L. /flf//jf'f/f W// ff// /ff/M/f7 jes aan elkaar kan knopen. Geconstateerd wordt dat de toeleverende of afnemende industrie, die door zijn om vang toegang heeft op de kapitaalmarkt, vaak verder kan gaan met het verlenen van krediet dan de bank. Deze industrie kan namelijk met zijn apparaat van ver tegenwoordigers en voorlichters een doorlopende con trole op de intensieve veehouderijbedrijven uitoefenen. Bij dit laatste moet de vraag worden gesteld wat er van de zelfstandigheid van de agrarische producent voor het betrokken deel van zijn produktie overblijft: ten slotte moet ook een werknemer toestaan dat hem allerlei aanwijzingen worden gegeven omdat hem werktuigen en machines ter beschikking worden ge steld waarmede hij zijn werk verricht. Bij zogeheten looncontracten is duidelijk dat er geen sprake meer is van zelfstandigheid, maar er zijn nu eenmaal veel nuances. Het verliezen van zelfstandigheid behoeft ui teraard niet te worden veroordeeld wanneer de betrok kene zich er ten volle van bewust is en wanneer hij niet alleen opgescheept wordt met de kwade risico's van de afzet van de produkten. Verder is er de vraag of het beschikbaar stellen van krediet door de toeleverende of afnemende industrie, de produktie stimuleert. In de nota wordt vastgesteld, dat dit voor de varkenshouderij inderdaad het geval is; voor de pluimveehouderij geldt dit niet of in veel min dere mate. Een belangrijk aspect bij het afsluiten van contracten is dat de veehouder weet wat hij doet. Zowel in de nota van het Ministerie van Landbouw als in de nota's wel ke in het bestuur van het Landbouwschap over dit on derwerp zijn behandeld, is geen sprake van regelrechte misstanden. Er is echter wel veel ongefundeerd goed vertrouwen van de kant van de agrarische producenten bij deze 'actieve coördinatie'. Voorlichting is daarvoor een eerste remedie. De afgelopen jaren zijn er door de drie Centrale Landbouworganisaties zg. regionale com missies ingesteld die bij deze voorlichting een centrale rol spelen. De tweede remedie is het opstellen van al gemene contractvoorwaarden die in de afzonderlijke contracten de kleine lettertjes vervangen en zo onaan gename verrassingen voor een goed deel kunnen voor komen. Voor de verschillende richtingen in de intensie ve veehouderij zijn deze algemene voorwaarden er; zij zijn uiteraard geen garantie dat de ontvangen prijzen bevredigend zijn want die moeten door de marktpartij en worden ingevuld. Wettelijke regeling Ten slotte is er de mogelijkheid van een wettelijke re geling. Deze zal er voorlopig niet komen. De minister voelt er niet voor want hij wil eerst zien wat het be drijfsleven zelf aan regels ontwerpt; hoogstens zou ge dacht kunnen worden aan een algemeen verbindend verklaren van deze regels. Ook het bedrijfsleven zelf bepleit geen wettelijke regeling, hoewel de mogelijk heid 'voorshands' niet uitgesloten moet worden, zoals in het bestuur van het Landbouwschap werd gesteld door de voorzitter van de contractencommissie J. van Noord. Deze stok achter de deur kan namelijk wellicht een dienst bewijzen bij de totstandkoming en aanpas sing van algemene voorwaarden indien sommige in dustrieën daarvan niet direct het nut inzien. Dat het hier om een belangrijke zaak gaat voor de in tensieve veehouderij moge ten slotte blijken uit de cij fers: de produktie op contract is voor consumptie-eie ren 30 voor slachtvarkens ruim 40 voor vleeskal veren ruim 60 en voor slachtkuikens ruim 95 van de produktie. Verfcapsules, zo las ik, worden in een bepaald land ge bruikt om geldcassettes in kluizen te beveiligen. Ge bruikt iemand geweid bi] het openen dan zeggen de capsules pang en komt de verf op het geld terecht. Een soort bancaire instant art, waar ik toch wel wat moeite mee heb. Ik weet niet hoe anderen erover denken, maar ik kijk met plezier naar die mooie bundels kraak frisse biljetten van Johan en zijn zonen. Bovendien, wat betekent een verfvlek nu helemaal? Als Van der Slaa hier binnenkomt om geld te storten, heeft hij dat goudeerlijk verdiend en werd hij voor het karwei contant betaald. Het wordt met van die verfvin- gers zorgvuldig uitgeteld en de kas geurt nog uren naar terpetijn. En aan een verfvlek zou ik moeten zien dat het geen zuivere koffie is? Trouwens, misschien heeft iemand er wel koffie overheen gemorst, of thee. U weet toch alle maal wat voor vreemde kleuren, geuren en scheuren men over de toonbank krijgt. Al die nietjes, spelden al of niet veilig, paperclips, plakband bruin of doorzichtig, postzegelgomstrookjes en pleisters, waarmee versle ten biljetten worden gerepareerd. En wat niet al staat er geschreven aan geheimzinnige nummers, bood schappenlijstjes en tekeningen met vulpennen en hal tepunten, met viltstiften, wenkbrauwpotloden en lip penstiften op biljetten van welke waarde dan ook? Ik bedoel maar, we hebben het al moeilijk genoeg. En als we zelf met zo'n systeem zouden beginnen is het hek van de dam. Ik denk bijvoorbeeld aan onze Jo- landa. Ze is nog zo kersvers van de MA VO, dat ze een vraag alleen maar goed beantwoordt, als je haar stelt in multiple choice. Behalve Hef en leergierig is ze in de groei en derhalve wat los in de gewrichten. Die laat na tuurlijk prompt zo'n geladen cassette uit haar handjes vallen. Booiingg verf over het geld. Liters peut ha len bij de drogist en maar knoeien om het schoon te krijgen. Daarna te drogen hangen op het grasveld ach ter de bank. Of in het ergste geval kun je die aardige mensen van de Waardekelders aan het Frederiksplein ermee opzadelen. Die vinden met ultraviolette stralen of zoiets wel uit of het tientjes waren of duizendjes. Nee, bij mij geen verfcapsules. Laten we het liever er gens anders zoeken. Ik herinner me van vroeger dat winkeltje in 'Schertsartikelen en Humoristische Voor drachten'. Je kon er ijswater kopen en levensechte hondedrolletjes, en suikerklontjes met een gummi grie zel spin erin. Jeukpoeder had je ook voor maar een paar centen. Dus jeukpoeder moet het worden in die cas settes van ons. Komt er straks iemand bij u aan de balie, die al krabbe lend en schurend vele fraaie biljetten uittelt, dan weet u dat er onraad is. Als ie tenminste niet allergisch is voor geld. Maar dat schijnt in onze maatschappij zeer, zeer weinig voor te komen, dus ook niet in het komen de jaar, waarvoor ik u allen mijn beste wensen doe toe komen. Cas Sier

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1977 | | pagina 15