vartww
Uf///
ff// 7
de achtereenvolgens derde periode van tien jaren. Vol
gend jaar vindt de zogenaamde Plattelandsconferentie
plaats waaraan alle leden van de FAO deelnemen. Er is
dus ruimschoots gelegenheid voor minister De Koning
het belang van de agrarische ontwikkeling in de minder
goed bedeelde landen op wereldschaal uit te dragen.
Aan dit laatste programma werkt het Nederlands agra
risch bedrijfsleven mee, zoals tot uiting kwam in de
reeds genoemde bijeenkomst. Voedselhulp is nodig om
de kloof tussen eigen mogelijkheden en behoeften van
de ontwikkelingslanden zoveel mogelijk te overbrug
gen. Dit is een tijdelijke zaak, want uiteindelijk zal men
in de ontwikkelingslanden voor zichzelf moeten zorgen,
hetzij door produktie hetzij door aankoop. Van deze
grondregel is ook de voorzitter van het Produktschap
voor Zuivel zich bewust, wanneer hij meer aandacht
vraagt voor voedselhulp in de vorm van zuivelproduk-
ten. Via het Wereldvoedselprogramma zou de Europe
se Gemeenschap zonder moeilijkheden tweemaal zo
veel kunnen afzetten. Met het probleem van de zuivel-
overschotten in huis, zou dat de Europese Gemeen
schap goed moeten uitkomen.
In het rapport over de zuivelsituatie dat de Europese
Commissie in oktober publiceerde, wordt over voedsel
hulp zeer terughoudend gedaan. Gesteld wordt dat de
ontvangende landen over een onvoldoende infrastruc
tuur beschikken om meer hulp in de vorm van zuivel-
produkten op te nemen. De vraag is echter of de Euro
pese Commissie de problemen van ontwikkelingslan
den niet verward met die van de Gemeenschap zelve.
Een belangrijke voorwaarde voor voedselhulp is im
mers dat de hulp over een reeks van jaren wordt gege
ven, zodat het ontvangende land zich daarop kan in
stellen, waarbij dan weer waarborgen gegeven moeten
worden om de opbouw van een eigen produktie niet te
verstoren. Het probleem in de EG is nu dat men deze
garantie over een reeks van jaren niet geeft, omdat de
kosten ervan hoog kunnen worden en omdat men zul
ke zaken liever nationaal dan gezamenlijk aanpakt. Mi
nister De Koning heeft deze weinig constructieve hou
ding van zijn collega's in de Gemeenschap bekritiseerd
tijdens een van de eerste bijeenkomsten van de Raad
van Ministers voor ontwikkelingssamenwerking welke
hij meemaakte. Hij zal al zijn, ruim voorhanden, Euro
pese gezindheid nodig hebben om daarin een ombui
ging tot stand te brengen.
Er staat nog veel op de rol. Er moet worden gewerkt
aan een Derde Ontwikkelingsdecade, dat wil zeggen
de uitgangspunten voor beleid op wereldschaal voor
Het is de schuld van John Travolta, dat u mij thans met
een stijve heup door het gebouw ziet scharrelen.
Wie niet weet wie John is, leest geen kranten, luistert
niet naar de radio, kijkt nooit naar de televisie en heeft
geen opgroeiende kinderen. Sla dan dit stukje over en
werp u op de rubriek van de geld- en kapitaalmarkt. Die
is vandaag de dag ook een spannend feuilleton gelijk.
Een korte samenvatting van het voorafgaande.
Het was zo'n dag, waarop je wel hard zou willen werken
aan je achterstand, maar dat wordt je onmogelijk ge
maakt door de vuistdikke circulaires die nog veelvul-
diger op je tafel dwarrelen dan de herfstblaadjes buiten
op het plein.
Toch zag ik nog kans om een echte klant te helpen. Aan
gestoken door de kleurenreprodukties in zijn vakblad,
heeft de bakker besloten tot een verregaande renovatie
van zijn winkelpand. Nu moet ik zeggen dat hij uitste
kend brood bakt en dat zijn gebak terecht faam geniet,
maar het interieur van zijn winkel stamt nog min of meer
uit de crisistijd.
Hij heeft me vol vuur zijn plannen geschetst en als de
kredietadviseur het er ook mee eens is, staat er over en
kele maanden een mooi pandje in de Achterstraat met
het uiterlijk van een Anton-Pieck-plaatje.
Ik zat met hem in de spreekkamer, waarvan sommigen
onder ons denken dat hij met het stijgen van het balans
totaal ooit nog eens zal uitgroeien tot een echte direc
tiekamer.
Zoals te doen gebruikelijk werd bij mijn terugkeer in het
kantoor achter de balie het miniradiootje weer terugge
draaid tot de juiste geluidsproporties. Dat wordt altijd
lekker hard gezet als ik me een tijdje moet terugtrekken
in dat kamertje der zuchten.
Toch bleef de muziek hard genoeg om er John in te
herkennen. Die muziek maakt iets in me wakker, dat on
geveer een zilveren jubileum terugligt. Rock and roll,
Marton Brando, James Dean, witte sokken, vetkuiven,
kortom het grote leven uit de tijd dat ik nog niet wakker
lag van beleids- en marketingplanning.
Op de terugweg van de buitendeur, waar ik zojuist de
bakker doorheen had gesluist, maakte ik dan ook een
paar ferme danspassen. Dit tot grote vreugde van de da
mes achter de balie en de twee jongetjes ervoor, die ver
kleed als Amerikaanse honkbalspelers hun spaargelden
deponeerden.
Het bleken echter geen baseballers, maar berijders van
zo'n plank op wielen. Hun vehikel hadden ze keurig ge
parkeerd naast de deur. Nu zijn die dingen erg laag en
mijn blikken bewogen zich hoog boven het zojuist ge
noemde publiek. Mijn danspas vervolgend stapte ik dan
ook prompt op de rand van een van die enorme rol
schaatsen. Met een zeer fraaie mimiek ging ik onderuit,
hetgeen me een daverend applaus en een snerpende
pijn in mijn been opleverde.
Het is niet blijvend heeft de dokter gezegd, hoewel de
plek steeds donkerder lijkt te worden.
Verder denk ik er over om toch maar zo'n installatie voor
achtergrondmuziek aan te schaffen. Het radiootje wordt
voorgoed verbannen en ik zal me persoonlijk belasten
met het uitzoeken van het repertoire, het orkest van
Mantovani bijvoorbeeld of hooguit VictorSylvester.
CasSier
