3\; f <l£
jS^-M
^'"Ssr-;
4**V,3»
36
r A-O
**i*v ?#J
-nr «#h„
>v v£-*^ >\V
uit onze historie
ten zich verkiezen de heren Lammert
Johannes de Jong, Johannes Jans Mon-
kelbaan en Jacob Goukes van der Wal.
Kassier was geen lid
Tot kassier werd gekozen Durks Mous,
zonder beroep. Dat kon op januari 1905
niet doorgaan want Mous was geen lid
en alleen een lid, gekozen uit en door de
leden mocht kassier worden. Daarom
koos Mous eieren voor nog weinig geld
Hij werd gezwind lid en kon op 12 maart
1905 wel tot kassier benoemd worden.
Toen werd ook de boete voor het schen
den van het ambtsgeheim vastgesteld
op vijf gulden; waarschijnlijk werd hier
niet gedacht alleen maar aan loslippig
heid van de kassier. In het eerste dienst
jaar werd ingelegd per saldo ruim
f10 000,-. Waar er maar f125,- werd
uitgeleend zal dat wel een onvoordelig
bankjaar zijn geweest.
Voor ongeldig verzuim van de vergade
ring zou men f 0,25 boete moeten beta
len. Deze boete - al of niet verhoogd of
helemaal verdwenen - komt steeds
weer ter sprake, en dat niet alléén bij
Bakhuizen. Het schuldgevoel, in geld
uitgedrukt, als dat al aanwezig was,
werd soms wel, soms niet in klinkende
munt geneutraliseerd.
Waarschijnlijk verheugd dat nu ook
eens wat meer rente in het laatje zou
komen gaf men in april 1907 een splin
ternieuw lid meteen een voorschot van
f 10 000,-.
Maar zonder statuten en huishoudelijk
reglement vaart geen vereniging, stich
ting of andere instelling wél. Dus nam
men een voorbeeld aan Wijdenes voor
het samenstellen van een huishoudelijk
reglement en zullen statuten, zowel als
huishoudelijk reglement worden ge
drukt en aan ieder lid verstrekt 'om ieder
lid de gelegenheid te geven zich voor
goed met het doel en de strekking der
vereeniging op de hoogte te stellen.'
Nieuwe kassier
Kassier Mous heeft ontslag gevraagd en
dat werd hem in 1910 eervol verleend.
'Hij beweert wegens zijn hoogen leeftijd
en voortdurende ongesteldheid er geen
lust meer voor te gevoelen.'
Vervolgens werd gestemd om een der
leden in zijn plaats te benoemen. Dat
geluk viel L. Deden ten deel. Op diezelf
de vergadering verklaarden enkele le
den er geen genoegen mee te willen ne
men dat - gelijk op vorige algemene
vergadering heeft plaatsgehad - som
mige aanvragers van het lidmaatschap
direct door het bestuur worden ge
weerd, terwijl het volgens hun bewering
wél degelijke personen waren.
Het bestuur echter ging tegen de statu
ten aanleunen die hen het recht gaven
dat te doen. Leden behoefden niet ge
raadpleegd te worden en 'dat het steeds
zooveel mogelijk het belang der Leen
bank tracht te bevorderen.'
Blijkbaar zijn niet alle leden overtuigd
van de democratische instelling van hun
bestuur. Een daarvan wenst, om het ei
gentijds te zeggen, een beetje inspraak
en merkt (in 1911) op 'bij voorkomende
stemmingen wel te willen medewerken
om eventueele candidaten aan de ver
gadering voor te stellen'. Deze welwil
lendheid werd door het bestuur als ken
nisgeving aangenomen en 'wat betreft
de degelijkheid, daar zal het bestuur bij
zonder rekening mee houden aangezien
dit de meerdere bloei der vereeniging
aanmerkelijk ten goede komt'.
Het vergaderingbezoek gaf ook in 1914
nog geen reden tot juichen. Een der le-
Broedkorven voor de wilde eenden
gedurende de broedtijd in de
eendenkooi te Bakkum.
den meende op te moeten merken dat
de leden vaak schitteren door afwezig
heid en stelde voor de boete maar tot
een gulden op te trekken. Dat werd ver
worpen met 17 tegen 8 stemmen.
Waarschijnlijk hadden van die 17 velen
boter op hun hoofd. Een compromis
werd gesloten tegen 0,50 boete en
het zal onderzocht worden of de statu
ten toestaan dat een lid zich door een
gevolmachtigde laat vertegenwoor
digen.
Enkele leden zagen ter vergadering van
1915 geen enkele reden om het kas
sierssalaris te verhogen. Wel stond men
een gratificatie van 25,- toe voor ex
tra drukke werkzaamheden. En dan nog
dat altijd maar weer op zondag verga
deren! Kan dat niet op een andere dag?
Daarover zou eens diep worden nage
dacht nadat de voorzitter bedankt had
voor de flinke opkomst in weerwil van
de slechte weersomstandigheden.
Een andere dag dan de Zondag? Opvat
tingen blijven verschillen uit oogpunt
van gemoedsbezwaren, al of niet slafe-
lijke arbeid en wat dies meer zij.
Wel werd besloten in 1916 om de eer
ste zondag van de maand, welke be
stemd is voor boekencontrole, het kan
toor gesloten te houden tot kwart over
elf, in verband met de geheimhouding
en kreeg de kassier 25,- per jaar
méér.
Voorlopig werd in 1918 ook de woens
dag als zittingsdag aangewezen zodat
de 'bank voor iedereen' open zou zijn op
zondag van 10.30 uur tot 11.30 uur en
op woensdag van 10.00 tot 12.00 uur.
