2
m
dr. W. F. Duisenberg een korte toe
spraak. Het was zijn eerste optreden in
het openbaar in zijn nieuwe functie bij
onze Rabobankorganisatie.
Hij maakte van de gelegenheid gebruik
om aan de hand van het beeld van de
ontwikkeling van de plaatselijke banken
in de afgelopen decennia, de noodzaak
aan te tonen van een voortdurende aan
passing van de organisatie aan de ver
anderende omstandigheden. De schaal
vergroting en -verbreding, die daarvan
weer het gevolg zijn, vragen voortdu
rend om een bezinning op het wezens
kenmerk van de Rabobankorganisatie:
de betrokkenheid van de mensen zelf,
de verantwoordelijkheid van allen tot
zijn recht te laten komen.
'Onvermijdelijk is het zo, dat de schaal-
verbreding en -verdieping van onze
organisatie het gevaar met zich bren
gen, dat de afstand tussen leden en
plaatselijke bank en tussen plaatselijke
banken en centrale bank vergroot
wordt, althans lijkt te worden, hetgeen
op zijn beurt het gevaar in zich bergt
van een doorsnijden van banden waarin
juist de kracht van de Rabobankorgani
satie is gelegen. En hierop zal dan ook
voortdurend een passend antwoord
moeten worden gevonden.
In de afgelopen jaren is bij vele plaatse
lijke banken het gevoel ontstaan dat de
afstand tot de centrale bank te groot
dreigt te worden. Men wist niet meer
waar men terecht kon, wanneer en
waarvoor. En vanuit de organisatie is
dan ook de aandrang gekomen om die
afstand tussen de centrale bank en de
plaatselijke banken te verkleinen, ope
ner en doorzichtiger te maken.'
Het antwoord daarop, aldus de spreker,
werd reeds gegeven door de nota over
de regionalisatie, die thans ter discussie
ligt. Na in het kort de inhoud ervan te
hebben geschetst, zei hij: 'Ongetwijfeld
zal deze regionalisatienota in onze orga
nisatie de nodige discussie losmaken en
wellicht ook de nodige emotie oproe
pen. Misschien zelfs hier en daar weer
stand oproepen. Maar waar dit gebeurt
is het goed om er even bij stil te staan
waar we mee bezig zijn:
We zijn bezig te pogen het meest we
zenlijke in onze organisatie - waar men
hier in Werkendam in 1903 ook mee be
gonnen is - te bewaren en vooral te
doen leven: in open communicatie sa
men verantwoordelijk te zijn voor elkaar
en daardoor samen sterk te zijn. Moder
ne tijden en ingewikkelde structuren
vergen helaas een gecompliceerder ant
woord dan 75 jaar geleden het geval
was, maar in de kern ligt het toch niet
anders nu dan toen.
Ik heb de hoop en het vertrouwen dat
onze grote en ingewikkelde Rabobank
organisatie op de ingewikkelde proble
men van de organisatie als zodanig én
van de wereld waarin wij leven, een
