministers van Landbouw hebben het in mei rustig
aan gedaan. Toen het in april niet mogelijk bleek om
een besluit te nemen over de landbouwprijzen, heeft
men besloten eerst de uitslag van de verkiezingen in
het Verenigd Koninkrijk en voor het Europees parle
ment af te wachten. Het was vooral de toenmalige mi
nister Silkin die in de Raad de voet dwars zette en het
Engelse belang bij een laag prijsniveau voor landbouw-
produkten op een agressieve wijze verdedigde. Hij
kreeg partij van minister Van der Stee, die de Engelse
socialist negentiende-eeuwse zienswijzen verweet,
welke gericht zijn op een verpaupering van de boeren
stand. Deze schermutseling vond plaats in een uiterst
geheime vergadering maar de kranten konden het
goed navertellen. Tijdens de verkiezingsstrijd in het
Verenigd Koninkrijk kreeg de heer Silking niet meer de
gelegenheid nog eens flink in de Raad op te treden.
Zijn opvolger, de conservatief Walker, zal het allemaal
wat vriendelijker doen, maar het is niet te verwachten
dat zijn standpunt fundamenteel anders zal zijn.
De rechtstreekse verkiezing van de leden van het Euro
pese parlement was de tweede reden om de beslissing
over de landbouwprijzen naar 16 juni door te schuiven.
Bij deze verkiezingen ging het in de eerste plaats om
de mate waarin de kiezers naar de stembus zouden
gaan en pas in de tweede plaats op wie zij zouden
stemmen. Hoewel elke verkiezing die niet uitgaat van
een stemplicht, te maken heeft met het overwinnen
van een zekere onverschilligheid, zijn deze eerste Euro
pese verkiezingen zelf het onderwerp van een politieke
discussie geweest. Niet dat het wegblijven door een
groot deel van de kiezers vooral een bewuste politieke
keuze is geweest, maar wel dat er argumenten zijn ge
bruikt als: het heeft geen zin te stemmen voor een ver
tegenwoordiging die toch niets te vertellen heeft. Het
gaat daarbij om de vraag van de kip en het ei: het par
lement heeft niets te vertellen omdat het niemand ver
tegenwoordigt en het behoeft niemand te vertegen
woordigen want het heeft toch niets te vertellen. Er
gens zal met de democratisering een begin moeten
worden gemaakt en dat is nu gebeurd.
Voor de landbouw is het politiek volwassen worden
van de Europese Gemeenschap van grote betekenis.
Men kan niet verwachten dat de Gemeenschap meer
taken krijgt, wanneer niet normale democratische pro
cedures worden gevolgd. En wanneer niet meer zaken
op economisch en monetair gebied gezamenlijk wor
den gedaan, is de kans groot dat de landbouwintegra-
tie terugglijdt en uiteenvalt in afzonderlijke nationale
beslissingen. Daarom zijn de verkiezingen van belang,
al is het slechts een stap op een lange, lange weg naar
volledige Europese politieke integratie.
Hoewel ik niet eens behoor tot de zeven kts-uitverko-
renen, heb ik tijdens de algemene vergadering in de
Irenehal toch ai met veel bewondering en ook een wat
angstig hart staan toekijken bij de demonstratie met
kik. ik heb zoals vele bezoekers mijn allereerste volau
tomatische kashandeling laten verrichten en automa
tisch verstrekte rabobankfiorijnen in ontvangst mogen
nemen.
ik stond erbij en ik keek er naar en vlak naast me liet ie
mand een kopje koffie uit zijn handen vallen. Niet op de
apparatuur, die tegen veie zaken is beveiligd, maar een
forse sloot koffie niet zal kunnen verdragen. Dat wordt
weer denkwerk voor cievere jongens, want het bedie
nend personeel zal in de toekomst wei genoegen moe
ten nemen met een machineveilige koffiepii.
ik wilde niet met u praten over automatisering, dat
doen er bij ons ai zo velen. Het is literatuur, waarvoor ik
heden uw aandacht vraag. Dat komt zo. ik leerde vroeg
lezen, maar de boeken thuis vormden niet het meest
ideale vervoer voor een naar schoonheid en avontuur
dorstend kinderhart. De figuurlijk en letterlijk zware
werken der mannenbroeders van links en rechts vorm
den handzaam spelmateriaal bij het fortenbouwen,
doch bleven voor mij inhoudelijk boven de maat.
Gelukkig woonde aan de overkant een gezin, waar ik
mocht lenen, alhoewel de bibliotheek er slechts be
stond uit een viertal werken, dat een plaatsje had ge
vonden op het plankje met de verzekeringskaarten en
het busje met de gasmunten. Het waren Het Neder-
landsche Gezinsboek, Het Boek voor de Jeugd, De
Avonturen van Bartje Kokliko en Kees, de Jongen. De
keuze was erg beperkt, want het eerste boek bleef bui
ten mijn bereik, omdat het 'niets was voor kleine jon
gens'. Het tweede, dat danig uit de band lag, verloor na
enige malen herlezen zijn aantrekkingskracht en dat zal
met het derde ook wei zo zijn geweest, want ik herin
ner me alleen de titel en de schrijver.
Het vierde boek was anders. Dat was het boek van
Kees, de Jongen met nog een tweede verhaal in de
zelfde band, dat voor mij onbelangrijk bleef. Nee, het
ging om Kees Bakels, een jongen naar mijn hart, die
ook een hekel had aan boodschappen doen en ver
maakte kieren dragen. Zo een, die verliefd was op het
leven en op Bosa. Een doodgewone jongen, die een in
tens verlangen koesterde naar een driehoekige postze
gel en de zwembadpas had uitgevonden.
Maar het was vooral de jongen, die fantaseerde, die
wegdroomde waar-ie stond en soms zeif geloofde wat-
ie had bedacht. Een doodgewone jongen net ais ik. Hij
bevestigde mijn eigen bestaan en was het houvast in
mijn leven, want wat gedrukt stond was toen nog alle
maal waar en Kees bestond dus.
Van Kees leerde ik, dat fantaseren best kon en mocht,
maar dat je er andere mensen niet teveel mee moest
lastig vallen.
Vandaar dat onder de huid van wat later een degelijk
bankdirecteurtje zou worden, iets is blijven doorleven
van de fantasie van toen, zodat hij heden nog stukjes
schrijven kan. Het is Theo Thijssen, de geestelijke va
der van Kees, die bij mij voorgoed de verbeelding aan
de macht hielp. En dus mag er tussen ai die deftige li
teraire herdenkingsteksten, die er ongetwijfeld rondom
zijn eeuwfeest worden geschreven, toch ook wei een
kort dankwoord staan van
Cas Sier
