stichting steun
door
rabobanken
Hoewel het niet uitgesloten behoeft te
worden geacht dat zoiets ook elders
toepassing kan vinden, is het normaal
gesproken geen taak van de Stichting
medeverantwoordelijkheid te nemen
voor de uitvoering van projecten.
Deuren die open gaan
Bijdragen voor verbetering van de be
staansmogelijkheden van groepen in
Nederland kwamen in 1977 in totaal op
rond f313 000. Daaronder ook begre
pen enkele posten voor binnenlandse
activiteiten ten behoeve van ontwikke
lingslanden. Dat betreft TOOL en Agro-
misa, beiden organisaties van studenten
die zich toeleggen op technische ad-
viesgeving voor de praktijk van het ont
wikkelingswerk.
Deuren die open gaan, is boven deze
perikoop geschreven. Voor gehandicap
ten, voor bejaarden, voor kinderen.
ontplooiingskansen hebben ook gren
zen.
Het bestuur van de Stichting schenkt
thans aandacht aan de criteria die wor
den gebruikt bij de toekenning van de
binnenlandse aanvragen. Dat is een
goede zaak. Zij moeten niet te eng zijn;
zij mogen ook niet te ruim worden op
gevat.
Als criteria gelden nu:
- sociaal karakter van het project tot
uitdrukking komende in moeilijk maat-
Per 31 december 1977 beschikte de
Stichting nog over een saldo van bijna
f 1,2 miljoen. Er is dus in elk geval ruim
te om iets te doen. Maar de voeding van
de kant van de plaatselijke Rabobanken
moet het mogelijk maken in het werk
continuïteit te brengen. Wij zijn ervan
overtuigd dat straks bij de vaststelling
van de resultatenrekeningen van de
banken het bewijs daarvoor wordt gele
verd. Het advies luidt: 1 van de netto-
1 winst na belastingen.
pionier in Afrika op het terrein van de
ontwikkeling van kredietcoöperaties.
Ook in andere delen van de wereld ko
men ontwikkelingen op gang met steun
van de Stichting. Ik noem het werk on
der kleine boeren - Usaha Bersama
Movement - in Indonesië. De Rural
Bank of Talacogon op Mindanao in de
Philippijnen waar ICCO (Interkerkelijke
Coördinatie Commissie Ontwikkelings
projecten) nauw bij betrokken is. Ook in
Uruguay worden met steun van de
Stichting kredietcoöperaties op de been
gehouden onder zeer moeilijke econo
mische omstandigheden.
Bij deze verscheidenheid aan projecten
rijst wel de vraag of een concentratie op
één of enkele landen en/of organisaties
niet gewenst is. Versnipperen wij niet te
veel onze krachten?
Het lijkt mij toe dat er best een zekere
middenweg kan worden bewandeld.
Een strakke concentratie op één of en
kele projecten schept een afhankelijk
heidsrelatie die voor beide partijen be
zwaarlijk kan zijn. Daar staat tegenover
dat een sterke spreiding mogelijk weinig
of geen zoden bij de ontvangers aan de
dijk zet zodat het werk ineffectief wordt.
In de praktijk zullen beide kanten steeds
waarschuwingssignalen moeten zijn. De
beoordeling van elke aanvraag moet
mede worden getoetst op het bindings
aspect en op het effectiviteitsaspect.
Het is denkbaar dat in bijzondere situa
ties bewust voor binding wordt geko
zen. Dat is bijvoorbeeld het geval ge
weest met de oprichting van de Land-
bouwbank Suriname. Er was toen spra
ke van een managementovereenkomst.
Soms eenvoudig door het betalen van
aangepast speelgoed of het kunnen
aanbrengen van een rolstoellift. Soms
ook radicaal als het gaat om het draai
ende houden van een boerderij die door
gehandicapten wordt gehouden. Het
zijn geen permanente ondersteuningen.
Er moet geen afhankelijkheidsrelatie
ontstaan tussen gever en ontvanger. De
koers die de Stichting met betrekking
tot de binnenlandse projecten vaart, is
gericht op bevordering van zelfwerk
zaamheid en maatschappelijke ont
plooiingen. De zelfwerkzaamheid be
hoeft niet het peil van 100% te berei
ken; elke schrede voorwaarts op dat ter
rein telt mee. En de maatschappelijke
schappelijk functioneren van de groep;
- exploitatiekosten moeten in de toe
komst kunnen worden gedekt;
een groep van personen moet baat
kunnen vinden bij de realisering van het
project;
- het project moet meer dan plaatse
lijke betekenis hebben;
- geen twijfel mag bestaan omtrent
goed beheer van middelen.
Of in de toekomst een verruiming aan
de criteria zal worden gegeven, moet
worden afgewacht.
Wat staat de Stichting in 1978
te wachten?
Een groot aantal aanvragen is in behan
deling, zowel uit het buitenland als uit
het binnenland. Met de aanvragen is -
bij toekenning - een bedrag gemoeid
dat dicht bij f 1 miljoen komt. En dat en
kel over de maanden januari/februari
1978.
Op de boerderij voor
geestelijk gehandicapten
te Gouda heeft ieder zijn
eigen taak: de een zaait
spinazie, de ander
verzorgt het vee.
