Niet dramatiseren Ruggegraat wij onze produktie met maar liefst 40% zien stijgen (EEG gemiddelde 15 Wij noemen dit specialisatie. Onze buurlan den geven er vaak andere kwalificaties aan. Zo worden wij aangekeken op onze veebezetting en hoog krachtvoerge- bruik. En zijn duidelijk krachten die er op uit zijn de lasten van het melkoverschot vooral op de schouders van de efficiënte melkveehouder te leggen. Ik aanvaard de gedachte dat in een structurele overschotsituatie als b.v. in de zuivel een terughoudend prijsbeleid noodzakelijk is. Ik aanvaard tevens de gedachte dat in ernstige overschotsitua tie een beroep moet worden gedaan op een stuk eigen verantwoordelijkheid van ook een boerenbelang dit te onderken nen. De huidige moeilijkheden binnen het gemeenschappelijk landbouwbeleid vin den slechts ten dele hun grond in het gemeenschappelijk landbouwbeleid zelf. Landbouw is een onderdeel van de alge mene economie en ondervindt als zoda nig de negatieve effecten van het ge brek aan economische en monetaire sa menhang. Naast de overschotten wordt het groot ste euvel dan ook gevormd door het be staan van monetaire compenserende bedragen (mcb's). Deze mcb's- in feite heffingen c.q. restituties in het grens- inwerkingtreding van het EMS aange trokken. Het Franse mcb bedraagt nog slechts 5 en men mag van de nieuwe Britse regering verwachten dat deze wat roya ler zal zijn met betrekking tot devalua ties van het groene Britse pond. Het grootste probleem zal in de komen de jaren gevormd worden door het posi tieve mcb in de Bondsrepubliek. Afbraak hiervan betekent immers een prijsverla ging in DM en zelfs voor de Duitse om standigheden is 10 een flink traject. De Duitse landbouw kan m.i. echter best een veer laten. De landbouw in de Bondsrepubliek is met het huidige mcb de landbouwondernemer. Dit stuk eigen verantwoordelijkheid moet echter wel dragelijk zijn en gelijk verdeeld. Het effi ciënte landbouwbedrijf moet uitgangs punt van ons markt- en prijsbeleid blij ven. Men kan niet de klok tien jaar te rugzetten. Men kan evenmin eigen land bouwers een strafheffing voor efficiency en goed ondernemersschap opleggen. Tot dusverre het zuivelprobleem. Wij moeten er ons voor hoeden alle za ken te dramatiseren en ingeval van goe de oogsten aanstonds te spreken van 'bergen en meren'. Uiteindelijk is het in de landbouw doorgaans gemakkelijker een tijdelijk teveel te 'managen' dan een duidelijk tekort. Wij moeten echter wél duidelijk besef fen dat werkelijke overschotten het aan zien van het landbouwbeleid schaden en de basis ervan ondermijnen. Het is overschrijdend verkeer - zijn indertijd ingesteld om de opgetreden koersver schillen te neutraliseren. Zij vormen als het ware een noodzake lijk kwaad om de gemeenschappelijke markt bij elkaar te houden. Door hun vaak kunstmatig karakter roe pen zij echter tevens grote praktische en politieke problemen op. Als zodanig leggen zij een hypotheek op de besluitvorming binnen het gemeen schappelijk landbouwbeleid. De verwikkelingen rond de inwerking treding van het Europees Monetair Sy steem en de prijsvaststelling voor de campagne 1979/80 zijn er een levend bewijs van. Meer economische en monetaire stabi liteit zijn dan ook essentieel voor het rei len en zeilen van het gemeenschappelijk landbouwbeleid. Het EMS is een hoop vol begin. Voor het eerst in lange tijd begint er enig inzicht te bestaan op een afbouw van de bestaand mcb's. Zowel het pond sterling als de lire zijn sinds de plus de nog uit 1969 daterende BTW- compensatie ruim bedeeld. Om maar een voorbeeld te noemen: De sterke groei van de West-Duitse ex port van zuivelprodukten verklaar ik veeleer uit de 'compensatie' dan uit specialisatie. Handhaving van de huidige situatie be tekent in de komende jaren een rem op de besluitvorming en een druk op de prijzen in RE. Zou het niet beter zijn deze hypotheek af te lossen en de afbouw van het Duitse mcb in één of twee fasen 'af te kopen'? Ik heb slechts enkele hoofdproblemen van het EEG-landbouwbeleid aange stipt. Er zijn uiteraard heel wat meer landbouwperikelen, die echter meer conjunctureel van aard zijn en oplosbaar door accentverschuiving in het beleid. Bij de aanpak van het probleem van het marktevenwicht moeten wij overigens

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1979 | | pagina 15