ii
algemene
vergadering
Ruimte uit de collectieve
sector of uit looninkomens?
Rede van minister
mr. F. H. J. J. Andriessen
voor onze
Algemene Vergadering
is aanvaard, na te streven en zulks op
grond van een scala van min of meer fi
losofische langere termijnoverwegingen
ten aanzien van de maatschappelijke
ontwikkeling, met name ook in interna
tionaal verband.
Hij heeft echter achterwege gelaten om
die ideeën om te zetten in concrete be
leidsaanbevelingen voor de op korte ter
mijn te nemen beleidsbeslissingen.
Economische groei is natuurlijk geen
doel op zichzelf, doch slechts een mid
del om welvaart en welzijn, zowel natio
naal als internationaal - hulp aan arme
landen moet ook worden verdiend - te
bevorderen. We zullen daarom bij het
groeibeleid selectief te werk moeten
gaan om negatieve effecten voor het
milieu en onverantwoordelijk gebruik
van schaarse grondstoffen zoveel mo
gelijk te voorkomen. Maar dat neemt
niet weg, dat we, zolang er nog grote
tekorten aan welvaart kunnen worden
geconstateerd, niet van economische
groei kunnen afzien. Het is eenvoudig
zo, dat economische groei nodig is voor
de voorziening in de behoefte aan mate
riële goederen bij grote groepen van de
bevolking, maar ook voor verdere - zij
het gematigde - groei bij de collectieve
voorzieningen. Overigens niet alleen na
tionaal, maar evenzeer internationaal -
en dan denk ik met name aan de derde
wereld - is er een grote behoefte aan
een behoorlijke economische groei in de
industriële wereld. Want naarmate de
industriële wereld harder groeit zullen
de uitvoermogelijkheden van de ontwik
kelingslanden verbeteren en daarmede
het zeer gewenste groeiproces in deze
landen.
Een tweede kanttekening betreft de the
orie die inhoudt dat niet bij de collectie
ve sector de groei moet worden beperkt
om ruimte te maken voor investeringen
maar dat, integendeel, bij de looninko
mens ruimte moet worden gemaakt
voor vervulling van al die nog onbevre
digde behoeften die wel worden gesig
naleerd bij bijvoorbeeld de stadsver
nieuwing, de bejaardenzorg, het onder
wijs e.d. Een zienswijze die wel wordt
aangeduid met: 'socialisering van de
vraag' en die dan wordt gesteld tegen
over wat wel geringschattend wordt
aangeduid als de behoefte aan steeds
nuttelozer huishoudelijke apparatuur.
