samen stei
een manifestatie
van trouw en
verbondenheid
Een grootse manifestatie van trouw aan
en verbondenheid met de coöperatieve
gedachte. Zo formuleerde één van de
buitenstaanders in de wandelgangen
zijn indruk over onze jaarlijkse
Algemene Vergadering, die op 7 juni in
de Irenehal van de Jaarbeurs in Utrecht
werd gehouden.
Een oordeel waar we bi ij mee zijn,
omdat het volkomen recht doet aan de
intenties waarmee ook dit jaar weer
ruim 3000 afgevaardigden uit alle
windstreken van ons land - van
Aalsmeer tot Zij taart - naar Utrecht
waren gestroomd. In een lange
karavaan trokken ze op deze zonnige,
maar niet al te warme, eerste
donderdag van juni welgemutst de
immense Irenehal binnen. Aan de balies
hun bescheiden in ontvangst nemend,
koffie drinkend en gezellig met elkaar
koutend, wachtten ze het begin van de
jaarvergadering af. Zelfs ver na het
begin sein van half elf kwamen nog tal
van bezoekers binnen, die met
vertraging onderweg te kampen
hadden, of misschien eerst van hun
politieke stemrecht gebruik wilden
maken. Want onze jaarvergadering viel
samen met de dag van de Europese
verkiezingen. Voorzitter Mertens van de
Raad van Beheer sprak hiervoor in zijn
welkomstrede zijn verontschuldigingen
uit.
Door de lange planning van tevoren was
deze samenloop van omstandigheden
niet te vermijden geweest. We kunnen
het ook positief opvatten. Op de dag
waarmee de Rabobankmannen - en
gelukkig ook steeds meer vrouwen -
met hun stem opnieuw het
voortbestaan van onze coöperatieve
organisatie bezegelden, konden ze zich
ook uitspreken over een nieuwe stap op
weg naar de Europese eenwording. Een
ontwikkeling waarmee onze banken al
jaar en dag ten nauwste betrokken zijn
en die door onze organisatie als geheel
een zeer warm hart wordt toegedragen.
Hoe kan het ook anders met een oud-
EG-commissaris in de voorste rijen.
Hart voor Europa, dat bleek ook uit het
warme applaus dat opklonk voor de
Z.\J rede van één van Europa's wijze
mannen, mr. B. W. Biesheuvel, oud
premier en oud-minister van Landbouw.
In een indrukwekkend betoog legde hij
de vinger op de zere wonden van onze
nationale economie, onderstreepte hij
het belang van de Europese
samenwerking om de trein weer op de
rails te krijgen ('de welvaart van ons
land wordt in belangrijke mate bepaald
door het buitengebeuren, waarvan het
reilen en zeilen van de EEG verreweg
het belangrijkste is') en benadrukte hij
het grote belang van de landbouw ('het
bloed kruipt waar het niet gaan kan j
voor ons land en de inspanningen, die
we ons moeten getroosten, om ons op
dat terrein in Europa niet de kaas van
het brood te laten eten.
Behalve indrukwekkend was zijn betoog
vaak zeer amusant. Biesheuvel,
vergezeld door zijn echtgenote die
uitdrukkelijk de wens te kennen had
gegeven de Algemene Vergadering bij
te wonen, had al meteen de lachers op
zijn hand, toen hij een soort
beginconférence hield: 'Het wordt een
lange preek dus ga er maar eens lekker
bij zitten op uw keukenstoelen. Een
ogenblik heb ik nog in mijn ijdeiheid
gedacht: ze vragen me als oud-politicus
om hier een rede te houden. Maar daar
ben ik gauw van teruggekomen. Kijk
maar eens even achter de bestuurstafel.
Je kunt er bijna een nationaal kabinet
van maken. De politiek is gedurende de
laatste jaren de belangrijkste leverancier
van bankiers geworden. Het kabinet-
Biesheuvel was hoofdleverancier, met
één aan de ABN, één aan de AMRO en
na een stage in Brussel, ook één aan de
Rabobank. Het kabinet-Den Uyl wou
niet achterblijven. U kent de sympathie
van Den Uyl voor banken. Hij wou er
zelf eerst een beginnen. Hij heeft
Duisenberg afgestaan. Maar die telt dan
ook voor drie.
Uiteindelijk bleek Biesheuvel te weten
waarom de Rabobank hem had
uitgenodigd het woord te voeren: 'De
vergadering in Utrecht wilde vandaag
eens de gewone man aan het woord
laten. Een gewoon lid van de Rabobank
Heemstede/Aerdenhout.Een voor het
gemak gekozen, niet geheel correcte,
omschrijving van de Coöperatieve
Raiffeisenbank Heemstede-Zandvoort
W.A., die hem waarschijnlijk van harte
vergeven wordt.
Voor de integrale tekst van Biesheuvels
rede verwijzen we naar een plaats
elders in dit nummer. Dat geldt ook voor
de redevoeringen van de heren Mertens
en Lardinois. Toch een enkel punt
hieruit.
Mertens riep alle aangesloten banken
op er aan mee te helpen dat de
Stichting Steun door Rabobanken haar
werk kan voortzetten. Laat de banken
die zich tot nu toe afzijdig houden ook
meedoen, aldus Mertens, die de SSR
i
23
