TÏÏSiS® pleï
^.„„rraaa
gyaan
Rita
V
(t\
Zeist werd op basis van een aantal door
de bezoeker te verstrekken gegevens,
uitgerekend welke hypotheekvorm bij
een bepaald inkomen passend was en
hoe hoog het te lenen bedrag zou kun
nen zijn, ook werden de eerste jaarslas-
ten uitgerekend. Er werden ruim twaalf
honderd van deze schriftelijke informa
ties verstrekt, terwijl het aantal monde
linge contacten een veelvoud hiervan
bedroeg.
<i\
Rita
Sommige aandachtige lezers van het
dagblad De Gooi- en Eemlander zullen
zich onlangs hebben afgevraagd wie
toch Rita Lardinois was. Boven een arti
kel, dat was gewijd aan een door de
voorzitter van de hoofddirectie van onze
centrale bank uitgesproken rede voor de
leden van de Vereniging Amsterdamse
Graanhandel, stond
Mocht uit de inhoud van dit verslag wel
blijken waarom het ging, de koppensnel
lers onder de lezers zullen wellicht heb
ben gemeend dat de heer Lardinois, een
van zijn charmante dochters naar de
Amsterdamse graanhandelaren had af
gevaardigd.
Een kort onderzoekje onzerzijds bracht
aan het licht, dat Rita een charmante te-
letypiste is van bovengenoemde krant
en dat de vreemde kop boven het arti
keltje het gevolg is van het 'meenemen'
van een voor haar bestemd 'inside' re
geltje.
Waaruit maar weer blijkt dat computer
besturing en fotozetapparatuur de zet-
duivel niet hebben uitgebannen. Die is
met zijn tijd meegegaan en zit schaterla
chend op de loer tussen tapes en pons
banden.
Cheque
Er staan trouwens meer wonderlijke din
gen in de kranten, want zo lazen we in
Het Parool van 7 oktober jl. onder het
kopje 'Met onderbroek naar de bank':
'Washington (DPA) - Frank Soltis uit
Baltimore was zo nijdig over de grootte
van het bedrag dat hij aan inkomstenbe
lasting moet betalen dat hij een cheque
uitschreef op een onderbroek. De che
que is geldig en blozend van verlegen
heid heeft zich een belastingambtenaar
met de broek bij een bank vervoegd.'
We begrijpen de daad van die meneer
Soltis, we begrijpen ook dat in het land
der onbegrensde mogelijkheden een
cheque op een onderbroek kan, maar
wat we niet begrijpen is dat blozen van
die belastingambtenaar. Of had deze de
broek soms aangetrokken?
Brochure
De herdenkingen zijf in onze organisatie
niet van de lucht. Elk jaar zijn er banken
die hun vijftig of vijfenzeventigjarig be
staan gedenken. Dat gebeurt in velerlei
vormen, soms vrij eenvoudig, soms wat
groter opgezet. Altijd echter vinden er
wel wedstrijden plaats voor de jeugd en
meestal worden degenen, die in dezelf
de week of maand dezelfde leeftijd be
reiken als de bank wel verrast met een
klein geschenk. Ideeën zijn er genoeg,
nieuwe ideeën worden bij elke bank ge
boren en waar het breinstormen een te
lichte bries blijkt, kan altijd worden te
ruggevallen op de ervaringen van tien
tallen zusterbanken in den lande.
Vorige maand werd het 75-jarig bestaan
van de Rabobank te Groesbeek gevierd.
Men heeft er een Raborailroadraadwed-
strijd georganiseerd, waarbij moet wor
den geraden hoeveel geld aan geldstuk
ken in de Rabotrein is gelegd. We heb
ben de trein niet gezien en kunnen u de
uitslag niet vertellen. Wel namen we
kennis van een herdenkingsboekje,
waarin de heer Straatman van de bank
een bloemlezing geeft uit de 75 jaar al
gemene vergaderingen. Een plaatselijke
concurrent dus van onze eigen Terug
blikken Hij eindigt met de fusie van de
beide centrales en besluit met een ere
saluut dat we hier graag overnemen:
'Gaan we echter terug in de geschiede
nis van de plaatselijke banken en met
name bladerend en lezend in de notulen
van de algemene vergaderingen, die
toch een belangrijk stuk historie van
onze bank in Groesbeek vermelden,
meen ik evenwel dat de Rabobank niet
op de eerste plaazs 'groot' is geworden
door het optellen van balanstotalen,
maar vooral door de persoonlijke inzet
en de ijver en het idealisme van de strij
ders van het eerste uur.'
