wob
wob
5 ligt.
er plaats voor metafinanciering; de cen
trale bank en de betrokken bank treden
ieder voor een deel gezamenlijk op als
financiers van de desbetreffende rela
ties. En dan doet het er niet toe of het nu
om een lening, een krediet in rekening
courant, een garantie of een accreditief
in het buitenland gaat. Rente en provisie
worden ook in verhouding tot ieders
deelname onder de 'meta-financiers'
verdeeld, terwijl t.a.v. de dekking door
eventuele zekerheden dezelfde lijn
wordt gevolgd.
Metafinanciering, gezamenlijke verzor
ging door centrale bank en een aange
sloten bank van een cliënt van deze
laatste, is heel duidelijk aanvullend. Al
leen wanneer de bank de financiering te
'machtig' is en wanneer ook een beroep
op de Rabohypotheekbank en/of De
Lage Landen geen uitkomst biedt, zal
het metabedrijf eraan te pas komen. Om
praktische redenen zullen ook alleen de
grotere posten, boven f 1 miljoen, voor
metafinanciering in aanmerking komen.
Naast en desgewenst ook helemaal los
van de financiering, kan het metabedrijf
ook betrekking hebben op andere bank
diensten, b.v. im- en exportzaken, ver
mogensbeheer en andere zaken, die ta
melijk gecompliceerd kunnen liggen.
Eigenlijk is er dan ook 'geen woord
Grieks bij'. Wat we met het metabedrijf
doen, is niet anders dan een gerichte
toepassing van één van de mogelijkhe
den die in onze coöperatieve organisatie
schuilen. Als de één, een plaatselijke
bank, het niet of moeilijk alleen af kan,
staat de ander, de centrale bank, hem
bij. Op die wijze opent het metabedrijf
ons alle mogelijkheden om de wensen
van iedere onderneming, ook de heel
grote, te vervullen. Door dat woordje
'meta' wordt een echt Rabobanktrekje
openbaar.
Het ronde getal van 1000 ligt gemakke
lijk in het gehoor. Je zou het daarom zo
willen houden. Ons 'aftellen' zal echter
wel wat doorgaan; er zitten meer fusies
in de pijplijn, zodat we binnenkort wel
snel in de moeilijke cijfers van negen
honderd en zoveel komen. Zoals bekend
zien we dat als een heel gezonde ont
wikkeling, maar omdat we door een ver
standig fusiebeleid in 25 jaar welover
wogen het aantal van 1302 nu tot 1000
hebben weten terug te brengen, mag
die mijlpaal van 1000 hier wel even ge
noemd worden, al zullen we ook maar
heel kort tegen die paal kunnen aankij
ken.
ALS PLEEGOUDER EN ALS
SPONSOR
We dachten even dat de Rabobank
Voorschoten de primeur had (zie ons
stukje onder Her en Der), maar toen we
het Nieuw Kamper Dagblad van 9 no
vember toegestuurd kregen, begrepen
we dat de Kamper Rabobankmensen
met de eer gaan strijken. Die hebben
namelijk al vorig jaar bij de eerste actie
van de Stichting Foster Parents Plan de
achtjarige Micheline Blanc, wonend er
gens op Haïti, als hun gezamenlijke
pleegdochter geadopteerd. De krant
vertelde er enthousiast over met foto's
van de kleine zwarte 'Rabo-dochter',
haar ouders, drie broertjes en een zusje.
Er is een fijne, drukke briefwisseling ont
staan met Micheline en de familie
Blanc, die bij toerbeurt door de Kamper
Rabobankers wordt onderhouden. Een
ervaring, die de Kampenaren waar
schijnlijk delen met zeer vele 'pleegou
ders', die via FPP een kind hebben ge
adopteerd 'a raison van f45,- per
OP DE DUIZEND
De duizend hebben we dan toch dit jaar
'gehaald'! We hadden dit al zien aanko
men toen we in ons septembernummer
schreven over 'Af naar de duizend'. De
afronding naar een getal van precies
1000 aangesloten banken is op de dag
nauwkeurig te bepalen: op 1 december
verminderde het aantal banken met
twee, omdat toen fusies tot stand kwa
men tussen de banken Vlaardingen en
Schiedam en tussen de banken Zoeter-
meer en Zoetermeer-Benthuizen. Dat is
een gang van zaken - twee banken min
der op dezelfde dag - die ook maakt,
dat we deze duizendste bank niet exact
kunnen aanwijzen, maar het is wel een
mooie aanleiding om die twee gefusio
neerde banken hartelijk geluk te wen-
sen, nu een nieuwe loopbaan voor hen
maand'. Dat laatste klinkt wel wat hard,
maar een goed idee als van FPP kan nu
eenmaal niet zonder geld verwezenlijkt
worden.
Daarom zijn wij als Rabobankorganisa-
tie net als vorig jaar ook bij de tweede
actie van FPP rond 2 november als
sponsor opgetreden. Wij weten het,
sponsoring door grote bedrijven kan
heel wat vragen oproepen. Ligt het mo
tief uitsluitend in het eigen belang, in de
aandacht die pers en TV aan je schen
ken, in de sportieve of kunstzinnige of
menslievende naam, die je met zo'n
sponsorbedrag 'koopt'? Of gaat het de
sponsor alleen maar om die mooie
sport, om de artistieke vreugde of om
de hulp aan de naaste? Uit eigen erva
ring weten wij dat zulke óf/óf vragen
zelden aan de werkelijke situatie recht
doen en het beeld van de sponsor
meestal vertekenen.
Wij komen er rustig voor uit, dat ook wij
natuurlijk bij een sponsoring-aanvraag
ook de eventuele aantrekkelijke kanten
voor onszelf overwegen, bijvoorbeeld
publiciteit, relatieversterking enz. Maar
tegelijk is er alle ruimte om ons te laten
aanspreken voor het doel, waarvoor de
steun wordt gevraagd. En hoe vaak zal
dat doel niet gevoelsmatig zijn voor het
besluit om te sponsoren!
Kampen en Voorschoten (wie weet wel
ke van onze banken nog meer?) laten
door hun eigen initiatieven zien, dat de
pleegouderactie van FPP heel goed aan
sluit bij datgene wat wij als coöpera
tieve banken voorstaan. Zakelijke over
wegingen mogen dan bij sponsoring
niet gemist kunnen worden, voorbeeld
van FPP toont hoe nauw je je bij de ge
steunde actie betrokken kunt voelen.
Ruim een week na de actie waren er al
bijna 7000 aanmeldingen van nieuwe
pleegouders. We hopen dat die aanmel-
dingenstroom nog wat doorloopt, want
het is lang niet genoeg: er leven nog
veel en veel meer Michelines in de we
reld Dat er thans in ons land mee door
onze sponsorsteun zo'n 33 000 pleeg
kinderen zijn 'geplaatst' geeft je echter
een bijzondere voldoening.
P.S.
Nog juist kunnen we berichten dat ook
het personeel van de Rabobank Houten,
net ais dat van Kampen, at een jaar lang
een pleegdochter heeft: Elena, 10 jaar,
wonend op de Filippijnen.
