bedraagt 50 en werd eind 1977 goed gekeurd. Daarna kon met het project een aanvang worden gemaakt. Dit heeft tot het idee van een pijpleiding geleid. Aangezien de kosten hiervan rechtstreeks op de kostprijs van de Amelander veehouders zouden drukken, werd een subsidie aangevraagd bij het ministerie van Landbouw. Deze subsidie Op deze wijze is 'De Takomst' erin ge slaagd een economisch verantwoorde basis te vinden voor het melkvervoer De afzet wordt verzorgd door de 'Frico' in Leeuwarden, waarvan 'De Takomst' samen met een vijftal andere coöpera ties in Friesland deelgenoot is. De 'Frico' verhandelt verder melkpoeder en exploi teert een consumptiemelkfabriek en een centrale botermakerij in Warga, een vijf tal kilometers ten zuidoosten van Leeuwarden. Vijfentwintig miljoen kilo- Zo loopt hij verwerking en de afzet van produkten, is de Friese coöperatieve zuivelindustrie erin geslaagd in deze zeer 'melkdichte' provincie aan de top te blijven wat de uitbetalingscapaciteit betreft. Ameland ging mee in ontwikkeling In 1976 moesten de Amelander veehou ders een besluit nemen over het voort- Zo werd hij gelegd smalle geulen kunnen bij langdurige af landige wind te ondiep worden voor de scheepvaart; de stormen in herfst en voorjaar leveren eveneens gevaar op voor de scheepvaart en ijsgang in de winter heeft het eiland in het verleden meermalen gedurende enkele dagen ontoegankelijk gemaakt. Voor een niet- houdbare grondstof als melk betekent dit een groot financieel risico. Vandaar dat het bestuur van 'De Takomst' heeft gezocht naar andere oplossingen. AMELANDER VEEHOUDER ENTHOUSIAST Gevraagd naar zijn me ning over de pijpleiding vertelde de heer J. H. Nagtegaal, veehouder aan de Zuidergrieweg te Ballum, het volgende: Voor ons betekent de melkleiding een vaste ba sis om met vertrouwen verder te gaan in de vee houderij. Na een dalende meikproduktie sinds de droge zomer in 1976 ge tuigt de stijging van 10 in dit jaar van een weer toenemende animo. Zon der de melkleiding zou de veehouderij op Ameland binnen acht jaar verdwe nen zijn. En juist de vee houderij is naast de re creatie een belangrijk on derdeel van het inkomen op het eiland: 20 om precies te zijn. Het gezin Nagtegaal telt zes kinderen. De oudste zoon bezoekt de middel bare landbouwschool te Leeuwarden en zal zijn vader naar alle waar schijnlijkheid opvolgen. Negen jaar geleden bouwde de heer Nagte gaal als eerste op het eiland een ligboxenstal. Kortgeleden onderging deze stal een uitbreiding tot ongeveer 100 koeien. Ook verder durft de heer Nagtegaal weer moderni seringen in zijn bedrijf door te voeren. De hoge waarde, die momenteel ook op Ameland aan het weiland wordt toege kend, én de verhoging van de melkprijs met maar liefst tien cent per liter in één jaar geeft hem vertrouwen in de toe komst. 'De verzendkosten van 2,75 cent per liter melk zijn nu voor ons aan vaardbaar, ai is het mijns inziens mogelijk de nieu we installatie over een groter aantal jaren af te schrijven, dan de gestel de termijn van 20 jaar. Natuurlijk vind ik het ook jammer, dat er door het verdwijnen van de zuivel fabriek in 1976 werkgele genheid op het eiland verloren is gegaan, maar de keiharde economie dwingt ons naar grotere eenheden. En op deze manier durven we de toe komst weer aan. gram boter vindt jaarlijks vanuit Warga zijn weg over de hele wereld I Bijna 20 van de aangevoerde melk le vert 'De Takomst' door aan de Coöpera tieve Condensfabriek 'Friesland' (CCF), een gezamenlijke onderneming van alle Friese zuivelcoöperaties. De merken van de verscheidene CCF-produkten genie ten een wereldfaam, zoals het merk 'Friesche Vlag' in eigen land grote be kendheid verwierf. Door een steeds voortgaande schaal vergroting, gepaard gaande met moder niseringen in de melkaanvoer, de melk- bestaan van hun fabriek op het eiland. De prijs die zij voor hun melk ontvingen lag toen zes cent beneden de Friese melkprijs op de vaste wal. Zij zochten en vonden aansluiting bij de grootste pri maire coöperatie 'De Takomst'. De melk van het eiland ging naar Marrum, naar Dronrijp of rechtstreeks naar de CCF, maar de vervoerskosten, die de vroege re leden van 'Ameland' zelf moesten be talen, bleven toch nog boven de aan- voerskosten op de vaste wal. Daarbij kwam nog het risico van het geïsoleerd raken, dat wat Ameland be treft volstrekt niet denkbeeldig is. De van Ameland. Door de vergaande auto matisering konden de loonkosten mini maal blijven. Op het verzendstation bij Nes werkt één man; het ontvangstation bij Holwerd vraagt slechts enkele man uren; het onderhoud aan de nieuwe in stallatie is minimaal.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1978 | | pagina 27