r?'
Utrecht of Eindhoven
De bank, die werd opgericht in 1906,
sloot zich aan bij de Centrale Bank te
Eindhoven na aanvankelijk bij de Cen
trale Bank te Utrecht aangesloten te zijn
geweest (alweer de bekende beginsel
kwestie!). Uit de beginjaren zag Terug-
blikker geen notulen van de algemene
vergaderingen. Bestuursvergaderingen
geven meestal niet een bijzonder leven
dig beeld; misschien is er toch wel iets
wetenswaardigs uit te putten zoals 'De
kwitantie, verzonden door de admini
stratie der Stichtse Post, behelzende
Aankondiging tot oprichting der Leen
bank in genoemd blad, zal worden op
gezonden aan Notaris Bosch te Utrecht
daar het Bestuur vermeent, dit bij de
Oprichtingsacte is ingesloten', blijkbaar
gedachtig aan het feit dat vele kleintjes
grote maken. Notaris Bosch was een
van de bestuurders van de Centrale
Bank, die zijn kantoor beschikbaar stel
de aan de Administrateur dier Centrale.
Hij behartigde blijkbaar ook notariële
werkzaamheden voor de aangeslote
nen.
Er moesten inlichtingen worden ge
vraagd met betrekking tot de Rege
ringssubsidie die de Boerenleenbanken
in hun oprichtingsperiode konden krij
gen. (Iets ter hoogte van f 175,-) en het
door de Centrale Bank bepaalde krediet
plafond moest reeds spoedig worden
verhoogd tot f20 000,- na het monde
ling verstrekken van enkele zeer ver
trouwelijke gegevens.
In 1908 heeft de bank te Oudewater de
'buurtschap Blokland' van het werkge
bied afgescheiden, dus werd door beide
banken een nieuwe werkgrens vastge
steld overeenkomstig de Parochiale
scheiding, en de Centrale Bank te
Utrecht zat ook niet stil, want in 1909
verscheen een circulaire betreffende het
beheer en de verplichtingen der lokale
besturen.
Van meer invloed was het verslag van
een der afgevaardigden naar de Alge
mene Vergadering van de Centrale Bank
op 24 april 1909. Spreker had de indruk
gekregen dat men daar alleen het stof
felijk winstbejag nastreeft en het te be
treuren is dat van zo'n instelling alle
Christelijke beginselen zijn geweerd.
Om ervan te getuigen dat zulks in de
toekomst slechte vruchten moet afwer
pen kan afgevaardigde meedelen dat
hem op die vergadering werd verteld
dat er bestuurders zijn van banken die
'al een salaris genieten onder een of an
dere benaming
Hierop werd door het Bestuur in begin
sel besloten een voorstel te maken voor
de eerstvolgende algemene ledenverga
dering over het al of niet overgaan naar
de Centrale Bank te Eindhoven. Mont-
foort was opvallend beginselvast, wis
selde van 'Centrale' maar wilde nog ver
der gaan, waarom Rector Monseigneur
Van der Marck, geestelijk adviseur van
de Eindhovense Centrale, er in 1911 op
De toegangspoort tot de
voorburcht van wat eens
kasteel Mons Fortis was.
aandrong, het besluit door de bank ge
nomen, om voor te stellen de Centrale
Bank uitdrukkelijk 'Katholiek' te gaan
noemen, maar in te trekken.
Hier speelde waarschijnlijk ook mee dat
een communiqué was uitgevaardigd dat
aandrong op concentratie van alle
Rooms-Katholieke acties, maar nog
maals, statutair waren beide Centrale
Banken neutraal.
Toen in 1918 pastoor Forsterman als
geestelijk adviseur in functie trad,
trachtte hij de bankactiviteiten uit te
breiden door bijvoorbeeld aan het pu
bliek de gelegenheid te geven tot koop
of verkoop van effecten, verzilveren van
coupons etc. Het bestuur vreesde dat
daartegen door de Centrale Bank wel
bezwaren zouden worden ingebracht
'maar zal dat wel vragen te zijner tijd
aan de Weledele Heer Dr. Decker,
Hoofdinspecteur van de Centrale Bank'
(de latere minister).
Maar ook de Centrale Bank voelde goed
aan dat de nieuwe tijden een nieuwe
aanpak vroegen. Blijkbaar werd een cur
sus georganiseerd voor bestuurders en
wel te Amsterdam. Het tijdstip was
nogal ongelukkig gekozen, want geen
van de bestuurders kon in het voorjaar
van 1924 dagen vrijmaken daarvoor.
Watersnood
In 1926 werd de omgeving weer eens
getroffen door een zware watersnood
(wij bevinden ons immers vlak bij de
Lek?). Vooreerst steunde de bank de
slachtoffers met een gift van f100,-.
Teneinde de steunacties niet te versnip
peren besloot men heel juist om 'voor
verdere steun af te wachten wat de
Centrale Bank zal voorstellen'. Zonder
twijfel heeft de bank de slachtoffers niet
in de steek gelaten.
Uit de notulen, die hier en daar hiaten
vertonen, blijkt een gestadige groei van
onze Montfoortse bank, die uit haar
winst ook andere instellingen en vereni
gingen liet meedelen. Het coöperatief
saamhorigheidsgevoel sprak weer eens
duidelijk toen in 1940 door de Centrale
Banken te Eindhoven en Utrecht, te za
nten met andere instellingen het Alge
meen Plattelands Molestverzekerings
Fonds werd opgericht dat kon dienen
als aanvulling op een rijksregeling tot
schadevergoeding voor schade die ont
staan was tengevolge van oorlogsom
standigheden.
Gelukkig viel het veertigjarig bestaan
van de bank na de oorlogsjaren en wel
in 1947. Na het officiële gedeelte, waar
onder een plechtige Mis van dankbaar
heid, werd gezamenlijk ontbeten in een
zaal, versierd door twintig meisjes die
voor alles netjes zorg hadden gedragen
'hetgeen in dezen tijd werkelijk geen ge
makkelijke taak is en waarvoor het ook
allen lof toekomt'.
Er waren warme redevoeringen, koffie,
gebak, sigaren, bonbons en 'glazen op
tafel met iets er in', maar ook werden
feestgaven geschonken tot een totaal
bedrag van bijna f1000,-. 's Avonds
werd het feest voortgezet. De redevoe
ringen zal men wel over zich heen heb
ben laten gaan evenals de droge cijfers.
Hoffelijk werd dat alles met applaus
ontvangen. Dat wel! Als reactie werd de
